Şekeroba, Türkoğlu
| Şekeroba | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Kahramanmaraş |
| İlçe | Türkoğlu |
| Coğrafi bölge | Akdeniz |
| Rakım | 505 m (1.657 ft) |
| Nüfus 2015 | |
| - Toplam | 7,645 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0344 |
| İl plaka kodu | 46 |
| Posta kodu | 46826 |
| İnternet sitesi: www.sekeroba.bel.tr | |
Şekeroba Kahramanmaraş ilinin Türkoğlu ilçesine bağlı bir mahalledir. 1989 yılında kurulan belediye teşkilatı[1], 6360 Sayılı Kanun uyarınca 2014 yılında kapatılmıştır.
1893 yılı Osmanlı Devlet Salnamesinde; Maraş merkez kazaya bağlı, 12 köyü bulunan bir nahiye olarak bahsedilmiştir[2].
Şekeroba Kahramanmaraş-Adana yolunun 39.km.'sinde bulunan bir Anadolu kasabasıdır. Kasabanın güneyinde 1000 yıllık tarihi höyük (tepe) yerleşim yeri bulunmaktadır.
Türkiye'de ilk barit madeni Küçükçekmece nükleer reaktörü için 1960 yılında Şekeroba'da üretilmiştir. Ayrıca yaklaşık 10 km. mesafeden getirilen yayla suyu çevre il ve ilçelerden gelen insanlar tarafından kullanılmaktadır.
Kubat mevkindeki kırmızı toprak tuğla yapımında kullanılıp değerlendirilmektedir.
Bir sağlık ocağı, dört ilköğretimokulu, birçok programlı meslek lisesi (Türkoğlu Turgutreis Ç.P.L.), spor gençlik merkezi (şu an inşaat) normal trübinli futbol sahası, halı saha, üç park (ikisi faaliyet dışı) mevcuttur.
1970'lere kadar faaliyet gösteren jandarma karakolu bulunduğu mevkinin heyelana maruz kalması sonucu taşınmıştır. kasabada ayrıca herkes geçimini tarım çiftçilik ile geçiniyor.
Coğrafi konum
Şekeroba’nın batısında Amanos dağlarının uzantısı bulunmaktadır. Cebel-ü Bereket, Gâvur Dağı ve Nur Dağı olarak da bilinen bu dağ kütlesi K.Maraş civarından başlayıp Kuzey-Doğu , Kuzey-Batı istikametinde uzanarak
Asi Nehri Munsabı Hınzır Burnu arasında sona erip, Batı da Ceyhan Nehrinin orta mecrasında tahdit edilmiştir. (Cevdet paşa; Tezakir-i Cevdet; yay; Cavit Baysun, Ank. 1991, s. 1250,) Doğusunda Şekeroba’nın güneşle buluşmasını geciktiren Boztaş Dağı bulunmaktadır. Bu dağın yerden yüksekliği 280metredir. Bunun dışında kasabanın etrafında küçük tepecikler de mevcut olmakla birlikte yerleşim alanı bu iki dağın arasına kurulmuştur. Dağımızın yöresel isimleri Yıldız, Kocahabur, Karınçalı, Karaağaç, Kızılyar, Boztaş.
Ekonomik yapısı
Şekeroba'da 1994 yılına kadar halkın %80'i geçimini tarımla sağlıyordu. Fakat değişik iş sahalarının açılmasıyla bu oran günümüzde %55'lere gerilemiştir. Bir tarım merkezi olan Şekeroba'da bu düşüşün bir nedeni de artık tarım ürünlerinin eskisi gibi gelir getirmemesi ve gübre,sulama gibi ihtiyaçların pahalı oluşundandır
Kasaba arazisi ve yer şekilleri bakımından engebeli değildir Ovalık alanlara kapalı toprakların %75'i tarım arazisi olarak kullanılmaktadır. Bu alanların %45'inde kuru tarım. %30'unda ise sulu tarım yapılmaktadır. Tarlalarda nadas yerine nöbetleşme ekim usulü vardır. Tarla birinci yıl pamuk ya da biber ise ikinci yıl buğdaydır.
%30'luk sulu tarımın %13'üne biber ekilirken geriye kalan %17'lik alana ise pamuk ekilir. Biber, Şekeroba'nın ekonomisine büyük gelir sağlamaktadır. Son zamanlarda yaprak ve pul biber üretimi değirmenlerinin açılmasıyla birlikte bu gelir daha da artmıştır. Şekeroba'da Türkiye'nin değişik illerine toz biber ihraç eder bir konuma gelmiştir.
Son zamanlarda buğday hasadından sonra tarlaya ikinci bir ürün olarak mısır darısı, salatalık ekilmeye başlamıştır.
| ||||||
- ↑ Resmi Gazete, Sayı: 20363, Yıl:5 Aralık 1989
- ↑ "Osmanlının Son Döneminde Maraş" Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Sayı: 67-68-69, Cilt:23, Yıl: 2007