Ahmed Celâleddin Baykara
Ahmed Celâleddin Baykara veya Soyadı Kanunu'nndan önceki kullanımıyla Ahmed Celâleddin Dede (1853, Gelibolu - 1946, İstanbul), Türk Mevlevi şeyhi ve mutasavvıf. Galata ve Üsküdar Mevlevihanesi şeyhliği yapmıştır.
Hayatı
Hüseyin Azmî Dede'nin en küçük oğlu olarak 1853 yılında Gelibolu'da doğdu.[1] Hüseyin Azmî Dede'nin 1870 yılında Kahire Mevlevihanesi şeyhliğine tayin olmasıyla Kahire'ye gitti.[1] Burada El-Ezher Üniversitesi'nde eğitim hayatına devam ederken, özel hocalardan da dersler aldı.[2] 1873 yılında Kahire Mevlevihanesi'nde çileye giren Ahmed Celâleddin Dede, bir süre kudümzen başı ve neyzen başı olarak buradaki hayatını sürdürdü.[2] Kahire Mevlevihanesi şeyhi Azmî Dede'nin yaşlılığı sebebiyle fiilî olarak mevlevihanenin şeyhliğini üstlendi.[3] Babasının 1892'deki ölümü sonrasında Üsküdar'a yerleşti.[3] 1908'de vekaleten, 1909'da ise asaleten olmak üzere Üsküdar Mevlevihanesi şeyhliğine tayin oldu.[4] 1910'da Galata Mevlevihanesi şeyhliğini yürütmeye başlayan Ahmed Celâleddin Dede, 25 Ekim 1925 tarih ve 677 sayılı tekke, zaviye ve türbelerin kapatılması ve bazı unvanların yasaklanması ve kaldırılmasına dair kanunun yürürlüğe girmesine kadar görevini sürdürdü.[4] 2 Ocak 1935′te yürürlüğe giren Soyadı Kanunu'ndan sonra Baykara soyadını aldı.[5] 1946'da İstanbul'da vefat etti. Kabri, Karacaahmet Mezarlığı'ndaki Miskinler Tekkesi'nin arka kısmındadır.[5]
Kaynakça
- "Gelibolu-Kahire-İstanbul Üçgeninde Bir Mevlevî Şeyhi ve Oğulları". Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi (İstanbul) (2. sayı). 2009. ISSN 1308-6553.