Ehl-i kitap
Ehl-i kitap (kitabı olanlar), İslam geleneğinde, Yahudiler ve Hıristiyanlar gibi kutsal bir kitabı (Tevrat, İncil) bulunan bir dinin takipçileri. Ehl-i kitap, Tanrı'ya ortak koşanlardan (kendilerine müşrik denilen paganlar) ve inançları tanrısal bir bildiriye (vahiy) dayanmayanlardan ayrı tutulur.
Kur'an, bu terimle, paganlardan ayırt etmek için, -İslam inancına göre- vahiy yoluyla indirilmiş Tevrat, Zebur, İncil gibi kitapları bulunan Yahudileri ve Hıristiyanları kasteder. İslam'da bu kitapların asıllarının kısmen de olsa değiştirildiğine inanılmakla birlikte, tanrısal kaynaklı oldukları kabul edildiği için İslam ehl-i kitabı paganlardan ayrı bir konumda tutar.
İslam dini ehl-i kitaba, putperestlere (paganlar) tanınmayan ayrıcalıklar tanıdı. İslam'a geçmeye zorlanmayan[1] Yahudiler ve Hıristiyanlar, yalnızca belli vergiler (cizye ve haraç) ödüyorlardı. Müslüman yetkililer, ehl-i kitabın korunmasından ve dirliğinden de sorumluydu. Muhammed'in ölümünden sonra yerine geçen halifeler de, valilere ehl-i kitabın dinine saygı gösterilmesini buyurmuşlardı.
Ehl-i kitap ile evlilik
Müslüman erkekler, Müslüman olmayan ve inancına bağlı kalan bir ehl-i kitapla evlenebilirken, Müslüman kadınlar, İslam dinine geçmeyen bir Yahudi ya da Hıristiyanla evlenemezler.
Ayrıca
- Zımmî