Boyne Muharebesi
| Boyne Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Boyne Muharebesi, Jan Wyck'in bir çalışması, yaklaşık 1693 | |||||||
| |||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| III. William | II. James | ||||||
| Güçler | |||||||
| 35 bin | 21 bin | ||||||
Boyne Muharebesi, İrlanda'daki Boyne Nehri kıyılarında, İngiltere kralı III. William'ın eski kral II. James karşısında kazandığı zafer (11 Temmuz 1690).
Katolik olduğu için 1688'de tahttan çekilmek zorunda bırakılan James, Fransızların ve İrlandalıların yardımıyla yeniden tahtı ele geçirmeye çalışıyordu. Londonderry ve Enniskillen'i alamayan James, Ulster'i bir köprübaşı olarak William'a bırakmış, İrlandalı en iyi birliklerini İngiltere'de ve Fransa'da harcamıştı. Boyne'un güneyindeki Oldbridge yöresinde 7 bin Fransız piyadesi ile İrlandalı düzenli birkaç süvari birliğinin yanı sıra eğitimsiz piyadelerden ve ağır süvarilerden oluşan toplam 21 bin kişilik bir kuvvet topladı. William'ın komutasında ise Felemenkli Mavi Muhafızlar ile iki alay Fransız Protestanı ve az sayıda İngiliz askerinin yanı sıra Danimarkalı, Prusyalı, Finlandiyalı, İsveçli paralı askerlerden oluşan toplam 35 bin kişilik bir kuvvet bulunuyordu.
Sol kanatta Rosnaree'den, sağ kanatta Oldbridge'den Boyne Nehrini geçen William'ın süvarilerince kıstırılmaktan korkan James telaşla savaş alanını ve ülkeyi terk etti. William zafer kazanmıştı, ama James'in ordusu başarıyla geri çekilerek İrlanda'da savaşı bir yıl daha sürdürdü.
Boyne Muharebesi, bir Protestan zaferi olarak Kuzey İrlanda'da 12 Temmuz'da kutlanır. Ama 12 Temmuz, eski takvime göre, ertesi yıl yapılan ve daha keskin bie zaferle sonuçlanan Aughrim Muharebesi'nin tarihidir.[1]
Kaynakça
- ↑ "Boyne Çarpışması", Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition, 1994.