Bakara Suresi
| Sınıfı | Medeni |
|---|---|
| İsmin anlamı | Sığır/İnek (67-71. ayetleri ile alakalıdır) Bakara kelimesi Bakar'dan gelmektedir ki sığır demektir. Kelimenin sonundaki te, tekil için kullanildiginda bir tek sığır demek olur. |
| Geliş zamanı | Hicretin 1 ve 2. yıllarında Medine'de inmiştir. Yalnız 281. ayeti Veda Haccında, Mekke'de nazil olmuştur. |
| Sayısal bilgiler | |
| Sure numarası | 2 |
| Ayet sayısı | 286 |
| Kelime sayısı | 6144 |
| Harf sayısı | 25613 |
Bakara Sûresi (Arapça: سورة البقرة), Kur’an’ın diziminde ikinci sırasında yer alan bu sûre Kur'anın en uzun sûresi olup, 286 ayetten oluşmaktadır.
Adlandırma
Bakara suresi, ismini surenin 67-73 ayetlerinde anlatılan, öldürülen bir kişinin katilinin bulunması amacıyla uygulanan bir inek kesme olayından alır, Bakara "inek" demektir.
Tarihçe
Mısır toprakları Büyük Sahra Çölü'nün bir parçası olduğundan kum denizi hükmündeki bu topraklara hayat veren Nil nehridir. Böyle verimsiz ve çorak bir çölün yanıbaşında Nil nehrinin sularıyla hayat bulan son derece verimli cennet gibi yerlerin bulunması, Musa zamanında çiftçilik ve ziraatı Mısır halkı için son derece cazip hale getirmişti. Çiftçilik ve ziraat oranın halkının karakterlerinin bir parçası haline gelmiş, o devirde Mısır halkı ziraatı, ziraat vasıtası olan "bakar"ı (sığır) ve öküzü kutsal saymış, hatta ona tapacak kadar bir kutsiyet vermişlerdi.[1] O zamanlar İsrailoğulları da o kıtada yaşıyor ve aynı inanışın tesirinde kalıyordu.
İsrailoğulları Firavun'dan kurtulup Sina Çölü'ne yerleştikleri zaman buzağı hadisesi yaşanmıştır. Musa Sina Dağı'na çıkmış ve orada bir süre kalmıştı. İsrailoğulları da bu esnada Samiri'nin yaptığı altından bir buzağıya tapmaya başlamışlardı.
Bakara suresi, Musa'nın, peygamberliğiyle İsrailoğullarının tabiatına işlemiş olan ineğe tapma inancını kesip öldürdüğünü, bir sığırın boğazlanması hadisesiyle anlatmıştır.[2][3]
Özellikler
Medine döneminde hicretten hemen sonra vahyedilmeye başlanmış ve takriben on yıla yayılan bir süreçle tamamlanmıştır. Kur’an’ın en uzun suresi olup, 286 ayettir. Hacim itibariyle Kur’an’ın 1/12’sini teşkil eder. Kur’an’ın, ayrıntılı bir özeti durumundadır.
Bahsi geçen konular
Sure'nin 65-66. ayetleri Cumartesi çalışma yasağını çiğneyen bir Yahudi topluluğuna Allah tarafından verilen cezayı konu alır.
Surenin 102. ayeti Babil, Sümer mitolojileriyle Tevrat ve Avesta gibi dini kaynaklarda birbirine yakın telaffuzlarla (tevratta Merodach) anılan Harut ve Marut kıssası ile ilgilidir. Mitolojide tanrı (Marduk) veya tanrısal varlıklar olarak anlatılan Harut ve Marut, Yahudi ve Hristiyan kaynaklarında Babilin "düşmüş melekleri" Kur'anda ise insanlara sihir öğreten iki melek olarak geçmektedir.
Ayrıca bakınız
| Tarihsel önce: Mutaffifin Suresi |
 Sure metni: Bakara Suresi |
Tarihsel sonra: Enfal Suresi |
| Kur'an'da sırası: | ||
| ||
Kaynakça
- ↑ http://www.tarihpedia.com/misir_tanrilar_hathor.html
- ↑ https://a43ba27b67228edb1e4215c627315cc07ccd3013.googledrive.com/host/0B4gGR-cTc4VobVdlYTlZNFRpOGs/RN/_PDF/sadele%C5%9Ftirilmi%C5%9F-S%C3%B6zler-Lemalar-Muhakemat/BSN%20-%20S%C3%B6zler%20Sadele%C5%9Ftirilmi%C5%9F%20-%20Fihristli%20-%20ORC_cropped.pdf
- ↑ http://www.kuranihayat.com/bakara-kutsal-inek-simgesi_d541.html