Düzyayla, Gölköy

Koordinatlar: 40°42′00″K 37°33′0″D / 40.7°K 37.55°D

Düzyayla
—  Köy  —
Ordu'nun Türkiye'deki konumu
Düzyayla Düzyayla'nın Ordu'daki konumu
Koordinatlar: 40°42′00″K 37°33′0″D / 40.7°K 37.55°D
Ülke	Türkiye
İl	Ordu
İlçe	Gölköy
Coğrafi bölge	Karadeniz Bölgesi
Zaman dilimi	UDAZD (+3)
İl alan kodu
İl plaka kodu
İnternet sitesi:

Düzyayla, Ordu İli, Gölköy İlçesi'nin beldesidir.

Tarihi

a) Adını nereden aldığı: Anlatıldığına göre Mahmudiye (Düzyayla), Haruniye, Cihadiye ve Süleymaniye beldeleri Karahasnda yaşayan bir aileye ait olup Mahmut ismindeki oğluna şu anda bulunduğumuz Düzyayla (Mahmudiye) toprakları düşmüştür.

Başka rivayete göre o zamanlar Hapsamana(Gölköy)de Arap harfleri kullanılırken devlet köylere isim vermek için yasa çıkarmış ve muhtarlar birer harf çekmişler.Belde muhtarı "mim" harfini çekmiş ve beldenin adı MAHMUDİYE olmuştur.1974 yılında belde beldiyelik olunca yeni bir ad belirlenmesi istenmiş ve o zaman belediye encümen azası olan Salim BİNGÖL "Düzyayla" olsun demiş ve beldenin adı Düzyayla olarak değişmiştir.2003 ylında belediye başkanı Mustafa SERDAR bu ismi "Göksu" olarak değiştirmek istemişse de bu karar Ordu ilinde kabul edilmiş fakat Ankara'da reddedilmiştir.

b) Tarih boyunca kimlerin elinde kaldığı ve üzerinde kurulan beylikler :Beldenin tarih boyunca kimlerin elinde kaldığı ve üzerinde hangi beyliklerin kurulduğu kesin olarak bilinmemektedir. Büyüklerin anlattıklarına göre yaylaların kurulduğu yerlerde Cumhuriyetten önce Ermenilerin yaşadığı ve daha sonra buralardan göç ederek batıya (Çanakkale, İstanbul vb) gittikleri belirtilmektedir.Beldede tarihi kalıntı yok denecek kadar azdır.Kozalan mahallesinde şu anda toprak altında kalmış bir mağara olup ne amaçla kullanıldığı bilinmemektedir.Ayrıca Ermenilerin göç ettiği yaylalarda onlardan kalma ev,ağıl ve değirmen kalıntıları bulunmaktadır.

c) Beldenin ilk sakinleri :Belde kuruluşu çok eski olup ilk yerleşenlerinin Fatsa,Perşembe ve Ordu çevresinden geldiği söylenmektedir.Bu insanların sivrisinekten kaçarak buralara yerleştiği söylenmektedir.O zamanlar ormanlarla kaplı olan beldede ormanlar kesilerek halk yerleşmiştir.

Başka bir rivayete göre belde halkı farklı yerlerden gelmektedir.Gökbudaklar Van'dan,Şahinler sülalesi Rize'den,Öztürkler sülalesi Sivas'tan,Sadıklar sülalesi Hatay'dan ve Karadenizler sülalesi Ordu ili Perşembe ilçesinden geldiği söylenmektedir.

d) Geçim durumu : Beldenin en önemli iki geçim kaynağı fındık ve hayvancılıktır. Havanlardan elde edilen süt, yoğurt, peynir, tereyağı ve çökelek Aybastı ve Gölköy ilçelerinde cumartesi pazarlarında satılmaktadır.Ayrıca canlı hayvan ticareti de yapılmaktadır.Halkın büyük bir kısmı geçimini fındıktan sağlamaktadır.Ancak fındık olmadığı zamanlarda sıkıntı çekilmektedir.2004 yılında fındık olmaması nedeniyle İzmit-Gebze,Amasya-Suluova beldelerine halkımızdan göçler olmuştur.

Beldemizde iş olanağı olmadığı için erkeklerin 0 / 0 80'i il dışına çalışmaya gitmektedir.Bunların tamamı inşaat sektöründe çalışmaktadır.Ayrıca beldemizden sanayi beldesi olan İzmit ili Alikahya beldesi ve Gebze ilçesine büyük oranlarda göçler olmaktadır.Amasya ili Suluova ilçesine de hayvancılık için göçler olmaktadır.Halkın yıllık geliri hayvancılık ve fındık üretiminin durumuna göre değişmektedir.Bu nedenle halkın çoğu fakirlik sınırındadır.Beldede nüfusun hızla artması ailelere düşen toprak miktarının bölünmeler nedeniyle azalmasına sebep olup ailelerin toprakları10-55 ve 70 dönüm arasında değişmektedir.

e) Okulun tarihçesi :Ören ilkokulu ilk defa 1973-74 öğretim yılında açılmıştır.Okul 5 yıllıktı.1992-93 yıllarında belediye ,milli eğitim ve halkın destekleriyle 8 yıllık 3 katlı bir okul binası yapılmış ve 1994 yılında öğretime başlamıştır.Halen 9 öğretmenle 260 öğrencisiyle eğitim-öğretime devam etmektedir.

Okulumuzun orta kısmı açılıncaya kadar eğitime fazla önem verilmiyordu.Açıldıktan sonra ise halk çocuklarını okula göndermeye başlamış ayrıca beldede okuma oranı artmıştır.Halkımız çocuklarını liseye göndermeye başlamıştır.

f) Beldenin yol ve sağlık durumu :Beldemizde asfalt yol bulunmayıp tamamı stabilize yoldur.Yol önemli bir problemdir.Hava şartlarının etkisi(aşırı yağmur gibi) bu durumu daha zora sokmaktadır.

Düzyaylada bir sağlık ocağı bulunmakta olup imkânları sınırlıdır.Burada 3 personel yer alır (1 hemşire,1 ebe,1 sağlık memuru).Halkın aşı ihtiyacı buradan sağlanmaktadır.Sağlık sorunları ise ilçelerde ve ilde çözümlenmektedir.

g) Atasözleri ve deyimleri :Kullanılanlardan bazıları şunlardır.

• Öküz büyük olsunda çekmezse çekmesin
• Yavuz itin yarası eksik olmaz
• Kapıyı korumayan köpeğe yal verilmez
• İyiliğe iyilik olsaydı koca öküzü bıçak kesmezdi

Deyimlerden bazıları

• Kabak tadı vermek
• Gazel okumak
• Yılan bile sıcağa akar vs.

h) Mahalli oyunlar ve türküler :Beldemizde karışık oyunlar oynanıp ayrıca halay,karşılama ve pıtık oyunları da oynanır.Sevilen türküler ise Ordu'nun dereleri,Hatipoğlu,Hekimoğlu ve sevdiğime varamadım vb.

ı) Dış dünya ile bağlantıları :Bağlantıyı sağlayan önemli iki araç telefon ve televizyondur.Ulaşım alanında ise stabilize yollarla Aybastı,Gölköy ve Reşadiye ilçelerine bağlanmaktadır.Gazete,dergi,kitap vb. ihtiyaçlarını ilçelerden sağlanmaktadır.Yiyecek ve giyecek ihtiyaçlarının büyük bir kısmı ilçelerden sağlanmaktadır.

Beldede sosyal faaliyetlerin yok denecek kadar az olması nedeniyle halk zamanının çoğunu tarla, bahçe ve ormanlarda çalışarak,bayanlar tarla işi ve el işleri ile uğraşarak geçirmektedir. Erkeklerin bir kısmı kış aylarında zamanlarını kahvelerde geçirmektedir.

Coğrafya

Gölköy İlçe Haritası.

Komşuları

Düzyaylanın doğusunda Süleymaniye,Yuvapınar ve Haruniye,batısında Aybastı ilçesine bağlı Zaferimilli ve Uzundere,güneyindeTokat ili Reşadiye ilçesine bağlı Baydarlı ve Demircili kasabalari ile kuzeyinde Karahasan beldesi yer almaktadır.

Yeryüzü şekilleri

Canik dağları üzerinde yer alan belde genel olarak ormanlıklarla kaplıdır.Engebeli bir arazi yapısı olup dağlar akarsular tarafından derin vadilere bölünmüştür.Vadilerde çeşitli yüksekliklerde tepeler vardır.Yaylalar bu vadiler üzerinde kurulmuştur.Dağlar denize paralel olarak uzanmakta olup 1250–1400 m kadar yüksekliktedir.

İklimi

Düzyayla her mevsimde bol yağış almaktadır.Karadeniz ve karasal iklimin etkileri görülen beldede dağların yüksek oluşu deniz etkisinin iç kesimlere girmesini engellemektedir.En fazal yağış sonbahar ve temmuzda olmaktadır.Kışları bol kar yağışlı geçen beldede yollar belediye imkânlarıyla açılarak kapalı tutulmamaya çalışılmaktadır.En sıcak ayları temmuz ve ağustostur.Bu aylarda sıcaklık özellikle son yıllarda 30-35 C 0 derece olmaktadır.En soğuk aylarım ocak ve şubat aylarıdır.İlkbahar aylarında esen samyeli rüzgarları meyve bitkileri etkilemekte verimi azaltmaktadır.

Toprak verimliliği

Engebeli bir yapıya sahip olan toprakları modern tarım yapımına elverişsizdir.Beldede önceleri buğday,arpa,çavdar mısır,fasulye ve patates ekilirken şimdilerde fındık üretiminin yaygınlaşması ile kendilerine yetecek kadar mısır,patates, fasulye,lahana ve bazı sebzeler ekilmektedir.Ancak halkımız fındığa yönelirken mera ve ormanları tahrip etmekten geri kalmamıştır.

Suları

Beldemiz akarsular bakımından zengindir.İrili ufaklı birçok dereyi sınırları içinde bulun durmakta olup bu dereler birleşerek Çanakdüzü deresi,Güney mahalle deresive Kozalan derelerini ;bunlarda birleşerek Karahasan beldesi deresini oluşturmaktadır.Oldukça duru ve berrak olan akarsular 2001 yılından sonra yanlış olarak yapılan altyapı ve kanalizasyonlarla kirletilmiştir.Yağışın bol olduğu zamanlarda sular yükselse de zarar verici seller olmamaktadır.Bu derelerde alabalık ve karabalık denen balık türleri yer almaktadır.Beldede yaşayan çocuklar yaz aylarında derelerde oluşan göletlerde yüzselerde kanalizasyonla taılan atıklar hastalıklar açısından tehlikelidir.

Tabii güzellikleri

Doğal güzellikleriyle eşsiz bir yerdir.Geniş ve yayvan yapraklı gürgen ağaçlarının enleri 3m'yi boyları ise 40-45m'yi bulmaktadır.Ancak son yıllarda yapılan Orman işletme kesimleri ve halkın tahripleri ile büyük ağaçları çoğu kesilmiş ve fidanlama yapılmıştır.Belde havası çok temiz olup yazları halk yaylalara göç edip 3-4 ay sonra köye geri dönmektedir.

Sosyal ve kültürel yapısı

EKONOMİK HAYAT

Geçim kaynakları

Beldede ekonomik geliri en fazla olan ürün fındıktır.Halk topraklarının tamamına yakınını fındık bahçeleri ile doldurmuştur.Fındığın olmadığı zamanlarda halk sıkıntı çekmektedir.Ayrıca patates,mısır,lahana,fasulye az miktarda yetiştirilip kendi yiyecekleri bu şekilde sağlanmaktadır.Beldede az da olsa meyve yetiştirilmektedir.Elma,armut,kiraz,erik,ayva bunlardandır.

Hayvancılık

Hayvancılık beldenin diğer bir geçim kaynağıdır.Küçük ve büyükbaş hayvancılık yapılan beldede at,eşek,inek,öküz,manda ile koyun bulunmaktadır.Ayrıca tavuk ve horoz gibi kümes hayvanları da yer almaktadır.Hayvanların etinden,sütünden,derisinden,yumurtasındanyararlanılmaktadır. Beldede yaşayan hanelerden her birinde 7-8 büyükbaş hayvan bulunmaktadır.Halkın bir kısmı bu hayvanları besleyip satarak gelir sağlamaktadır.

Ayrıca arıcılık yapılan yerde her hanede olmasa da halkın ./. 50 sinde arı bulunmakta olup bir kısmı geçimini bal sataraksağlamaktadır.Bir kısmı ise sadece kendi bal ihtiyacını karşılamaktadır.Eskiden balın tamamı şekersiz di (delibal) iken günümüzde tamamına yakını şekerli baldır.

YAŞAYIŞ

Aile yapısı ve komşuluk

Altları genellikle ahır olan evlerde oturan aileler geniş aile yapısına sahiptir. Anne, baba, kardeşler, büyükanne, büyükbaba ve çocuklar birlikte yaşamaktadır.Ortalama nüfus 6-7 olan ailelerde son zamanlarda çekirdek aile tipine geçişler hızlanmış ve ailelerde bölünmeler olmuştur.

Genellikle aile reisi babalar olup evde onun sözü geçmektedir.

Aileler genellikle betonarme evlerde yaşamakta olup evler 3-4 oda,tuvalet,banyodan meydana gelmektedir.Odanın biri mutfak olarak kullanılmaktadır.Komşuluk ilişkileri eskiye nazaran biraz gerilemiş olsa da sıkı ilişkiler kurulmakta akrabalık bağları bu ilişkiyi güçlendirmektedir. Komşular bağ,bahçe işlerinde imece ile çalışmakta ,düğün yemeği pişirilirken yardımlaşmakta ,cenazelere halkın çoğu katılmakta ve ihtiyacı olanlara olanağı miktarınca yardım edilmektedir.

Nüfusu

Düzyayla'nın nüfusu yaklaşıkolarak 5.000 civarındadır.Belde 9 mahalleden oluşmaktadır.

Bunlar Demirtaş,Güney,Yaralı,Merkez,Çıkrık, Kozalan,Kıran,Eşoğlu ve Çibiyazlık amhalleleridir.En kalabalık olanları Demirtaş ve Merkez olup beldede kadın nüfus daha kalabalık görünmektedir.

Gelenek ve görenekleri

Evlilik görücü usulüne göre yapılan beldede önce evlenecek gençlerin görüşü alınmaktadır.Olumlu sonuç alınırsa aileler görüşür ve nişan kararı alınır.Damat ve gelin adayları ilçeye (Gölköy veya Aybastı) iner yüzük ve saatler takılır bir miktar giysi alınır,daha sonra sözün yapılacağı gün halka duyurulur.Söz günü çeşitli yemekler pişirilerek halka yedirilir.Sonra büyükler arasında kızın çeyiz listesi oluşturulur.Damat babası listedekileri alacak durumda ise imzalar ,aksi durumda görüşmeler sonunda halkın da isteği ile yeni bir liste oluşturulur.Sesli olarak halkın huzurunda okunur ve muhtara onaylattırılır.Sonra kız tarafından birisi hazır olanlara şerbet ikram eder bu sırada bahşişini alır.Daha sonra gelin ve damat büyüklerinin ellerini öper ve bahşiş alırlar.

Kız ve erkek tarafları daha sonra görüşerek düğün tarihini belirlerler.Bu tarih bir hafta önceden halka duyurulur.Genellikle Perşembe,Cumartesi ve Pazar günleri düğün günü olarak belirlenir. Düğün halka bildirilirken etek, davetiye(zarf), çorap, lastik, atlet, sabun, ayakkabı, gömlek vb. şeyler okuntu olarak halka verilir.Zamanı gelince halk erkek evinde-bir kısmı kız evinde- toplanır,yemekler yenir varsa davul zurna eşliğinde erkek evinden kız evine topluca gelin almaya gidilir.Burada bir süre bekledikten sonra damatla gelin saldıçlarla beraber dışarıda sandalyeye oturtulur ve takı işlemi başlar.Para ve altın takımının miktarı sonunda halka duyurulur.Daha sonra gelin arabası ve halkın bindiği arabalardan oluşan konvoy tur atarlar.Damat'ın evine gelinince gelin inerken arabanın tekerine kan sürmek için tavuk veya horoz kesilir.Bardak kırma vb işlemler de yapıldıktan sonra gelin içeriye alınır.

Evlenen çiftlere önce imam nikahı daha sonra ise resmi nikah yaptırılırken yenilerde nişanla birlikte resmi nikah yapılmaya başlamıştır.Beldede evlenme yaşının küçük olduğunu söylemek mümkündür.Hatta bazı mahallelerde daha ortaokulda olan öğrencilerin evlendirildiklerini görmek mümkündür.Akraba evliliğinin yanında dışarıdan evliklerde görülür.

Askerlik

Askere gidecek olan gençler 1 ay önceden toplanıp gezmeye başlar.Her genç kendi mahallesindeki evleri dolaşarak vedalaşır. Köylü de askerin gideceği son gece gelerek onu uğurladığı gibi gideceği gün askerleri toplayıp onlara birer miktar para verir ve helalleşilir.Askerler ayrıca diğer mahallelerden olan akrabalarıyla da vedalaşır.

Bayramlar

Halk bayramdan bir gün önce mezarlıklara giderek dua eder.Eskiden erkekler bayram namazı kılarken kadınlar yemek getirir ve namazdan sonra yemekler yenirdi. Şimdi bu adet kalkmış durumdadır.Zamanımızda bayram namazından sonra yaşlılar sıraya geçerve herkes onlarla bayramlaşır.Bayramlaşan sıranın ucunda durur böylece bayramlaşmayan kalmamış olur. Daha sonra akraba,eş-dost ziyaretleri bayram bitinceye kadar sürer. Bayramın 1. günü erkekler Çıkrık mahallesi yakınındaki Sırakiraz mevkiinde toplanır ve mahalleler arası futbol müsabakaları yapılır. Kurban bayramında çocuklar başka mahallelere giderek et toplarlar

Belediye Başkanları

((2009)) -((Avni AKGÜL )) -((AKP))

2004 - Avni AKGÜL - DYP

1999 - Mustafa SERDAR - DTP

1994 - Şükrü AVCI - ANAP

1989 - Şükrü AVCI - BAĞIMSIZ

1984 - İbrahim ŞAHİN - SODEP

1977 - İbrahim ŞAHİN - BAĞIMSIZ