Züfer bin Hüzeyl
| Züfer bin Hüzeyl | |
|---|---|
| Doğum |
728 (Hicri 110) İsfahan, Emevi Devleti |
| Ölüm |
774 (Hicri 158) Bağdat, Abbasi Devleti |
| Din | İslam (Hanefi) |
| Dalı | Fıkıh |
| Doktora hocası | Ebu Hanife |
| Doktora öğrencileri |
Muhammed bin Abdullah Ensar Halef bin Eyyub |
Züfer bin Hüzeyl (728 - 774), Hanefi fıkıh ve hadis bilgini.
Züfer bin Hüzeyl, 728 yılında babasının vali olarak bulunduğu İsfahan'da doğmuştur. Babası Temim kabilesine mensup Arap, annesi ise Fars kökenlidir.
İlİlk eğitimini İsfahan'da aldıktan sonra Basra'ya gitmiş ve hadis üzerine çalışmaya başlamıştır. Kufe'de çalışırken Ebu Hanife'nin derslerine başlayarak fıkha başlamış, yaklaşık yirmi yıl Ebu Hanife'den ders almıştır. Müctehid derecesinde bir fakih olan Züfer'in ünlü öğrencileri arasında Muhammed bin Abdullah Ensar, Halef bin Eyyub, Asım bin Yusuf ve Hilal er-Rey sayılabilir.
Ebu Hanife ile ilişkileri
Züfer bin Hüzeyl, Ebu Hanife'den yirmi dokuz yaş küçüktür. Ebu Hanife'nin Kufe'de fıkıhla uğraştığı yıllarda Züfer'in burada hadis üzeride çalıştığı bilinir. Tanışmaları ise, Züfer'in bir hadis konusunda Ebu Hanife'ye danışması ardından ise ondan etkilenip fıkha merak salmasıyla olmuştur.[1] Hanefi mezhebinde 'kıyası en iyi bilen' alim olarak ünlenen Züfer, Ebu Hanife'nin en eski öğrencidir. İmamın ölümünden sonra da Şeybanî ve Ebu Yusuf'tan da önce onun derslerini devam ettirmiştir. İmam-ı Azam, onun için Talebelerimin en mükemmeli demiştir.
Kaynaklar
- ↑ Mehmed Zahid Kevserî, Lemehâtu'n Nazar fi Siretu'l İmam Zufer, s. 3-4