Cường Để
Cường Để (d. 1882 - ö. 6 Nisan 1951, Tokyo), 20. yüzyıl başlarında Vietnam milliyetçilerinin özgür Vietnam'ın simgesi olarak desteklediği prens.
Doğrudan İmparator Gia Long'un soyundan geldiği için Vietnam tahtında yasal hakkı olan Cường Để'nin tahta çıkması, ülkeyi protektora biçiminde ellerinde tutan Fransızlarca engellendi. Cường Để, daha 1904'e gelindiğinde, Fransız yönetimine karşı Phan Bội Châu gibi muhalefet liderleriyle işbirliği yapmaya başlamıştı. Gene Vietnamlı yurttaşlarıyla birlikte Tokyo'daki Şimbu Askeri Akademisi'nde öğrenim gördüğü sırada, Vietnam'daki Fransız egemenliğine karşı savaşmak üzere bir hareket oluşturan Phan Bội Châu ile ilişkisini güçlendirdi. Cường Để'nin taht ile halk arasındaki bağı temsil etmesi harekete güç kazandırdı. Emperyalist amaçlar güden Japonların Fransızlardan mali yardım umması, Fransızların ısrarı üzerine Cường Để'nin 1909'da Japonya'dan sınır dışı edilmesine yol açtı. Bundan sonraki birkaç yıl Asya ve Avrupa ülkelerinde dolaşan Cường Để'nin, davasına destek arama girişimleri sonuçsuz kaldı.[1]
Cường Để 1915'te, I. Dünya Savaşı sırasında Japonya'ya döndü ve orada kendisine maaş bağlandı. Ayrıca, Fransa'nın Avrupa'da yenilmesi durumunda Vietnam'ın özerkliğinin Japonya tarafından garanti edileceği yönünde söz aldı. Savaştan sonra milliyetçi hareket içinde etken konumunu sürdürdü. Versailles Barış Konferansı'na, Fransız hükümetine ve ABD başkanı Woodrow Wilson'a telgraflar çekerek özgür Vietnam istemlerini yineledi. Ama bu arada Japonlar, ayaklanan Japon sömürgesi Kore'nin denetim altına alınmasına Fransızların yardım etmesi karşılığında, Vietnam'ın bağımsızlığı sorununa karışmaktan vazgeçtiler.
Cường Để, Vietnamlı milliyetçilerin saygısını korumakla birlikte Japonya'da kaldı ve burada gözetim altında tutuldu. Mart 1945'te Japonların Çinhindi'ndeki Fransız sömürge rejiminin bütün gücünü kırdığı dönemde Cường Để'nin kukla imparator olarak atanması olasılığı doğdu. Ama Japonlar, İmparator Bảo Đại'yi tahtta tuttular ve Cường Để sürgünde öldü.