Nazım biçimleri

Nazım biçimleri, dize ve uyakların belli bir düzene göre sıralanmasıyla oluşur. Hiçbir manzumeye bağlı olmayan tek başına bir dize en küçük nazım şeklidir,buna azade mısra denir.^[1]

İslamiyet öncesi Türk edebiyatı nazım biçimleri

• Koşuk
• Sagu
• Destan
• Sav, Uygur alfabesinde Atasözü olarak kullanılmıştır.^[2]

Anonim halk edebiyatı nazım biçimleri

• Mani
• Türkü
• Ninni
• Ağıt

Aşık edebiyatı nazım biçimleri

• Koşma
• Semai
• Varsağı
• Destan

Divan edebiyatındaki nazım biçimleri

I. Bentlerle Kurulan Nazım Biçimleri

• Musammat
• Terkib-i bend
• Terci-i bend

II. dörtlüklerle kurulan nazım biçimleri

• Rubai
• Tuyuğ
• Şarkı
• Murabba

III. beyitlerle kurulan nazım biçimleri

• Gazel
• Kaside
• Mesnevi
• Kıt'a
• Müstezat

Yeni Türk edebiyatı nazım biçimleri

• Terza Rima
• Sone
• Triyole
• Serbest Müstezat
• Serbest Nazım
• Eprasel
• Balad
• İkili

Kaynakça

1. Edebiyat Ansiklopedisi, Milliyet Yayınları, 1992, s.237.
2. Artun, Erman (2004). Türk halk edebiyatına giriş. s. 28, 225. http://books.google.com.tr/books?ei=_YCSUY6MC4jqPNyZgLgK&hl=tr&id=MbSBAAAAMAAJ&dq=%C4%B0slamiyet+%C3%96ncesi+T%C3%BCrk+Edebiyat%C4%B1+Naz%C4%B1m+Bi%C3%A7imleri+Sav&q=SAV#search_anchor.