Şerefe

Minare balkonu. Farsça şarafa, eşik gibi, teras demektir [1]. Ahşap, tuğla, taştan ve oyma sanatlıdır.

Şerefe gövde, döşeme, korkuluk şeklinde üç bölümdür. Mimar Sinan'da şerefeler beş tiptir: 1. Püskülsüzler, 2. Dört kollu püsküllü, 3. Beş kollu püsküllü, 4. Altı kollu püsküllü, 5. Dört ve altı kollu çift sıra püsküllü.

Şehzade ve Süleymaniye camileri şerefelerinde 1., Edirne Selimiye Camii'nde 2., Şehzade, Sinan Paşa, Mesih Paşa camilerinde 3., Kılıç Ali Paşa, Kadırga Sokollu camilerinde 4. ve 5. tipler görülür. Büyük camiler üç şerefeli minarelere sahiptir. Sultanahmet Camii minarelerinin toplam 16 şerefesi vardır ve bu sayı 14. padişah Ahmet'e işarettir.

Bu şerefeler minare boyutlarını cami kütlesi ve kubbe ile uyumlu tutar. Mimar Sinan'ın Selimiye uygulamasında stalaktitler şerefeden şerefeye küçülür ve minare boyunu daha uzun gösterir. Her şerefeye ayrı merdivenden çıkılır. Ramazan ayında şerefeler (kandille eskiden)ışıklandırılır ve mahya kurulur.

Kaynakça

  1. ↑ Nişanyan Etimolojik Sözük
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/3/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.