Engel Yasası

Engel Yasasına göre, gıda harcamaları oranı toplam harcama artsa bile azalmaktadır.

Engel Yasası, gelir arttıkça, gıdaya yapılan toplam harcama artsa bile, gelirden gıdaya harcanan oranın azaldığı gösteren bir iktisadi gözlemdir. Başka bir ifadeyle, gıdaya harcanan gelirin talep esnekliği 0 ile 1 arasında bir değer alır.

Yasa adını Ernst Engel (1821–1896)'den almaktadır.

Engel Yasası gıdaya yapılan harcamaların geliri artsa bile sabit kalmasını gerektirmez: tüketicilerin gıdaya ayırdıkları harcamayı arttırdıkları yüzde, kişilerin gelirindeki artıştan daha düşüktür.[1][2]

İstatistikteki kullanım alanlarından biri bir ülkenin yaşam standardını yansıtmasıdır. "Engel katsayısı" bir oran olarak arttıkça, ülke doğal olarak fakirdir, tersine düşük Engel katsayısı daha yüksek bir yaşam standardının göstergesidir.

Kaynakça

  1. ↑ Engel, Ernst (1896) [1857] (2nd bas.). s. 28–29. "... je aermer eine Familie ist, einen desto groesseren Antheil von der Gesamtausgabe muss zur Beschaffung der Nahrung aufgewendet werden ..."
  2. ↑ Bkz. Timmer, C. P.; Falcon, W. P.; Pearson, S. R. (1983). Food policy Analysis. Baltimore: Johns Hopkins University Press. s. 43. ISBN 0801830729.
This article is issued from Vikipedi - version of the 3/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.