Bakacık, Nusaybin

Bakacık
—  Mahalle  —
Mardin
Ülke	Türkiye
İl	Mardin
İlçe	Nusaybin
Coğrafi bölge	Güneydoğu Anadolu Bölgesi
Nüfus (2000)
- Toplam	-
Zaman dilimi	UDAZD (+3)
İl alan kodu	0482
İl plaka kodu
Posta kodu	47320
İnternet sitesi: YerelNET sayfası

Bakacık, Mardin ilinin Nusaybin ilçesine bağlı bir merkezi mahalledir.

Tarihçe

Bakacık(Kinikê), Sapanlı(Fisqînê), Tekağaç(Mişawilê), Değirmencık(Qolika) ve Arpalı(Kwînarê) köyleri ortak bir muhtarlığa bağliydilar eskiden. Değirmencik(Qolika) mahallesinden Süleyman Karaca (Silêmane Nurê) muhtardı.

1947 yılında Nusaybin ilçesine bağlı Duruca(Kertwênê) mahallesinden Belli başli bir kaç aile Bakacık (Kinikê) mahalleninü 44.000 TL'ye Midyatlı Selim Xoce ve Savurlu Hacı Bahattin'den satın alip 44 hisseye böldüler.

1947 yılında mahallede hisse almalarina rağmen sonraları arazilerini satıp mahalleden göç eden aileler oldu. Mahallenin tahmini 9.000 dönüm arazisi bulunmaktadir. Bu arazilerin yaklaşik 8.000 dönümü tarım arazisidir. Geriye kalani ise taşlık, dere, yollar ve mahallenin yerleşim yerini oluşturmaktadir. 1950 seçimlerinde Değirmencik(Qolika) mahallesi ve Arpalı(Kwînarê) mezrası ayrı bir muhtarlık oldular. 1968 seçimlerinde ise Tekağaç (Mişawilê) mahallesi ayrı bir muhtarlık oldu. Böylece Bakacık(Kinikê) Muhtarliğina bağlı yalnızca Sapanlı(Fisqînê) Mezrası şimdiye kadar kalmiştir.

Bakacik(Kinikê) Merkezi bir köydü. 1965 yılında ilkokul ve 1968 yılında sağlık evi Kuruldu. Komşu köylerden -Sapanlı(Fisqînê), Tekağaç(Mişawilê), Yazyurdu(Qesirbelekê), Çamurlu(Çemerlokê)- , okul olmadiği için, öğrenciler yaz kiş, olumsuz hava koşullarina rağmen yayan Mahalleye okula gelirlerdi. Nusaybin civarinda o döneme denk gelen Tapu-Kadastro çalışmalari 02.10.1968 tarihinde tamamlandı. Ipek yolunun modernize(asfaltlanmasi) edilmesi, 1966-1970 yıllari arasına denk düşer ve mahallenin 1500 metre güneyinden geçirilir. Yeni yapilan Ipek yolu Nusaybin ile Cizre'yi 95 kilometrelik bir mesafeylen birbirine bağlar. 1972 yıllında Nusaybin ilçesinden 36 kilometrelık Beyazsu şebekesi köye bağlanir. Bakacik(Kinikê)'nin nüfusu o dönemlerde yaklaşik 1000 kişi civarındadaydı. Mahallede her zaman 5 Bakkaliye dükkânı, 3 erkek, 4 bayan terzi mevcuttu.

Bakacik(Kinikê) bir su Değirmeni (daha sonralari elektrikli değirmende kuruldu) ve iki Deng taşına sahipti. Ayrica Tarihi bir Camisi vardı. Cami 1947'den önce "Dêr Sêydê" adıyla Kilise olarak hizmet vermiş, ayrica köy eski ipekyolu üzerinde kurulu olduğundan, uzun zaman kervancilar (Bazirgan) tarafından konaklama han(Xan)'i olarak kullanmışlardır. Xan 1950'li yıllardan beri camii olarak hizmet vermektedir. Mahalleye 08.03.1986 tarihinde elektirik bağlandı. Mahalleye elektrik çekildikten sonra, mahallede bir elektirikli Değirmen, birde kaynak atölyesı açıldı. O dönemlerde köyebirde tek hatlı bir telefon santralı kuruldu. Doksanli yillardan sonra, Kürt sorunundan kaynakli, yoğunlaşan devlet baskisi sonucu 30 -31 Haziran 1995'te köy topyekün bir göçe zorlanarak boşaltildi. Ikibinli yillardan sonra gelişen AB müzakereleri çerçevesinde kimi imkanlar oluştu ve böylelikle köye kismi geri dönüşler yaşandi, mevcut durumda mahallede iki-üç aile yaşamaktadir. Sapanlı(Fisqînê) mezrasınde ise yaklaşik 30 kişi yaşamaktadır.

Kültür

Mahallenin gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur.

Coğrafya

Bakacik(Kinikê) Mardin iline 92 km, Nusaybin ilçesine ise 35 km uzaklıktadır.

Bakacık mahallesi Mardin ilinin 92 km doğusunda, Nusaybin ilçesinin 35 km doğusunda, Girmeli(Girê Mîra) nahyesinin 15 km doğusunda ve ipek yolunun 1500 metre kuzayindedir. Mahallenin yer aldiği koordinatlar şöyledir: Enlem: 37.959999; Boylam: 37.43. Nusaybin ilçesinden Cizre ilçesine giderken beyaz taşların bittiği ve siyah taşlarin başladığı derenin kenarına bir tepeye kurulmuştur. Deniz den yüksekliği 600 metredir. Suriye'nin sınırları mahallenin 4 km güneyinden geçer. Tor Abîdîn dağının Bagok bölgesinin Dahla Mazî mevkinin Xirbihê Cinata harabelerinin 6 km güneyinde kalır. Mahalleye bağlı Sapanlı(Fisqînê) mezrası bu dağın güney yamacına kurulmuştur. Mezranın 3 km kuzeyinde Aşağı Mitwênê ve yukarı Mitwênê adında iki tarihi mağara mahallesi vardır. Kış aylarında hayvanlara kışlak olarak kulanılıyor. Mahallenin güneyinde Çamurlu(Çemerlokê) mahallesi, doğusunda Gürkaynak(Hacîloyê) mahallenina bağlı Yazyurdu(Qesirbelekê) mezrası ve Değirmencik(Qolika) köyleri, kuzeyinde Sapanlı(Fisqînê) mezrası, batısında Tekağaç(Mişawilê) ve Söğütlü(Girêbiya) köyleri yeralır. Mahallede kaynak suyu vardır. Ayrıca Sêrwanê mahallesinden Borangeh suyu mahalleden geçer ve bu su ile mahallenin su değirmeni çalıştırılırdı. Kış ve bahar aylarında Tor Abidîn dağına yağan kar ve yağmur Besta şiqêq deresinden süzülerek mahalleden geçer. Bu sular çoğu zaman büyük sellere neden olurdu.

Mahallenin arazilerini Besta şiqêq deresi ikiye böler. Mahallede belirli bölgelere verilen isimler şunlardır: Kuzeyde Şiharê Ali-Dervêşa, Besta Nîska, Besta şiqêq; Doğuda: Şiharê Asê, Erdê meraha, Şiharê Qolika, Şiharê Qesirbelekê; Güneyde: Hêlina legê, Qezikê, Şiharê Girêbiya, Bircik, Kahniya Cilfika, Gola Tahtî, Gola Kevir, Aşkê Xerabe; Batıda: Besta Aqêr, Axkonkê, Girkê Mirîya olarak sıralana bilir. 1966 yıllına kadar ipek yolu (Nusaybin-Cizre yolu) mahalleden geçerdi. Köy ile ipek yolu arasında yeni yol yapıldığında, 4 tane eski patika yolu iptal edildi. Bu patika yolları Gengerlo'ye ve Gürkaynak(Hacîloyê), Çamurlu(Çemerlokê), İkiztepe(Têzxerab) ve Söğütlü(Girêbiya) köylerine çikardı. Bu yörede yaşayan insanlar genelde İslam, Süryani ve Yezidi dinine mensupturlar. Qalaçê Dasika denilen bölgede Yêzîdîlerden oluşan Dasika aşiretine mensup 14 köy bulunmaktadir. Bunlarin çoğu 1900'lı yıllarda topluca Irak'in Musul vilayetine bagli Şingal dağına göçtüler. Yalnız birkaç hane Değirmencık(Qolika) mahallesinde kaldılar. Süryanilerde 1970'li yıllarından itibaren önce İstanbul daha sonralarıda Avrupa ülkelerine göçtüler. Yahudi dinine mensup Nusaybin merkezinde Şılo ve Gürcü adında 2 aile yaşardı. Gürcü Israil'e göçtü. Doğuda köyle Cizre ilçesi arasında kalan 60 km bölgedeki topraklar siyahtır yağmur suyunu çeker o nedenle doğal kaynak suyu oluşur,batıda köyle Nusaybin ilçesinin arasında kalan 35 km bölgedeki toprakları kırmızıdır yağmur suyunu çekmez o nedenle doğal kaynak suyu oluşturmaz.Ancak 10 metre derinlıkte kuyulardan su çıkar. Köyle Cizre arasında kalan bölge siyah topraklardan oluşur ve o mevkide kurulan petrol kuyularından petrol çıkarılmaktadir. Köyle Nusaybin arasında kalan bölge ise kırmızı topraklardan meydana gelir ve kazilmasina ragmen petrol kuyularından petrol çıkmamaktadir.

İklim

Mahallenin iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2007
2000	-
1997	-

Ekonomi

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Mahallede ilk sırada tarım geliyor çünküdönüm ekilebilecek arazinin yanı sıra Sapanlı(Fıskine)mezrasının arazilerin yarısı Tekağaç(Mışavıle)mahallesinin bir bölümü Çilesiz(Mezrıka Mıhoka)mahallenina bağlı Mağaracık(Hanıke Bergoke) mezrasının arde adüle kısmını ekerler toplam 12.000 dönüm tarlanın susuz kısmında kırmızı mercimek,buğday,arpa,nohut,karanohut,kızın,şolık,baçik,karbuz,kavun,acur,ve şımamok.Borengeh deresinden gelen su ilede sulu kısmında domatez,biber,patlıcan,fasülye,salatalık,kabak,bamya.Bağ kısmında üzüm,elma,nar,şaftali,ayva,kayisi,taraki,erik,dut,kavak vb.1970 yıllından sonraki yıllarda bağ kısmı özelliğini kayip etti.1970 yıllına kader pirinç sonraki yıllarda pamuk ekerlerdı.Hayvancılık ikinci geçim kaynağıdı mahallede 14 çoban sürüsü vardı her sürüde 200 koyun ve keçi vardı ayrıyeten mahallede 200 ze yakın inek,boğa vardı yük taşıması için eşek ve çift sürmesi için 60 çift katır,at,ve öküz vardı.Son yıllarda traktör aldılar tarım moderinlaşı suni gübre çıktı verim arttı son yıllarda kamyon ve tırlar aldılar yürtiçi ve yürt dışına yük taşımacılığı başladılar.1980 li yıllardan önceleri suriye ülkesinin sınırı mayınlı sahayi kaçak olarak geçerlerdı hatta bu geçiş bazen ölümle sonuçlanırdı burdan koyun ve tütün götürürlerdı Suriyaden çay ve elbise getirirlerdı.Merkezi bir köydü komşu köylerden bakkala,terziye,okula,sağlık evine,değirmene gelirlerdi.Kışın Siirt ilinin Eruh ve Pervari ilçelerinden köçeler Nusaybin ilçesinin Kocadağ(Mezra Gelyepira)ve Pazar(Bazare)köylerin meralarına gelirlerdi.Ayrıca Midyat ilçesinin Koçane,Denvanke,Kavnase,Bacıne köylerinden Aliraşana,Bahcola yezidi dinina bağlı kabilelar kışın Değirmencik(Kolıka)mahallenina bağlı Arpalı(Küinare)mezrasının kalaçe dasıka nın Yükarı Şüşani,Aşağı Şüşani,Geliye Kelehe,Zırike,Yukarı Mitvene,Aşağı Mitvene ve Çilesiz(Mezrıka Mıhoka)mahallenina bağlı Mağaracık(berhoke)mezrasının Peleşüve,Hastuve kışlaklarına gelirlerdı.Mahalleden kışın saman,arpa ve buğday alırlardı.Gelirken yanlarından bir yük odun getirip satarlardı.Bu parayla alış veriş yaparlardı, mahallede her zaman ekonomi canlıydı.

Altyapı bilgileri

Mahallede ilköğretim okulu vardır. Mahallenin içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi vardır. Mahalleye ayrıca ulaşımı sağlayan yol patika olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.

Dış bağlantılar

Muhtarlık

 

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

2009 - Şükrü Özdemir Sapanlı

2004 - M.Salih Özdemir Sapanlı

1999 -1994 - M.Selim Kılıç

1989 - Nayif Barış

1984 - Nayif Barış

1977-Sabri Özdemir

1968-Abbas Deniz

1965-İsa Fidan

1957-ALİ DEMİR

1950-Hüseyin Ayyıldız

1950 yıllından önceki muhtarlık Değirmencik Köyüne baglıydı.

Ve Süleyman Karaca Muhtardı.(Süleymane Nure)

yye9999996766