Haydarabad, Pakistan

Koordinatlar: 25°22′45″K 68°22′06″D / 25.37917°K 68.36833°D / 25.37917; 68.36833

Haydarabad
لحیدرآباد
Koordinatlar: 25°22′45″K 68°22′06″D / 25.37917°K 68.36833°D / 25.37917; 68.36833
Ülke Pakistan Pakistan
Eyalet Sind Eyaleti
İlçe Haydarabad ilçesi
Yüzölçümü
 - Toplam 3.198 km2 (1.234,8 mi2)
Rakım 13 m (43 ft)
Nüfus (2010)
 - Toplam 1.578.367
  Şehir Bölgesi
Zaman dilimi UTC+5 ()
Alan kodu 022
İnternet sitesi: www.hyderabad.gov.pk

Haydarabad (Urduca: حیدرآباد), Pakistan'ın Sind Eyaleti'nde bir şehir.

Nüfusu yaklaşık 1.578.400 kişidir (2006) ve böylece Pakistan'ın 6. büyük şehri ve Sind eyaletinin 2. en büyük şehridir.

Şehir 1768'de Mian Gulam Şah Kolhoro adlı bir yerel Müslüman özerk hükümdar tarafından, bir eski Maurya dönemi balıkçı köyü yerine İndus Nehri kenarında 'Nerun Kot' mevkiine kurulmuştur. Eskiden Sind Eyaleti'nin başkenti idi. Günümüzde Pakistan'ın Sind Eyaleti içinde bulunan Haydarabad ilçesi'nin başkentliğini yapmaktadır.

Bu şehir İngiliz Dogu Hindistan Sirketi Kolonisi'nin bir parcasi olarak ilhak edilmesi 1843'de "Amir Talpor Muharebesi"'nde Ingiltere Dogu Hindistan Sirketi Kolonisi'nin galibiyetinden sonra olmustur. 1948'de Hindistan Kolonisi'nin bölũnüp Pakistan'ın kurulmasından önce, özerk iken ve İngiliz Hindistan kolonisi idaresi altında iken şehrin sokakları nehirden çekilen sularla düzenli olarak yıkanıp temizlendiği için, şehir "Hindistan'ın Parisi" olarak anılmaktaydı. Fakat koloni Hindistan'in ikiye bölünmesi ile Hindistan'a düşen alanlardaki Müslüümanlar çok büyük sayılarda Pakistan'a ve Sind eyaletine göç ettikleri için Haydarabad şehri göçmenlerle dolmuştu. Bunların insanî ihtiyaçlarınin karşılama çabaları dolayısı ile yörel idareciler tüm dikkat ve enerjilerini muhacir sorunlarına yöneltmişlerdir ve şehrin imarı ve hatta alt yapısının dengeli olarak tutulması unutulmuştur. Şehir nüfusça büyümekle beraber şehrin alt yapısı eskimiş ve köhneleşmiştir. Şehrin en güzel tarihi yapıları bile gecekondu tipi göçmen yerleşkeleri ile kaplanmış, yıkılmış ve çökmüştür.

Tarihçe

Haydarabad birbiri arkasına yığılmış gibi görünen üç tepecik üzerine kurulmuştur. Şehrin kurucusu 1768'de Mian Gulam Şah Kalhoro'dur. Bu kişi Sind'un önemli aşiretlerinden Kalhoro asiretinin başı olup Babür İmparatorluğu İmparatoru olan II. Şah Alem tarafından yarı özerk Sind Valisi (Sind Nevabı) olarak görevlendirilen Main Noor Mohammad Kalhoro'nun varışıdır. İran Şahı Nadir Şah Hindistan'a hücum edip Sind'ı işgal ettikten sonra Kolhoro Hanedanı'ndan Sind Nevab olan Main Noor Mohammad Kalhoro'un tek oğlu hariç diğer oğullarını İran'a göndermişti. Sind'de kalan tek Kalhora Hanedanı üyesi Mian Gulam Şah Kalhoro 1768'de kendini daha korunaklı olarak gördüğü bir mevkiye çekmeye karar vermişti. Bu korunaklı mevkii eski Mauraya imparatorluğu'nda bir idareci olan "Nerun"'un "Nerun Kot" adı ile kurmuş olduğu küçük balıkçı köyünde bulmuştur. 1768'de Mian Gulam Şah ilk olarak (şimdi bu şehrin ortasında bulunan tepede) mimar Mir Bahram Han'a pişmiş kırmızı tuğladan yapılmış bir büyük kale kurdurmuştur. Bu kaleye Sindlı dilinde "güçlü kale" anlamına gelen "Pacco Qilla" adı verilmiştir.

Kalenin yanında kurulması ön görülen şehrin formal planı ise 1782'de kurucunun oğlu olan Sarfaz Han tarafından yapılmıştır. Şehir temelleri ortaya çıkmaya başlarken bu yeni şehir "Hehran/Sind'in Kalbi" adı anılmaya başlamıştır.

Ancak bundan sonra Sind'de bulunan önemli aşiretler arasında, yani Kalhore ve Talpur aşiretleri arasında çok ciddi mücadeleler ortaya çıktı. 1783'de Kalhora Hanedanı üyesi Sind Nevabı olan "Mina Abdül Nabi" Halani Muharebesi Sind'in idaresini elinden çıkarmıştır. Bu savaşta nevaba karşı gelen güçte önemli rol oynayan Belüçlü Tapur aşiretinin başı "Mir Fateh Ali Khan Talpur"'a 1783'de Babür İmparatorluğu İmparatoru olan II. Ekber Şah'ın bir fermanı ile yarı özerk ve babadan oğla kalacak Sind Nevabı görevi verilmiştir. Böylece 1783-1843'de döneminde Sind Nevabı olarak hüküm sürecek Talpur Hanedanı nevapları idaresi başlamıştır.

1789'da Sind nevabı olan "Mir Fateh Ali Khan Talpur" Sind'in merkezi olan Hüdabad'dan ayrıldı ve Sind Nevablığı başkenti olarak Haydarabad'ı seçti. 1768'de yapılan Haydarabad Kalesi "Pacco Qilla"'yı nevablığın ana idare merkezi yaptı. Burası ikametgah sarayı olarak geliştirdi. Mir Fateh Ali Han Talpur nevablığı idaresi yakın üç erkek kardeşi ile birlikte olmuştu ve Sind Nevvablığı'nın dört idarecisi "char yar (dört dost)" olarak anılmaktadır. . Talpur hanedanının Sind Nevablığı idaresi 50 yıldan biraz daha uzun sürdü. Nevvablığa 1843'de yeni bir tehdit çıktı. İngiliz Doğu Hindistan Şirketi kolonisi idarecileri Pencap bölgesini ve Afganistan'ı stratejik hedefleri olarak görmeye başlamışlardı ve Sind'ı bu hedefe erişmek için ortadan kaldırılması gerekli bir engel olduğunu kabul etmekteydiler. Talpur Sind Nevabı 1843'de İngiliz Doğu Hindistan Şirketi Kolonisi ile bir antlaşma imzalayıp İngiliz kolonicilerine büyük tavizler verdi. Bu tavizlerden biri kendine bağlı olan gönüllü orduyu dağıtmak idi. İngiliz kolonisi ordusu komutanı General Charles Napier Sind ordusunun dağılması haberini alıralmaz Bombay'a geri dönmekte olan ordusunu yine Haydarabad'a ve Talpur Hanedanı nevablığı üzerine yürüdü. Genarsl Napier Sind'ı elegeçirmeye, Haydarabad kalesini ve koloni ordusu için büyük merkez yapmaya hedef etmişti. Sind Nevvablığı İngilizlerle imzaladığı antlaşmayı İngilizlerin hiç saydığını açıkladı.

Talpur hanedanı üyelerinden bazıları İngilizlere inanmamış ve alelacale yeni bir ordu kurmuşlardı. Bu ordu ile İngiliz kolonisi ordusu arasında 17 Şubat - 24 Mart 1843'de"Miani Muharebesi" yapıldı ve bu muharebede İngiliz koloni ordusu galip geldi. İngiliz koloni ordusu Sind'i ve Haydarabad'ı eline geçirdi. Haydarababd İngiliz kolonisi ordusu tarafından talana uğradı. Kale İngilizler tarafından kısmen yıkıldı ve şehir büyük maddi zararlar gördü. İngiliz kolonisi ordusu tarafından binlerce Hint öldürüldü; Talpur hanedanının başları Birmanya'ya sürüldü. İngiliz Doğu Hindistan Şirketi Haydarabed şehrinin idaresini Doğu Hindistan Şirketi'nin doğrudan doğruya idare ettiği "Bombay Presidency İdaresi"'ne bağlandı.

Yerel idare bölümleri

  1. Hyderabad City Taluka
  2. Hyderabad Taluka (rural)
  3. Latifabad
  4. Qasimabad

Demografi

Haydarabad genellikle Pakistan'da ve özellikle Sind Eyaleti içinde çoklu-etnik ve çoklu-kültürlel şehir olarak bilinmektedir ve etnik asıl, din ve kültür açısından gayet toleranslı bir yerleşkedir. Ancak 1980'li yıllarda Sind dili konuşanlar ile "muhacirler" arasında etnik karışıklıklar çıkmıştır. 1947'de koloni Hindistan'inin bölünmesi günümüzde Hindistan'ın Gucerat ve Maharashtra eyaletlerinde önceden yaşayan çok sayıda Müslüman Haydarabad'da gelip yerleşmiştir. Bölünen Pencap'tan da birçok Pencapça konuşan kişi Pakistan Pencabi yanında Sind eyaletine özellikle Haydarabad'a göçmüşlerdir. Afganistan savaşi ve hatta çok daha önceden de şehir Peştuca dili konușan Paştun muhacır akımına hedef olmuştur.

Ama istatistiklere göre şehirde en fazla konuşulan diller (1998'de %56,16 oranı ile) Urduca dili ve (1998'de %35,37% oranı ile) Sindce dili olmakla beraber Pencapca, Saraiki, Peştuca Belucice, Memoni dili gibi diller de konuşulmaktadır. Bu değişik dil konuşanlar bu şehirde gayet yaygın şekilde oturmaktadırlar ve şehrin Urduca ve Sindce konuşanlari ile iyice integre olmuşlardır. Ancak en yeni gelen muhacirlerden olan Afganistan Savaşı muhacirleri ve Peştuca dili konuşanları şehrin istasyonu civarındaki semtinde çok konsantre olmuşlardır.

Şehir nufusu içinde en önemli din İslam'dir ve bunların çoğunluğu Sünnidir. En büyük dinsel azınlık nüfusun %10'unu teşkil eden Hindu'lardır. Şehir daha İngiliz kolonisi iken İngiliz Protestan misyonerlerinin hedefi olmuştur ve günümüzde şehirde 1 katedrali ve 5 semtsel kilisesi bulunan %1 Hristiyan azınlık bulunmaktadır.

Şu gösterge şehirde 19. yy.da nüfus durumunu 21. y.daki karşılaştırılmak için verilmiştir:

çolspan=4; style="background-color:#ccccff;" Nüfus
Haydarabad, Pakistan
Yıl Nüfus
1872 43.088
1881 48.153
1901 69.378
2000 1.348.288
2010 1.578.367
Y & G

Görülecek yerler[1]

Resimler

Kaynaklar

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/4/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.