Anastasio Somoza García
| Anastasio Somoza García | |
|---|---|
 | |
| Somoza (solda, tokalaşan) ve Juan Perón | |
| Nikaragua Başkanı | |
| Görev süresi 1 Ocak 1937 - 1 Mayıs 1947 | |
| Yerine geldiği | Carlos Alberto Brenes |
| Yerine gelen | Leonardo Argüello Barreto |
| Nikaragua Başkanı | |
| Görev süresi 21 Mayıs 1950 - 29 Eylül 1956 | |
| Yerine geldiği | Manuel Fernando Zurita |
| Yerine gelen | Luis Somoza Debayle |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1 Şubat 1896 San Marcos, Nikaragua |
| Ölüm | 29 Eylül 1956 (60 yaşında) Ancón, Panama Kanal Bölgesi |
| Partisi | Milliyetçi Liberal Parti |
| Eşi | Salvadora Debayle Sacasa |
Anastasio Somoza García (d. 1 Şubat 1896, San Marcos, Nikaragua - ö. 29 Eylül 1956, Ancón, Panama Kanal Bölgesi), 1930'lardan 1979'a kadar 44 yıl Nikaragua'nın yönetimini diktatörlükle elinde tutmuş olan Somoza Ailesi'nin ilk ünlü kişisi. 1937-1947 ile 1950'den suikastle öldürüldüğü 1956'ya kadar ülkenin devlet başkanı olarak kalmıştır.
Yaşamı
Zengin bir kahve yetiştiricisinin oğluydu. Nikaragua ve Amerika Birleşik Devletleri'nde (ABD) öğrenim gördü. Nikaragua'nın önde gelen ailelerinden birinin kızı olan Salvadora Debayle ile evlendikten sonra yönetim kademelerinde hızla yükseldi.
Nikaragua, 1909 ile 1933 arasında defalarca kez ABD tarafından işgal edildi. ABD'nin 1927'de Liberallerin başlattığı ayaklanmayı bastırmak için gönderdiği kuvvetler ancak altı ay sonra bir uzlaşma sağlayabildi. Liberal önderlerden Augusto César Sandino, Amerikan işgaline karşı ülkenin kuzeyinde silahlı mücadeleyi sürdürürken, öteki Liberal önderler ABD denetiminde yapılacak seçimlere katılmayı kabul etti. Bu arada ülkede düzeni korumak için ABD subaylarının gözetiminde, Nikaragua ordusunun yerini almak üzere Nikaragua Ulusal Muhafızları adlı bir askeri birlik oluşturuldu. Liberal başkan Juan Bautista Sacasa'nın 1933'te göreve başlaması üzerine ABD kuvvetleri ülkeden ayrıldı. Böylece Sandino da silahlı mücadeleyi bıraktı.
Anastasio Somoza García 1933'te, Amerikalılar tarafından oluşturulan Ulusal Muhafızlar'ın başına geçti. 21 Şubat 1934'te Sandino'yla beraber babası ve kardeşini Ulusal Muhafızların düzenlediği bir pusuda öldürttü. Aynı gece Ulusal Muhafızlar Sandino'nun gerillalarının bulunduğu Wiwili Kampı'nı kuşatıp makinalı tüfeklerle taradılar, 300 erkek, kadın ve çocuğu katlettiler. Daha sonra da "af" ilan edildiğini söyleyerek geri kalan gerillaları çağırdılar. Gelenler ise daha şehire girmeden kurşuna dizildiler.[1]
Haziran 1936'da, seçimle iktidara gelmiş Juan Bautista Sacasa'yı Ulusal Muhafızlar'ın desteğiyle devirdi. Ardından bazı Liberal ve Muhafazakar grupların desteğine dayanarak aynı yıl kendini başkan seçtirdi, 1 Ocak 1937'de resmen başkanlığı üstlendi. 1947-50 arasında resmen başkan sıfatını taşımamakla birlikte başkomutan olarak yönetimi elinde tuttu. 1951'de başkan seçilerek otoritesine resmilik kazandırdı.
Çeşitli reformlar yaparak Nikaragua'nın muza bağımlılığını azaltan Somoza, aynı zamanda mutlak bir diktatörülük kurdu ve ülkeyi kişisel mülkü gibi yönetti; siyasi muhaliflerini ülkeden sürdü, büyük bir kişisel servet edindi ve geniş arazilerle pek çok işletmeyi kendi mülkiyetine geçirdi.
Bu dönemde gelişen altın madenciliği ve tarım ürünleri ihracatı daha çok Somoza ailesinin ve yandaşlarının zenginleşmesine yaradı.
21 Eylül 1956'da ozan Rigoberto López Pérez tarafından göğsünden vuruldu. Bir hafta sonra Panama Kanal Bölgesi hastanesinde öldü.
Ölümünden sonra başkanlık büyük oğlu Luis Somoza Debayle'ye geçti. Oğulları Luis Somoza ve Anastasio Somoza Debayle'nin devam ettirdiği Somoza rejimi 1979'da Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi (FSLN) liderliğindeki yaygın ve şiddetli ayaklanmalar sonunda yıkıldı.
"Bizim Orospu Çocuğumuz"
Anastasio Somoza García yönetimi yozlaşmış ve acımasız bir diktatörlük olsa da ABD yönetimleri onu Nikaragua'daki bir antikomünist karakol olarak gördüler ve desteklediler. Yaygın olan bir iddiaya göre 1939 yılında, ABD Başkanı Franklin D. Roosevelt Somoza'yı şu sözlerle tanımlamıştı: "Somoza may be a son of a bitch, but he's our son of a bitch." (Somoza bir orospu çocuğu olabilir ama o bizim orospu çocuğumuz.)[2][3] Bununla birlikte tarihçi David Schmitz'e göre Franklin D. Roosevelt Başkanlık Kütüphanesi'nde araştırma yapan araştırmacı ve arşivcilerin hiçbiri Roosevelt'in böyle bir cümle ettiğine dair bir kanıt bulamadılar. İlk kez Time dergisinin 15 Kasım 1948 tarihli sayısında bahsedilen bu olaydan daha sonra CBS Reports'un 17 Mart 1960 tarihindeki "Trujillo: Portrait of a Dictator" ("Trujillo: Bir Diktatörün Portesi") adlı yayınında da bahsedildi. Bu programda Roosevelt'in bu cümleyi Anastasio Somoza için değil Dominik Cumhuriyeti lideri Rafael Trujillo için kullandığı iddia edildi. Bazı tarihçilere göre ise bu efsane bizzat Anastasio Somoza tarafından arkasındaki Amerikan desteğini vurgulamak için yaratıldı.
Kaynakça
| ||||||||||
