İki At Savunması

İki At Savunması
Hamleler 1. e4 e5 2. Af3 Ac6 3. Fc4 Af6
Kökeni 16. yüzyıl sonları

İki At Savunması

1. e4 e5
2. Af3 Ac6
3. Fc4 Af6

hamle dizisiyle başlayan bir satranç açılışıdır.

İlk olarak Polerio[1] (1550 – 1610) tarafından 16. yüzyılın sonlarında bulunan bu açılış 19. yüzyılda geliştirilmiştir.

Siyahın üçüncü hamlesi 3...Fc5 hamlesinin ardından oluşan Giuoco Piano'dan daha tehlikeli bir savunmadır.

Bronstein bu taktik için kullanılan "savunma" teriminin yersiz olduğunu, bunun yerine "Chigorin karşıakını" teriminin kullanılmasının daha uygun olacağını belirtmiştir.[2] İki At Savunması siyah taşlarla oynayan birçok oyuncu tarafından sıkça kullanılmaktadır. Chigorin, Keres, Dünya Şampiyonu Tal ve Boris Spassky bu açılışı benimseyen ünlü oyunculardan birkaçıdır.

Bu açılışın teorisi Berliner ve Estrin'in de aralarında bulunduğu birçok oyuncu tarafından ayrıntılı bir biçimde incelenmiştir.

Ana varyantlar

Boden-Kieseritzky Gambiti
Max Lange Akını
Wilkes-Barre ya da Traxler Varyantı

Beyaz, e sütunundaki piyonuna yönelen akına karşılık vermek zorundadır.

1.e4 e5 2.Af3 Ac6 3.Fc4 Af6
4 5 6 7 8 9 10
Wilkes-Barre ya da Traxler Varyantı Ag5
Fc5!?
Fxf7+!
Şe7
Fd5!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Lolli Varyantı ...
d5
exd5
Axd5?!
d4!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Kızarmış Karaciğer Akını ...
...
...
...
Axf7!?
Şxf7
Vf3+
Şe6
Ac3
Ab4
a3!
Axc2+
Şd1
Axa1
-
-
Morphy Varyantı ...
d5
exd5
Aa5
d3
h6
Af3
e4
Ve2
Axc4
dxc4
Fc5
-
-
Ana Hat ...
...
...
...
Fb5+
c6
dxc6
bxc6
Fe2
h6
Af3
e4
Ae5
-
Steinitz Varyantı ...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Ah3
-
-
-
Ulvestad Varyantı ...
...
...
b5
Ff1!
Ad4
c3
Axd5
Ae4
-
-
-
-
-
Fritz Varyantı ...
...
...
Ad4
c3
b5
Ff1!
Axd5
Ae4
-
-
-
-
-
Boden-Kieseritzky Gambiti Ac3
Axe4
O-O
Axc3
dxc3
Ve7
Ag5
Ad8
-
-
-
-
-
-
Giuoco Pianissimo d3
Fc5
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
3 ...
d5!?
exd5
Axd5
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
4 ...
Fe7
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
5 d4
exd4
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
6 ...
...
O-O
Axe4
Ke1
d5
Fxd5
Vxd5
Ac3
-
-
-
-
-
Max Lange Akını ...
...
...
Fc5
e5
d5
exf6
dxc4
Ke1+
Fe6
Ag5
Vd5
Ac3
Vf5
8 ...
...
e5
d5
Fb5
Ae4
Axd4
Fc5
-
-
-
-
-
-
9 ...
...
...
Ae4
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
10 ...
...
...
Ag4
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

4.Ag5

Siegbert Tarrasch bu hamleyi "aptal bir hamle" (ein richtiger Stümperzug), Panov ise "ilkel" olarak değerlendirmişlerdir. Ancak, f7 karesine yönelen bu akın bir piyon kazancıyla sona erer.

Tarrasch'in eleştirilerine karşın 4.Ag5 hamlesi beyazı avantaja götürecek en iyi hamle olarak görülmektedir. Bu hamle dünya şampiyonları Steinitz, Fischer, Karpov, Kasparov ve Anand tarafından da kullanılmıştır.

Çek satranç çözümleyicisi Karel Traxler, 1896 yılında Prag'da Reinisch'e karşı 4...Fc5!? hamlesini oynamıştır. Birkaç yıl sonra K. Williams'ın başını çektiği Pennsylvanialı bir grup satranççı bu varyantı çözümlemiş ve ona kendi kasabalarının adını (Wilkes-Barre, Pennsylvania) vermişlerdir. Böylece, 4...Fc5 hamlesi bugün dünyada Traxler Varyantı, ABD'de Wilkes-Barre Varyantı olarak anılmaktadır.

Bu kaba hamle beyazın f7 karesine yönelen akınını görmezden gelmekte ve sürekli şah çekimi sonucunda beraberlikle sonuçlanan oyunlara yol açmaktadır.

Beyaz 5.d4, 5.Axf7 ya da 5.Fxf7+ oynayabilir.

5.d4 d5! hamlesinin ardından beyaz 6.dxc5 dxc4 7.Vxd8+ oynayarak beraberliğe gidebilir. Beyazın yapacağı diğer hamleler kendi aleyhine sonuç verir.

Çoğunlukla yeğlenen hamle 5.Axf7'dir ancak 5...Fxf2+ hamlesi oyunu çok karmaşıklaştırmaktadır. Bugün uygulanan tüm ana hat akınları 6.Şxf2 Axe4+ 7.Şg1 ya da 7.Şe3 hamle dizisi sonucunda oyunu beraberliğe götürür. Buradaki son hamle (aslen Karel Traxler tarafından ortaya atılmıştır) 2000 yılında yayımlanan bir makalede 'çürütülmektedir'. Ne var ki, bilgisayarlı çözümleme siyahın bu hamlenin ardından da oyunu beraberliğe götürme şansına sahip olduğunu göstermektedir.

Beyazı kazanca götüren en iyi hamle dizisi Anand tarafından oynanan 5.Fxf7+ Şe7 6.Fd5'tir. Wilkes-Barre'ü siyah taşlarla oynayan büyükusta yoktur ancak Beliavsky ve Shirov bu varyantı büyük turnuvalarda denemişlerdir. Buna karşı şu ana dek kesin bir çözüm geliştirilememiştir.

4...d5 5.exd5 daha sık kullanılmaktadır. Siyahın 5...Axd5?! hamlesi çok risklidir. Pinkus 1943 ve 1944 yıllarındaki makalelerinde bu hamleyi destekleyici çözümlemeler yapmıştır ancak beyaz, bu hamlenin ardından Lolli Varyantı (6.d4!) ya da Kızarmış Karaciğer (ya da Fegatello) Akını (6.Axf7!? Şxf7 7.Vf3+ Şe6 8.Ac3)'yla güç duruma düşmektedir.

Bu varyantlar siyah için tahta üzerinde savunulması güç pozisyonlar yaratır. Bunun yerine siyah, açılışı bir gambite dönüştürmek amacıyla 5...Aa5 (ana hat), 5...Ad4 ya da 5...b5 oynar.

5...Aa5 hamlesinden sonra Morphy 6.d3 hamlesini yeğlerdi.

Morphy Varyantı yeteri kadar popülerlik kazanmamıştır. Bunun nedeni siyahın 6...h6 7.Af3 e4 8.Ve2 Axc4 9.dxc4 Fc5 hamle dizisiyle iyi bir konum yakalama olanağının bulunmasıdır. (Bu pozisyonda Bronstein 8.dxe4!? ile taş fedasında bulunmuştur ancak bu hamlenin yerinde olup olmadığı tartışmalıdır.[2][3]) Beyaz bunun yerine genellikle 6.Fb5+ oynar ve oyun 6...c6 7.dxc6 bxc6 8.Fe2 h6 hamleleriyle sürer.

(8.Vf3?! hamlesi 19. yüzyılda birçok oyuncu tarafından kullanılmıştır ancak siyahın bu hamleye karşılık 8...h6! ya da 8...Kb8 oynaması durumunda beyaz avantajını yitirir.)

Siyahın 9...e4 10.Ae5 (bu, İki At Savunması'nın ana hattı sayılır) hamleleriyle üstünlüğü ele geçirmesi durumunda beyaz 9.Af3 oynayabilir.

Steinitz 9.Ah3 hamlesini yeğlemiştir ancak bu, ona Chigorin'le 1891 yılında yaptığı karşılaşmada bir yarar sağlamamıştır.

Steinitz Varyantı 1960'lı yıllarda Fischer tarafından oynanana dek unutulup gitmiştir. Short da bu hamleyi 1990'lı yıllarda sık sık kullanmıştır.

Siyahın 5...Aa5 hamlesine karşılık Fritz Varyantı (5...Ad4) ve Ulvestad Varyantı (5...b5) ortak bir ana hatta sahip olmaları nedeniyle ilişkilendirilirler.

Amerikan usta Olav Ulvestad 5...b5 hamlesini 1941'de yazdığı bir makalede ilk kez kullanmıştır. Beyaz bu hamleye tek şekilde karşılık verebilir. 6.Fxb5 Vxd5 7.Fxc6 Vxc6 ve 6.dxc6 bxc4 7.Ac3 hamleleri beyaz için pek iyi sonuçlar doğurmaz. Beyaz, filini hareket ettirmek zorundadır. En iyi karşılık 6.Ff1! hamlesidir. Bu, siyahın g2 karesini 6...Vxd5? ile tehdit etmesi durumunda beyazın 7.Ac3 oynamasına olanak tanır.

Siyahın buna verebileceği en iyi karşılık 6...Ad4 ile Fritz Varyantı'na geri dönmektir. Alman usta Alexander Fritz (1857–1932) 1904 yılında konu üzerinde çalışan Schlechter'a 5...Ad4 hamlesini önermiştir.

Fritz bir İsveç dergisinde yayımlanan makalesinde de bu hamleye değinmiştir. Beyazın en iyi hamlesi 6.c3'tür ve oyun genellikle 6...b5 7.Ff1 Axd5 8.Ae4 ya da 8.h4 hamleleriyle sürer.

4.Ac3

Piyonu 4.Ac3 hamlesiyle korumak pek işe yaramaz çünkü siyah, 4.Ac3?! Axe4! 5.Axe4 d5 hamle dizisiyle taşı geri kazanabilir.

5.Fxf7+? hamlesi de pek iyi değildir. Siyah, 5...Şxf7 6.Axe4 d5 hamleleriyle tahtadaki konumunu güçlendirir.

4.Ac3 genellikle e sütunundaki piyonu gambite sokmak üzere kullanılır. Böylece oyun 4.Ac3 Axe4 5.0-0 hamleleriyle Boden-Kieseritzky Gambiti'ne dönüşür.

Bu gambite, açılış teorisine pek uygun olmaması nedeniyle turnuvalarda pek sık rastlanmaz ancak hızlı satrançta beyaza kısa süreli konum üstünlüğü getirebilir.

4.d3

4.d3 siyahın 4...Fc5'le karşılık vermesi durumunda Giuoco Pianissimo'ya dönüşür. 4...Fe7 ve 4...h6 hamlelerinin ardından bağımsız varyantlar da mevcuttur.

Beyaz, tahtanın diğer bölgelerinde sıkça gözlenen taktik savaşlarından kaçınmak ister ve pozisyon sayısı bakımından varsıl bir oyun amaçlar.

Elde edilen nihai konum beyazın c3 oynaması durumunda Ruy Lopez'e benzer.

Bu hamle 1980'li yıllarda popüler hale gelmiş ve John Nunn başta olmak üzere birçok oyuncu tarafından kullanılmıştır.

Siyah, beyazın taktik savaşından kaçınma arayışına 4...d5!? ile son verebilir.

Bu hamle, açılış teorisine uygun olmaması nedeniyle pek sık kullanılmaz ancak Jan Piński bu hamlenin düşünüldüğü kadar kötü bir hamle olmadığını düşünmektedir.

4.d4

Beyaz 4.d4 exd4 5.0-0 hamle dizisiyle hızlı bir gelişim amaçlayabilir.

Siyah, beyazın merkezdeki piyonunu alarak durumu eşitleyebilir. Beyaz bundan sonra 6.Ke1 d5 7.Fxd5 Vxd5 8.Ac3 oynayarak taşını geri kazanır ancak siyah, 8...Va5 ya da 8...Vh5 hamleleriyle rahat bir konuma ulaşmayı ya da 5...Fc5 6.e5 d5 hamle dizisinin ardından oluşan Max Lange Akını'ndan yararlanmayı düşünebilir.

Birçok açıdan çözümlenmiş Max Lange Akını, Giuoco Piano ve İskoç Oyunu sonucunda da oluşabilir. Beyaz 5.e5 oynayarak bu hat üzerindeki pozisyonlardan kaçınabilir. Bu hamleye karşılık olarak 5...Ae4 ya da 5...Ag4 oynanabilir ancak daha sık kullanılan hamle dizisi 5...d5 6.Fb5 Ae4 7.Axd4 Fc5 şeklindedir.

Notlar

  1. Y.Estrin (1983). İki At Savunması. Batsford. ISBN 0-7134-3991-2.
  2. 1 2 Bronstein, David (1991). 200 Açık Oyun. Dover. s. 60–61. ISBN 0-486-26857-8.
  3. Bronstein–Rojahn, Moskova Olimpiyat Oyunları 1956

Kaynakça

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/13/2013. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.