Camilo Torres

Camilo Torres Restrepo
Doğum 3 Şubat 1929
Bogotá
Ölüm 15 Şubat 1966 (37 yaşında)
Santander
Bağlılığı ELN
Hizmet yılları 1960-1966
Savaşları/Çatışmaları Kolombiya İç Savaşı

Camilo Torres Restrepo (Bogotá, 3 Şubat 1929 - Santander, 15 Şubat 1966) Kolombiyalı din adamı, kurtuluş teolojisinin savunucusu, Kolombiya Sosyoloji Fakültesi kurucusu, Ulusal Kurtuluş Ordusu (ELN) üyesi gerilla. Hayatı boyunca Marksizmle Katolik inancını buluşturmaya çalışmıştır.

Hayatı

Gençlik Yılları

3 Şubat 1929 günü Bogotá'da dünyaya geldi. Babası doktor Calixto Torres Umaña ve annesi Isabel Restrepo Gaviria liberal burjuva kökenliydi. Ailesiyle birlikte küçüklüğünü Avrupa'da geçridikten sonra 1934 yılında ülkesine döndü. 1937 yılında babasıyla annesi ayrılınca Camilo ve kardeşi Fernando annesiyle birlikte kaldılar. Ortaöğretim döneminde öğretmenlerine karşı sürekli olarak eleştirel yaklaşmasından dolayı çeşitli soruşturmalar geçirecek, okuldan atılacaktır. Bu yüzden farklı okullarda sürdürdüğü ortaöğretimini Cervantes Lisesinde 1946 yılında tamamladı. Kolombiya Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne başlar ancak sadece bir yarıyıl okur. Kız arkadaşının babası aracılığıyla tanıştığı Dominiken rahiplerinin sosyal hayata dair fikirlerinden etkilenir. Kendisi de rahip olmak ister ve kararını vermek üzere inzivaya çekilir. Kararını verdikten sonra Kilise saflarına katılır ve özellikle sosyal sorunlarla ilgilenmeye başlar.

Din adamlığı ve akademik hayatı

Din adamlığına başlar başlamaz meslekdaşı Gustavo Perez ile birlikte halkın içinde bulundupu yoksulluk ve toplumsal yapıdaki sosyal adaletsizlik dikkatini çeker. Bu alandaki çalışmalara yoğunlaşır. 1955 yılında Leuven Katolik Üniversitesi'nde okumak için Belçika'ya gider. Burada Kolombiyalı öğrencilerle birlikte sosyoekonomik araştırmalar grubu kurar. Avrupa'da bulunduğu süre içinde Paris'te Cezayirli direnişçilerle bir araya gelir, sendikacılarla toplantılar yapar. 1958 yılında sosyolog olarak üniversiteden mezun olur.[1] 1959 yılında Kolombiya'ya döndüğünde yoksullara yardımcı olmak ve özellikle işçi sınıfı hareketi içinde yer almak ister. Aynı yıl Kolombiya Üniversitesi Ekonomi Fakültesinde öğretim üyesi olarak Sosyoloji Bölümünü kurar. Bogota'nın yoksul semtlerinde sosyal dayanışma projelerini öğretmen ve öğrencilerle beraber örgütler. 1960 yılında Latin Amerika Sosyoloji Fakültesinin kurucuları arasında yer alır.[2] 1962 yılında Tarım Reformu teknik komitesinde yer alır. Aynı yıl kardinal Luis Concha Córdoba'nın isteği doğrultusunda üniversitedeki akademisyenliği bırakır. 1963 yılına gelindiğinde artık yoksul Hristiyanların sosyal adaletsizliğe karşı silahlı mücadele başlatabileceklerini düşünmektedir.

Siyasi hayatı

Kolombiya'da Ulusal Cephe hükümetlerini oluşturan liberal ve muhafazakar partilerin birliğine karşı Halkın Birleşik Cephesi adlı muhalif oluşumda yer alır. Hareket kentte ve kırda halkın ihtiyaçlarının karşılanmasının yanı sıra demokrasinin hayata geçirilmesini amaçlar. Öğrencileriyle birlikte barışçı eylemlerde ön saflarda bulunur. Cephe sayesinde ELN temsilcileri Torres ile temas etme fırsatı yakalar.

Gerilla hayatı

Akademik hayatını geride bıraktıktan sonra siyasete giren Torres, kurucuları arasında olduğu cepheden ayrılarak gerillalara katılır. Sıradan bir üye olarak katıldığı ELN gerillları arasında ruhani ve ideolojik destek veren Torres aynı zamanda Katolik inancını Marksizmle buluşturmaya çalışır. kolombiya Silahlı Kuvvetleri birliklerine karşı pusu kuran ELN birlikleriyle katıldığı ilk silahlı çatışmada hayatını kaybeder. Hayatını kaybettikten sonra ELN tarafından şehit mertebesine yükseltilecektir. Bu dönemde söylenen aşağıdaki söze de ilham kaynaklığı yapmıştır:

“ İsa yaşasaydı, gerilla olurdu! „

Ölümü

Torres, 15 Şubat 1966 tarihinde Patio Cemento adı verilen bölgede öldürülür. 15. Bucaramanga Tugayına bağlı Albay Alvaro Valencia Tovar komutasındaki askerler tarafından düzenlenen harekâtın ayrıntıları uzun süre gizli kalır. Yıllar sonra emeklilik döneminde Camilo'nun sonu[3] adlı bir kitap kaleme alan Albay Tovar, Camilo Torres'in öldürülüş hikayesini anlatır. Gizli bir yere gömüldüğü iddia edilen naaşın konumunun Torres'in ABD'de yaşayan doktor ağabeyi Fernnado'nun haberdar edildiği yazılır. Ancak aynı Tovar bir röportaj sırasında Torres'in naaşının ölümünden üç yıl sonra bulunduğu yerden çıkartılarak Bucaramanga kentine getirilip yakıldığını iddia eder. Tovar'a göre Torres'in ölümünün ardından Minnesota'dan askeri yetkililere mektup yazan ağabeyi, kardeşinin mezarının ileride siyasetçiler tarafından mabet olarak kullanılabileceğinden endişelendiğini belirtmiştir. Bunun üzerine Tovar, Torres'i çatışmanın olduğu yere gömmüştür. Komutasındaki birlik garnizonundaki şehit askerler için yapılacak olan askeri bir anıtın yapılması gündemdeyken ceset mezarından çıkartılacak ve yakılacaktır. Tovar, Torres'in küllerinin bu anıtın içinde olduğunu ve bunu sadece kendisinin bildiğini iddia edecektir.[4]

Geleneği

Hakkında yazılan eserler

Kaynakça

  1. ↑ 1987 yılında kitap olarak Bogota'da proleterleşme süreci olarak basılan tezi o dönemde Latin Amerika bölgesindeki ilk sosyolojik çalışmadır
  2. ↑ Diğer kurucular arasında Orlando Fals Borda, Carlos Escalante, Eduardo Umaña Luna, María Cristina Salazar, Darío Botero Uribe, Virginia Gutiérrez de Pineda ve Tomás Ducay sayılabilir
  3. ↑ El final de Camilo, Alvaro Valencia Tovar, 1976 Ediciones Tercer Mundo ASIN: B0000E8FL5
  4. ↑ 21 Nisan 2007 tarihli semana.com haberi (İspanyolca) 16 Temmuz 2012 tarihinde erişilmiştir
  5. ↑ Işığın Haçı
  6. ↑ Comité Revolucionario Camilo Torres (Camilo Torres Devrimci Komitesi)
  7. ↑ Partido Izquierda Cristiana de Chile

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 5/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.