Yönelimsellik

Yönelimsellik, Stanford Encyclopedia of Philosophy tarafından, "zihnin bir şey,özellik veya şey durumu hakkında olma, temsil etme, yerine geçme gücü," şeklinde tanımlanmıştır. Terim zihnin tasarımlar oluşturma yeteneğine işaret eder ve niyet ile karıştırılmamalıdır. Terim orta çağa ait Skolastik Felsefeye kadar geri götürülebilir fakat Franz Brentano tarafından yeniden ele alınmış ve Edmund Husserl tarafından kullanılmıştır. Yönelimsellik kuramı, Aziz Anselmus'un Tanrı'nın varlığıyla igili ontolojik kanıtıyla ve anlama yetisinde veya gerçeklikte varolan nesnelerle ilgili öğretisiyle ilişkilendirilir.[1]

Kaynakça

  1. ↑ Chisholm, Roderick M. (1967). "Intentionality". The Encyclopedia of Philosophy 4: 201.
This article is issued from Vikipedi - version of the 8/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.