İtalyan sineması

İtalyan sinemasının tarihi Lumière kardeşlerin kamerayı icat edişlerinden yalnızca birkaç ay sonra, Papa XIII. Leo'nun kamerayı takdis edişinin filme alınmasıyla başlar.

İlk yıllar

İtalyan film endüstrisi üç büyük organizasyonun - Roma'daki Cines, Torino'daki Ambrosio ve Itala Film- önderliğinde 1903 ve 1908 yılları arasında şekillenmiştir. Bunları Milano ve Napoli'de kurulan film şirketleri izlemiştir. Kısa bir sürede, bu ilk şirketler makul bir yapım kalitesine erişmiş ve çok geçmeden İtalya'nın yanı sıra yurtdışına da film pazarlamaya başlamıştır.

İtalyan sinemasında ilk çekilen film türü tarihsel filmdir. Bu türdeki ilk örnek olan Alberini'nin La presa di Roma, 20 settembre 1870 ("Roma'nın Fethi, 20 Eylül, 1870") adlı filmi 1905 yılında çekilmiştir. Diğer filmler Nero, Valeria Messalina, Spartaküs, Jül Sezar ve Kleopatra gibi ünlü tarihî kişilikleri konu almıştır. Ambrosio'nun Gli ultimi giorni di Pompei (1908, "Pompei'nin Son Günleri") adlı filmi kısa sürede öyle ün kazanmıştır ki 1913 yılında Mario Caserini tarafından yeniden çekilmiştir. Aynı yıl Enrico Guazzoni Mark Antony ve Kleopatra adlı filmi yönetmiştir.

Tutkulu tragedyalarda ustalaşan Lyda Borelli, Francesca Bertini ve Pina Menichelli İtalyan sinemasının ilk "divalarıydı". Francesca Bertini yalnızca ilk sinema yıldızı olmakla kalmayıp aynı zamanda bir filmde kısmen çıplak görünen ilk aktristi.

Tarihsel filmlerin yanında, çoğunlukla edebi eserlerden uyarlanan sosyal temalı filmler de çekilmekteydi. Grazia Deledda'nın kitabından uyarlanan Cenere adlı film 1916 yılında çekilmiş ve filmin başrolünde bir tiyatro oyuncusu olan Eleonora Duse oynamıştır.

Cinecittà stüdyoları

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 3/27/2014. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.