Arsin
Başlığın diğer anlamları için Arsin, Trabzon sayfasına bakınız.
Arsin | |
---|---|
Arsenik trihidrit Trihidridoarsenik | |
Diğer adlar Hidrojen arsenür Arsenik hidrit Arsin gazı | |
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 7784-42-1 |
PubChem | 23969 |
EC numarası | 232-066-3 |
ChEBI | 47217 |
SMILES |
|
InChI |
|
ChemSpider | 22408 |
Özellikler | |
Molekül formülü | AsH3 |
Molar kütle | 77.9454 g/mol |
Görünüm | Renksiz gaz |
Yoğunluk | 4.93 g/l, gas; 1.640 g/mL (−64 °C) |
Erime noktası |
−111.2 °C (−168.2 °F; 162.0 K) |
Kaynama noktası |
−62.5 °C (−80.5 °F; 210.7 K) |
Çözünürlük (su içinde) | 0.07 g/100 ml (25 °C) |
Buhar basıncı | 14.9 atm |
Tehlikeler | |
R-ibareleri | R12, R26, R48/20, R50/53 |
NFPA 704 |
4
4
2
|
Parlama noktası | −62 °C (−80 °F; 211 K) |
Patlama sınırları | 5.1%-78% |
ABD maruz kalma limiti (PEL) |
TWA 0.05 ppm (0.2 mg/m3) |
LD50 | 2.5mg/kg(Damardan)[1] |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgikutusu kaynakları |
Arsin AsH3 formüllü inorganik bileşik. Bu yanıcı ve fazlaca zehirli gaz arsenik elementinin en basit bileşiklerinden biridir.[2]
Keşfi ve sentezi
AsH3 genelikle As3+ kaynağı bir bileşik ile eşdeğer H− içeren bir bileşiğin tepkimesinden elde edilir.[3]
- 4 AsCl3 + 3 NaBH4 → 4 AsH3 + 3 NaCl + 3 BCl3
1775'te, Carl Scheele arsenik(III) oksiti- asit varlığında- çinko ile indirgedi.[4] Bu tepkime aşağıda verilen Marsh testine temel oluşturdu.
Alternatif olarak, As3− kaynağı bileşik, protonik ayraçlar ile tepkime vererek arsin gazını oluşturur:[5]
- Zn3As2 + 6 H+ → 2 AsH3 + 3 Zn2+
- Na3As + 3 HBr → AsH3 + 3 NaBr
Kaynakça
- ↑ Levvy, G.A. (1946). "The Toxicity of Arsine Administered by Intraperitoneal Injection". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160304201002/http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1476-5381.1946.tb00049.x/pdf. Erişim tarihi: 3 December 2014.
- ↑ Holleman, A. F.; Wiberg, E. (2001) Inorganic Chemistry Academic Press: San Diego, ISBN 0-12-352651-5.
- ↑ Bellama, J. M.; MacDiarmid, A. G. (1968). "Synthesis of the Hydrides of Germanium, Phosphorus, Arsenic, and Antimony by the Solid-Phase Reaction of the Corresponding Oxide with Lithium Aluminum Hydride". Inorganic Chemistry 7 (10): 2070–2. DOI:10.1021/ic50068a024.
- ↑ Scheele, Carl Wilhelm (1775) "Om Arsenik och dess syra" (On arsenic and its acid), Kongliga Vetenskaps Academiens Handlingar (Proceedings of the Royal Scientific Academy [of Sweden]), 36 : 263-294.
- ↑ "Arsine" in Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, 2nd ed., G. Brauer (ed.
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/11/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.