Jacques Tati

Jacques Tati

Jacques Tati (1969)
Doğum Jacques Tatischeff
9 Ekim 1907(1907-10-09)
Le Pecq, Yvelines, Fransa
Ölüm 4 Kasım 1982 (75 yaşında)
Paris, Fransa
Meslek Film yönetmeni, aktör, yapımcı, senarist
Etkin yıllar 1932-1978
Evlilik(ler) Micheline Winter (1944-1982)
Resmî site http://www.tativille.com/

Jacques Tati (aslında Jacques Tatischeff; 9 Ekim 1907;[1][2] Le Pecq (Yvelines) - 4 Kasım 1982, Paris), Fransız yönetmen ve aktör.

Sanat ve Mühendislik okudu. Tati, görsel komedi sanatını yenir yoğunluk, detay zenginliği ve yeni bir kompozisyon netliği getirerek yorumladı; görselliğe yeni bir bakış açısı getiren bir avuç sinema sanatçısından (diğerleri Griffith, Eisenstein, Murnau ve Bresson) biriydi.

1930'lu yılların başında Fransız müzikal çevresine girdi; gösterisi dönemin spor yıldızlarının pandomimlerinden oluşmaktaydı ve bazıları filme alındı, savaştan sonra da uzun metrajlı hale getirildi; Jour de fête (Bayram Günü, 1949), bütün çalışmalarında baştan sona gözlemlenen hicivli temanın (modern teknolojinin soğukluğu) yanı sıra görsel üslubu da son derece gelişmiştir.

Tati, kariyerinin geri kalan süresi boyunca oynayacağı karakteri tanıttığı yeni filmi Les Vacances de monsieur Hulot (Bay Hulot'nun Tatili, 1953) için dört yıl çalıştı. Yaratılan karakterin sıcaklığı ve gülütlerin parlak yaratıcılığı Bay Hulot'ya uluslar arası bir başarı kazandırdı. Hulot (konuş: Ülô), mizahın kaynağı ve odağı olmak anlamında bir komedyen değildir; daha ziyade, etrafındaki dünyanın mizahını açığa çıkaran bir tavır, bir işaret direği ve bir perspektiftir.

Mon oncle (Amcam, 1958), bir geçiş filmidir; Hulot, her ne kadar star statüsünü terketmiş bile olsa diğer karakterlerin arasında tuhaf marjinalliği ile öne çıkmaktadır. 9 yıllık pahalı ve yorucu bir çalışmadan sonra gösterime giren Playtime (Oyun Vakti, 1967) ile Tati'nin niyeti daha belirginleşti. Artık Hulot, Joyce'un Ulysess'indeki Mackintosh Man gibi, sahneye giren ve çıkan birçok figürden yalnızca birisi haline gelmişti. Yani aktör Tati, canlandırdığı karakterin seyirciyi film boyunca yönlendirmesini, yönetmen Tati de yakın çekimleri, empatik kamera açılarını veya montajı kullanarak seyirciyi görüntüdeki mizaha yönlendirmeyi reddediyordu.

Ancak, neyi göreceklerinin söylenmesine alışmış olan seyirci, Playtime'daki özgürlüğü can sıkıcı buldu. Film (çeşitli versiyonlarda gösterime girdi) ticari bir fiyaskoydu ve Tati'yi kişisel borca soktu. Son tiyatral filmi olan Trafic (1971), bir başkası tarafından yapılmış olsaydı başyapıt olarak görülebilirdi; ancak Tati için daha geleneksel bir üsluba korunmalı bir dönüş oldu.

25 yılda 5 film, statünün genellikle verimlilikle ölçüldüğü bir ortam için etkileyici bir performans olmasa da, tek başına Playtime bile dünyaya bakış eylemini serbestleştiren, canlandıran bir film olarak hayat boyu bir başarıdır. Tati 4 Kasım 1982'de Paris'de öldü.

Filmografi

Yıl Film Metraj Tati'in katkısı Ödül
1932 Oscar, champion de tennis kısa film reji ve sahne
1934 On demande une brute film 2. yazar ve sahne
1935 Gai dimanche kısa film 2. yazar, 2. reji und Auftritt
1936 Soigne ton gauche kısa film senaryo ve sahne
1938 Retour à la terre kısa film senaryo ve sahne
1945 Sylvie et le fantôme film sahne
1946 Le Diable au corps film sahne
1947 L'École des facteurs kısa film reji, senaryo ve sahne
1949 Jour de fête (Bayram Günü) film reji, senaryo ve sahne
1953 Les Vacances de monsieur Hulot (Bay Hulot'nun Tatili) film reji, senaryo ve sahne
1958 Mon oncle (Amcam) film reji, senaryo ve sahne Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü
1967 Playtime (Oyun Vakti) film reji, senaryo ve sahne
1967 Cours du soir kısa film senaryo ve sahne
1968 Baisers volés film sahne
1971 Trafic film reji, senaryo ve sahne
1972 Obraz uz obraz Dizi sahne
1974 Parade TV filmi reji, senaryo ve sahne
1978 Forza Bastia 78 ou l'île en fête Belgesel 2. reji ve senaryo

Kaynakça

  1. Jean-Loup Passek,Dictionnaire du cinéma,Larousse,1995,ISBN 2037500025
  2. [ http://www.tativille.com/index.php?page=starter&anim=jtati&width=800&height=600&titre=Tativille:%20Jacques%20Tati Official Website]

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/1/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.