II. Fahreddin

II. Fahreddin, tam adı Fahreddin bin Korkmaz (1572? - 13 Nisan 1635, İstanbul), Lübnan Dağlarındaki Dürzi ve Maruni bölgelerini tarihte ilk kez birleştiren Lübnan emiri (1593-1633). Modern Lübnan'ın atası olarak kabul edilir.

Biyografi

Babası Korkmaz'ın ölümüyle (1585) birlikte, önde gelen iki dinsel-siyasal topluluk, Kaysiler ve Yamaniler arasında iç savaş baş gösterdi. Kendisini destekleyen Kaysilerin savaştan üstün çıkmasından (1591) sonra, sürekli çatışma içinde olan Marunileri ve Dürzileri birleştirmeye yöneldi; despot yöneticileri Yusuf Seyfa'ya tepki duyan Hıristiyan Marunilerin de desteğini kazandı. Lübnan'da egemen olan Osmanlılar, yedi yıl süren bu üstünlük mücadelesinde, bir süre sonra saf değiştirip Yusuf Seyfa'yı desteklemeye başladılar. Ama onun yenilmesi (1607) üzerine, Fahreddin'i Lübnan emiri olarak tanıdılar.

Osmanlı desteğine güven duymayan Fahreddin, 1608'de Toscana ile ittifak kurdu. Giderek gelişen bu ilişki Osmanlı yönetimini kuşkulandırdığından, 1614'te sürgün edildi. 1618'de sürgünden dönünce eski rakibi Yusuf Seyfa'yla barışarak, bunu iki aile arasında bir evlilikle pekiştirdi.

Sonraki yıllarda yeni topraklar ele geçirerek Suriye, Lübnan ve Filistin'in büyük bölümünü egemenlik altına aldı.Gücünün giderek artmasından tedirgin olan Osmanlıların 1633'te gönderdiği kuvvetler karşısında yenilgiye uğrayınca Lübnan Dağlarına kaçtı. Ama yakalandı (1634) ve İstanbul'da idam edildi. Ölümünden sonra egemenliğindeki topraklar parçalandıysa da, Dürzi ve Maruni birliği sürdü.