Alphonse-Marie-Marcellin-Thomas Bérenger
Alphonse-Marie-Marcellin-Thomas Bérenger (d. 31 Mayıs 1785, Valence - ö. 9 Mart 1866, Paris, Fransa), yasaların ve yasal işlemlerin insancıl ilkeler doğrultusunda yeniden düzenlenmesine katkısıyla tanınan hukukçu ve parlamenter.
1808'de Grenoble'a yargıç olarak atandı. Birinci İmparatorluk döneminde mesleğini başarıyla sürdürdü; Yüz Gün (10 Mart-8 Temmuz 1815) sırasında Drôme ili (département) temsilciliğini yaptı. De la justice criminelle en France (1818; Fransa'da Ceza Hukuku Üzerine) adlı kitabında, Restorasyon Dönemi'nin özel mahkemelerine karşı çıktı, davaların jüri tarafından görüldüğü bir sistem getirilmesini önerdi.
1827'de Valence milletvekili seçildi ve bu görevi 12 yıl sürdürdü. 1831'den sonra yargıtay üyesi olarak, ceza yasasının gözden geçirilmesi ve jüriye hafifletici nedenleri göz önüne alma hakkının tanınması gibi bütün yasal düzenlemelere katıldı. Siyasal yaşamdan çekildikten sonra sonra davavekili, ardından yargıtay dairelerinden birinin başkanı olarak, 1860'a değin mesleğini sürdürdü. Bourges Yüksek Mahkemesi başkanlığını yürüttü, İkinci Cumhuriyet Dönemi'nde siyasal davalara baktı. En önemli yapıtı De la répression pénale, comparaison du système pénitentiare en France et en Angleterre'de (1853; Cezalandırma: Fransa'da ve İngiltere'de Ceza Sistemlerinin Karşılaştırması) yargının yürütülmesinde insancıl ilkeleri savundu.[1]