Yeniden Yapılanma ve Yenilenme (İsviçre)

Yeniden Yapılanma ve Yenilenme İsviçre tarihinde 1814 ile 1847 arasındaki dönemdir.

1814 ile 1830 arasındaki dönem Yeniden Yapılanma (Restoration) olarak anılır. Napolyon Bonapart 1798'de Eski İsviçre Federasyonunu işgal ederek konfederasyonu yıktı ve yerine merkezi bir Helvetia Cumhuriyeti'ni kurdu. Federalistler ve birlikçiler arasındaki anlaşmazlıklar sürünce 1803'de Napoleon'un müdahalesi ile çıkan ve sonradan eklemeler yapılan Aracılık yasası ile İsviçre’nin özerkliğini büyük oranda geri veren ve 19 kantondan oluşan yeni bir kondeferasyon kuruldu. Böylece Napelyon tarafından yapılan değişiklikler geri alınmış ve eski rejim yeniden yapılandırılmış oldu.

Yenilenme (Regeneration) ise restore edilen federalist eski rejimin 1830 ile 1848 arasındaki dönemde Temmuz Devrimi ile başlayan liberal sosyal hareketlerin etkisi altında kaldığı dönemdir. Protestan kantonlarda köylüler kantonal yapıya katılmaya çalışmış ve kısmen de şehirlere silahlı yürüyüşlere giriştiler. Protestanların bu kalkışması 1830'lar boyunca katoliklerde gerici bir tepkinin yükselmesine yol açtı ve 1847'deki Sonderbund Savaşının patlamasına yol açtı.