Yemame Savaşı
| Yemame Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Taraflar | |||||||
| Dört Halife | Mürted asiler | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| Halid bin Velid | Müseylime † | ||||||
Yemame Savaşı, Yemame Vakası olarak da bilinir, Arabistan Yarımadası'nın doğusunda, Yemame bölgesinde kendisini peygamber ilan eden Müseylime'ye bağlı kuvvetler ile Halid bin Velid komutasındaki İslam ordusu arasında yapılan savaş (Mayıs-Haziran 633).
Muhammed bin Abdullah'ın ölümünden sonra (632) sonra kendisini peygamber ilan eden Müseylime, Beni Hanife kabilesini kendisine bağlamada başarılı olmuştu. Halife Ebu Bekir'in öğütçü olarak gönderdiği Habib bin Abdullah Ensari'nin öldürüldü. Müslümanların önderi Sümame'yi desteklemek için bölgeye giden İslam kuvvetleri de bozguna uğradı.
Bunun üzerine Ebu Bekir en yetenekli komutanlarından Halid bin Velid'i Müseylime üzerine gönderdi. Akraba denen yerde ağır bir yenilgi alan ve ardından birliklerini toplayarak giriştiği üç saldırıda da başarı sağlayamayan Halid bin Velid, Müslümanlık için kimin daha istekle çarpıştığını göstermek üzere askerlerini ensar ve muhacirun olarak iki gruba ayırma yoluna gitti. İzleyen kanlı çarpışmalarda Müseylime ve savaşçıları, duvarlarla çevrili bir bahçede sıkıştırıldı. Vahşi bin Harp'in Müseylime'yi öldürmesiyle savaş sona erdi. Yemameli tutsaklardan dörtte birini köle olarak alan Halid bin Velid'in önerdiği barış çerçevesinde Beni Hanife kabilesi yeniden Müslüman oldu.
Yemame Muharebesi'nde birçok hâfız sahabenin yaşamını yitirmesiyle, (70 kadar) Kur'an'dan bir şey kaybolmaması için dağınık olan vahiy malzemesinin toplanmasına karar verildi.[1]