Giorgio d'Antiochia
Giorgio d'Antiochia (ö. 1151 ya da 1152) ilk gerçek ammiratus ammiratorum'dir, büyük Christodulus'un ardılıdır. Giorgio, Suriye doğumlu, Yunan kökenli Bizans Hıristiyanıdır.[1][2] Antakya'da doğmuştur, oradan babası Mihail ve annesi Tunus'a göç etmişlerdir. Orada ebeveynleri Ziri Sultanı Tamim ibn al-Mu'izz himayesinde iş bulmuşlardır. Giorgio'nun Tamim'in oğlu ve ardılı Yahya ile arası bozulmuş ve kılık değiştirip Palermitan'a giden bir gemiye binmiş ve Mahdia'da Müslüman efendileri ibadet ederken karaya çıkmak suretiyle gizlice Hıristiyan Sicilya'ya geçmiştir. Sicilya başkentine ulaşır ulaşmaz, saraya gidip, Norman Kontu II. Rugerro'nun hizmetine girmiştir.
Yükselişi ve erken dönem kariyeri: Apulia'nın fethi
Hem Yunanca hem de Arapça bilmesi ve Akdeniz ile olan aşinalığı sayesinde, kısa sürede Mısır'da bulunan Fâtımî Devleti ile ilgili görevlerde elçi olarak çalışmaya başladı. 1123 yılında sarayın familiaris'ı ünvanı aldı ve Christodulus'un donanmasında komutada ikinci sıraya yükseldi. Aynı yıl Mahdia'ya yapılan saldırıda, Giorgio ad-Dimas kalesini ele geçirdi fakat sefer sona erdirildi. Ertesi beş yıl Giorgio, Chrisotodulus'u gölgede bıraktı ve 1127 yılında Palermo Emirliği makamında onun yerine geçti. O yıl, her iki emir Kont Rugerro ile Montescaglioso'da mevcuttular, fakat Christodulus bu noktadan hemen sonra öldüğü düşünülmektedir, Giorgio onun ölümünden sonra ardılı oldu. 1132 yılında, Giorgio'ya ammiratus ammiratorum unvanı verildi, bu unvan Amirallerin amirali olarak günümüz Türkçesine çevrilebilir fakat onun çağdaşları tarafından 1143 yılında, Giorgio, Palermo'da Martorana olarakta bilinen Rum Ortodoks Santa Maria dell'Ammiraglio kilisesini kurdu. Kilisede, İsa tarafından tac giydirilen II. Rugerro'nun ünlü mozaiği yanında Giorgio tasvir eden dönemin mozaiği vardır.
Kariyerinde yükselişi: Afrika ve Yunanistan'da fetihler
1146 yılında Trablus, Trablus'u ele geçirdi ve Kuzey Afrika'da sabit bir üs ile Sicilya otoritesini kurdu.
Kaynakça
- ↑ Cultural Relations between East and West in the Twelfth Century, Anthony Bryer, Relations between East and West in the Middle ages, ed. Derek Baker, (Transaction Publishers, 2010), 85.
- ↑ The Norman Kingdom of Sicily and the Crusades, Helene Wieruszowski, The Later Crusades, 1189-1311, Vol. II, ed.Kenneth M. Setton, Robert Lee Wolff, Harry W. Hazard, (The University of Wisconsin Press, 1969), 19.
Kaynaklar
- Norwich, John Julius. The Normans in the South 1016–1130. London: Longman, 1967.
- Norwich, John Julius. The Kingdom in the Sun 1130–1194. London: Longman, 1970.
- Aubé, Pierre. Roger II de Sicile. 2001.