Hüseyin bin Ali (Tunus beyi)
Hüseyin bin Ali (asıl adı Hüseyin bin Ali et-Türkî / 1669-1740, Kayrevan, Tunus), 1957'ye kadar Tunus'u yöneten Hüseyni Hanedanı'nın kurucusu.
Türk kökenli bir aileden gelmektedir. Babasi Türk, Annesi Girit. Cezayirlilerin Tunus'u ele geçirip Tunus dayısı İbrahim'i esir almalarının ardından Temmuz 1705'te bey ilan edildi. Kısa süre sonra da Osmanlılarca beylerbeyi olarak tanındı. 1710'da dayılığın kaldırılarak[1] iktidarın babadan oğula geçecek biçimde kendi soyuna bırakılmasını sağladı. 1720'de Cezayirliler'i Tunus'tan kovdu; İbrahim'i ve onun yerine dayılığa getirilen Muhammed'i öldürttü. Avrupa devletleriyle iyi ilişkiler kurarak Fransa (1710; 1728), İngiltere (1716), İspanya (1720), Avusturya (1725) ve Felemenk (1728) ile antlaşmalar imzaladı. Egemenliğini ülkenin her yanında kabul ettirerek bir barış ve güven ortamı yaratmayı başardı;
1729'da yeğeni Ali Paşa ve onun oğlu Yunus ile anlaşmazlığa düştü; Ali Paşa ve oğlunun başlattıkları bir ayaklanmayı bastırdı. İç bölgedeki kabileleri ayaklandıran Ali Paşa, 1735'te Cezayir dayısı İbrahim Bey'le birlikte Tunus'u işgal ederek Smenca'da Hüseyin'i yendi. Cezayir'e her yıl haraç vermek koşuluyla beyliğini ilan etti. Kayrevan'a kaçan Hüseyin, kenti kuşatan Yunus'a karşı beş yıl direndikten sonra yakalandı ve kafası kesilerek öldürüldü.
| Önce gelen: İbrahim Şerif |
Tunus Beyi 1705 - 1740 |
Sonra gelen: Ebu'l Hasan Ali |