Jacob van Ruisdael
Jacob van Ruisdael, Ruysdael olarak da yazılır (d. 1628/29, Haarlem - gömülüşü 14 Mart 1682, Amsterdam, Felemenk), en önemli Felemenkli manzara ressamı kabul edilen barok dönem sanatçısı.
Bir çerçeve yapımcısı ve ressam olan ve sonradan Ruysdael adını alan babası Isaak de Goyer'in yanında yetiştiği sanılır. İlk yapıtlarında (y. 1640) Haarlemli manzara ressamı Cornelis Vroom'un etkileri görülür. 1648'de Haarlem'deki Aziz Luka Loncası'nın üyesi olan Ruisdael, 1650-53 arasında Felemenk'e ve Almanya'nın batısına uzun yolculuklar yaptı. Yaklaşık 1655'te Amsterdam'a yerleşti. Meindert Hobbema en ünlü öğrencisi ve izleyicisidir.
"Kum Tepecikleri" (y. 1647, Louvre Müzesi, Paris) gibi ilk yapıtları Ruisdael'in ağaçlara olan düşkünlüğünü yansıtır. Ruisdael kendinden önceki Felemenkli ressamların bezeme öğesi olarak kullandıkları ağaçları ana konu olarak seçmiştir. Usta tekniği ve kullandığı kalın boya hamuru (impasto) ağaçlara derinlik ve kimlik kazandırır. 1656'dan sonraysa kompozisyonları daha ferah, paleti ise daha parlak hale gelmiştir. Bu döneme ait "Wijk bij Duurstede'deki Yel Değirmeni" (y. 1665; Devlet Müzesi, Amsterdam) ve "Buğday Tarlaları" (y. 1670, Metropolitan Sanat Müzesi, New York) adlı resimleriyle Haarlem'i konu alan çok sayıdaki manzarası düz Felemenk kırlarına ilişkin panoramalardır. Bu resimlerde ufuk çizgisi hep uzakta, bulutlu geniş bir gökyüzünün altında tutulmuştur. Ruisdael'in resimlerine bazen Adriaen van de Velde, Johannes Lingelbach, Philips Wouwerman ve Claes Berchem gibi ressamlar küçük figürler eklemiştir. Ruisdael'in ustaca yapılmış birkaç aside yedirme baskısı da vardır.