III. TBMM Binası
Türkiye Büyük Millet Meclisi Binası | |
---|---|
Türkiye Büyük Millet Meclisi logosu | |
Türkiye Büyük Millet Meclisi | |
TBMM'nin Ankara'daki konumu | |
Genel bilgiler | |
Tür | Meclis binası |
Mimari tarz | Neoklasik[1] |
Konum | Bakanlıklar, Ankara, Türkiye |
Koordinatlar | 39°54′42″K 32°51′17″D / 39.911794°K 32.854618°D |
Mevcut kullanan | Türkiye Büyük Millet Meclisi |
Temel atma | 26 Ekim 1939[2][3] |
Başlama | 1939 |
Tamamlanma | 1960 |
Açılış | 6 Ocak 1961 |
Sahip | Türkiye Cumhuriyeti |
Teknik detaylar | |
Zemin alanı | 19.372 m2 (208,520 sq ft) |
Tasarım ve inşaat | |
Mimar | Clemens Holzmeister |
TBMM Binası, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından günümüzde kullanılmakta olan meclis binasıdır.
Avusturyalı mimar Clemens Holzmeister'in eseridir ve Türkiye Cumhuriyeti'nin ideallerinin simgesi olan bir yapı olarak tasarlanmıştır.[2] İnşaat, Holzmeister'in 1948'de ülkesine dönmesinden sonra yardımcısı Ziya Payzın tarafından 1960 yılında tamamlanmış ve Ocak 1961'de kullanılmaya başlanmıştır.[2][4]
475.521 metrekarelik bir arazi içinde yer alır. Ana binasının yerleşim alanı 19.372 metrekare; faydalı iç mekanlar itibariyle toplam hacmi ise 56.775 metrekaredir.[3]
Tarihçe
TBMM 11 Ocak 1937'de çıkarttığı yasa ile "anıtsal bir değer taşıyan, Türkiye Cumhuriyeti'nin devamlılığına ve yirminci yüzyılın mimari karakteristiklerine uygun" yeni bir meclis binasının yapımı için bir yarışma düzenlenmesine karar vermişti.[5] 1938 yılında yapılan yarışmaya 14 proje katıldı; jüri üç projeyi birincilik ödülüne layık gördü.[5] Atatürk'ün de beğenisini kazanan Clemens Holzmeister'in projesinin yapılmasına karar verildi.
Binanın yapımı 26 Ekim 1939'da dönemin Meclis Başkanı Abdülhalik Renda'nın attığı temel ile başladı[3] ancak II. Dünya Savaşı'nın başlaması ile ortaya çıkan mali sıkıntılar nedeniyle 1941 yılında inşaata ara verildi. Yapımı aralıklarla devam eden Mecliste bitirilen ilk kısım, bir dönem Muhafız Taburu tarafından kullanıldı.[2] Daha sonra bitirilen ve bir süre basım işleri ile sağlık hizmetlerinin yürütüldüğü bölüm ise Ortadoğu Teknik Üniversitesi'nin kullanımına tahsis edildi (Bu bina 2010 yılında yıkılmış ve yerine TBMM Halkla İlişkiler Binası yapılmıştır[2]).
Clemens Holzmeister'in ülkesine dönmesinden sonra öğrencisi ve yardımcısı olan Ziya Payzın, Holzmeister’in temsilcisi sıfatıyla inşaat çalışmalarını bizzat yürüttü.[2] 1957 yılının Aralık ayında Bağdat Paktı Bakanlar Konseyi Toplantısının Ankara'da yapılacak olması, yavaş yavaş ilerleyen TBMM binası için bir dönüm noktası oldu.[2] Mekan, toplantı için hazır hale getirildi ve toplantı yeni meclis binasında gerçekleşti. Bu toplantının ardından Başbakanlık ve Dışişleri Bakanlığı binalarının yapımından vazgeçilerek[5] meclis binası inşaatına hız verildi.
Bina (Kurucu Meclis olarak) 6 Ocak 1961'de tamamıyla kullanılmaya başladı. Tüm bloklar meclis kullanımına tahsis edildi. Türkiye Büyük Millet Meclisi, 1961 yılından itibaren çalışmalarını bu binada yürütmektedir. Daha önceki TBMM binaları da müze olarak kullanılmaya başlanmıştır.
Açıldığı tarihte iki meclisli sisteme göre tasarlanmış olan TBMM binası, 1982 yılında tek meclis sistemine göre yeniden düzenlendi.[2]
Binanın Genel Kurul Salonu, 1995 yılında açılan yarışmada birincilik alan İlhami Ural ve Adnan Ural'ın projesine göre yeniden düzenlenmiştir.[6] Bu düzenlemede milletvekilleri sürekli sıralar yerine, iki kişilik alt gruplar içinde yerleştirilmiş ve Avrupa kentlerinde uygulanan ışınsal-dairesel anfi planı uygulanmıştır.[6]
Mimari özellikler
Meclis binası, Türkiye Cumhuriyeti'nin gücünü simgeleyecek bir biçimde, ağırbaşlı, sağlam ve dayanıklı nitelikte tasarlanmıştır.Betonarme karkas olarak yapılmış beş katlı bir yapıdır. Binanın dışında kaplama malzemesi olarak bej renkli traverten, içeride otuz tür yerli mermer, çini, bronz, çeşitli ahşap türleri kullanılmıştır.[1]
Ön cephe uzunluğu 248 metredir. Ön cephede birbirine paralel iki sıra halinde yanlara uzanan kanatlar ve bu kanatları birleştiren köprüler bulunur. Ana Binanın ön cephesindeki orta alanda anıtsal nitelik taşıyan Şeref Girişi, köprü kanatlar altında 1 ve 2 numaralı, arka cephede ise 3 ve 4 numaralı giriş kapıları yer alır.[3]
Şeref Girişinden, iç taraftaki Şeref Holüne beş büyük bronz kapıyla geçilir. Buradan iki iç bahçenin bulunduğu mermer salon ve sütunlu galerilere girilir.[3] Milletvekillerinin kulis yerleri olan bu galerilerin çevrelediği orta mekanda ise Genel Kurul Toplantı Salonu bulunur.
Binada, Genel Kurul Salonun dışında siyasî parti grupları için ayrılmış 176, 415 ve 700 kişilik üç büyük toplantı salonu ile ayrıca 44 salon ve 352 küçüklü büyüklü oda bulunmaktadır.[3] İki kanat bölümden birinde, TBMM Başkanlık makamı ve çalışma büroları ile Başkanlık Divanı üyelerinin odaları, diğer uç bölümde ise, iç içe üç büyük salondan oluşan TBMM Tören Salonu vardır.
Binada ayrıca siyasî partilere ayrılmış yönetim büroları, komisyonların toplantı salonları, Meclis Kütüphanesi, bilgisayar merkezi, arşiv, basın ve lostra salonları, PTT, havayolları ve demiryolları bilet satış gişeleri ile Genel Sekreterlik ve bağlı hizmet birimleri bululnur.
Ayrıca bakınız
- TBMM Camii Kompleksi
- TBMM Halkla İlişkiler Binası
Dış bağlantılar
Kaynakça
- 1 2 "Türkiye Büyük Millet Meclisi Binası". Goethe-Institut Ankara. 2010. http://www.goethe.de/ins/tr/ank/prj/urs/geb/geb/par/trindex.htm. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 "TBMM Binaları". TBMM Yayınları. http://www.tbmmcocuk.gov.tr/pdf/tbmm_binalari(2).pdf. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.
- 1 2 3 4 5 6 Aras, Gökçe. "Meclis Binaları". http://v3.arkitera.com/spotlight.php?action=displaySpotlight&ID=160&year=2009&aID=2839. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.
- ↑ Yılmaz, Nida. "Yüksek Mimar Ziya Payzın:"Türkiye Büyük Millet Meclisi Şu Anda Bir Müzedir"". Mecli Bülteni dergisi. https://www.tbmm.gov.tr/eyayin/GAZETELER/WEB/MECLIS%20BULTENI/2469_2013_0000_0190_0000/0026.pdf. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.
- 1 2 3 "Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM)". Arkitera.com Siesi. http://www.arkitera.com/etiket/2581/tbmm6. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.
- 1 2 Güzer, Abdi. "Türkiye Büyük Millet Meclisi Yarışması Üzerine Notlar 2". Mimarlık Dergisi, Sayı 264, Yıl 1995 (33/4). http://dergi.mo.org.tr/dergiler/4/448/9181.pdf. Erişim tarihi: 14 Kasım 2016.