David Baltimore
| David Baltimore | |
|---|---|
|
| |
| Doğum |
David Baltimore 15 Mart 1938 New York, Amerika Birleşik Devletleri |
| Vatandaşlığı | ABD'li |
| Milliyeti | ABD'li |
| Dalı | Biyoloji |
| Çalıştığı yerler |
Rockefeller Üniversitesi Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü |
| Öğrenim |
Swarthmore Koleji |
| Aldığı ödüller | Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü (1975) |
David Baltimore (d. 7 Mart 1938),[1] Fizyoloji veya Tıp ödülü kategorisinde Nobel sahibi Amerikalı biyolog ve üniversite idarecisi.
David Baltimore, 1990-1991 yılları arasında Rockfeller Üniversitesi'nde, 1997 yılından 2006 yılına dek Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde, 2007 yılında ise Amerikan İlim Geliştirme Derneği'nde başkanlık yaptı.
Biyografi
İlk yılları
Baltimore, 1938 yılında New York'ta dünyaya geldi. Annesi Gertrude Lipschitz ve babası Richard Baltimore'du. Liseye Great Neck North'ta devam etti ve 1956 yılında mezun oldu. Biyolojiye olan ilgisinin lise yıllarında Bar Harbor Maine'de bulunan Jackson Laboratuvarı geçirdiği bir yaz dolayısıyla başladığını söylemiştir.[1] 1960 yılında, Pensilvanya'da bulunan Swarthmore Üniversitesi'nden kimya alanında lisans derecesi aldı. Doktorasına MIT'de biyofizik alanında başlamasına karşın, virüslerle ilgili çalışmak amacıyla bıraktı. Doktora derecesini 1964 yılında New York'ta bulunan Rockfeller Üniversitesi'nden aldı.[1] MIT ve Albert Einstein Tıp Okulu'ndaki doktora sonrası çalışmalarından ve Salk Enstitüsü'ndeki araştırmalarından sonra, 1968 yılında Massachusetts Teknoloji Enstitüsü kadrosuna katıldı. Baltimore ayrıca, 1974 yılında Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi'ne üye olarak da seçilmiştir.[2]
Kariyeri
1975 yılında Howard Temin ve Renato Dulbecco ile birlikte Fizyoloji veya Tıp ödülü kategorisinde Nobel kazandı. Ödül kendisine "hücrenin genetik materyali ve tümör virüsleri arasındaki etkileşimi keşiflerinden dolayı"[3] verilmiştir. Baltimore'un virolojiye olan bu katkısı ters transkriptaz'ın keşfidir. RNA'yı DNA'ya çeviren bu enzim HIV ve benzeri retrovirüslerin yeniden üretiminde temeldir. Aynı zaman diliminde, bağımsız olarak Howard Temin ve Renato Dulbecco'nun yaptığı kanser araştırmasında da keşfedilmiştir.[4] Aynı yıl düzenlenen Asilomar rekombinant DNA teknolojisi konferansının organizatörlüğünü yaptı. 1982'de MIT'nin Whitehead Biyomedikal Araştırmalar Enstitüsü kurucu yöneticisi olarak atandı ve 1990 yılına dek bu görevde kaldı.
Özel hayatı
1968 yılında Dr. Alice S. Huang ile evlenmiştir ve bir kız çocuğu vardır.
Ayrıca bakınız
- RNA biyoloji tarihi
- RNA biyolojistleri listesi
- Baltimor sınıflandırması
- 73079 Davidbaltimore
Kaynakça
- 1 2 3 "David Baltimore - Otobiyografi" (İngilizce). Nobelprize.org. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130531062126/http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1975/baltimore-autobio.html. Erişim tarihi: 28 Mart 2012.
- ↑ "Üye Kitabı, 1780–2010: Bölüm B" (İngilizce). Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi. 28 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150528155623/http://www.amacad.org:80/publications/BookofMembers/ChapterB.pdf. Erişim tarihi: 28 Mart 2012.
- ↑ "1975'te Fizyoloji veya Tıp kategorisi Nobel Ödülleri" (İngilizce). Nobel Foundation. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151002045718/http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/medicine/laureates/1975/.
- ↑ "No Nobel Prize for Whining" (İngilizce). New York Times. 30 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150430070950/http://www.nytimes.com:80/2003/10/20/opinion/no-nobel-prize-for-whining.html.
