Hidrojen florür
Hidrojen florür | |
---|---|
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 7664-39-3 |
PubChem | 16211014 |
KEGG | C16487 |
ChEBI | 29228 |
RTECS numarası | MW7875000 |
SMILES |
|
InChI |
|
ChemSpider | 14214 |
Özellikler | |
Kimyasal formül | HF |
Molar kütle | 20,01 g mol−1 |
Görünüm | Renksiz gaz veya renksiz sıvı (19.5 °C'nin altında) |
Yoğunluk | 1.15 g/L, gas (25 °C) 0.99 g/mL, liquid (19.5 °C) |
Erime noktası |
−83.6 °C (−118.5 °F; 189.6 K) |
Kaynama noktası |
19.5 °C (67.1 °F; 292.6 K) |
Çözünürlük (su içinde) | Karışabilir |
Buhar basıncı | 783 mmHg (20°C) |
Asitlik (pKa) | 3.17[1][2] |
Tehlikeler | |
NFPA 704 |
0
4
1
|
ABD maruz kalma limiti (PEL) |
TWA 3 ppm |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgikutusu kaynakları |
Hidrojen florür, formülü HF olan bir kimyasal bileşiktir. Bu renksiz gaz genellikle, hidroflorik asit gibi sulu çözelti formunda bulunur ve florun başlıca sanayi kaynağıdır. İlaç ve polimer (örneğin teflon) endüstrisinde kullanılan önemli bileşiklerin öncüsüdür. HF petrokimya endüstrisinde yaygın olarak kullanılır ve birçok süperasitin bir bileşenidir. Hidrojen florür oda sıcaklığının hemen altında kaynar. Diğer hidrojen halidler ise çok daha düşük sıcaklıklarda kaynayabilirler. Diğer hidrojen halidlerden farklı olarak, HF havadan daha hafiftir ve gözenekli maddelerde oldukça çabuk şekilde yayılır.
Hidrojen florür; hidroflorik asit formunda doku ile temas ettiğinde aşındırıcı, delici ve son derece tehlikeli bir gazdır. Gaz ayrıca korneanın hızlı yıkımı ile körlüğe neden olabilir.
Carl Wilhelm Scheele 1771'de büyük miktarlarda hidroflorik asit hazırlamıştır. Fransız kimyacı Edmond Fremy (1814-1894) ise, flor izole etmeye çalışırken anhidröz hidrojen florürü keşfetmiştir. Bununla birlikte hidroflorik asit bu araştırmacılardan önce de cam sanayinde bilinmekteydi.
Kaynakça
- ↑ "pKa's of Inorganic and Oxo-Acids". Harvard. 11 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150811050413/http://evans.harvard.edu/pdf/evans_pKa_table.pdf. Erişim tarihi: 9 September 2013.
- ↑ Bruckenstein, S.; Kolthoff, I.M., in Kolthoff, I.M.; Elving, P.J. Treatise on Analytical Chemistry, Vol. 1, pt. 1; Wiley, NY, 1959, pp. 432-433.
Dış bağlantılar
- "ATSDR – MMG: Hydrogen Fluoride". Retrieved May 14, 2006
- CDC - NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards