Kıskançlık
Kıskançlık bir kişinin veya bir ilişkinin yitirilmesinden korkulan, karmaşık bir ruhsal yaşantı ve olumsuz tutumdur. Bunun dışında başkasının sahip olduğuna kendisinin de sahip olma gerekliliğini hissettiren bir duygudur. Türk Dil Kurumu, kıskançlık kelimesini şöyle açıklamıştır[1]:
"Bir kimse bir üstünlük gösterdiğinde veya sevilen birisinin, başkası ile ilgilendiği kanısına varıldığında takınılan olumsuz tutum"
Kıskançlık doğuştan değil, sonradan öğrenilen ve birçok insanı etkileyen, rahatsız eden bir duygudur.[2] Dozunda bırakıldığı sürece kıskançlık bir hastalık değil davranış bozukluğudur. Kişi bu konuda kendini kontrol edemezse bu davranış bozukluğu ileride depresyona sebebiyet verebilir. Kıskançlık özgüven eksikliği ve yetersizlik duygusundan dolayı ortaya çıkmaktadır.[3] Kıskançlık yaşayan birisi zaman ile değersizlik, çaresizlik, öfke, mutsuzluk ve yalnızlık gibi duyguları da yaşar.[4]
Bu davranış bozukluğu hayvanlarda da görülmektedir. Örneğin bir evde uzun süre bulunan bir kedi tüm ilgiyi kendi üzerine çektiğini hisseder. O eve ikinci bir kedi geldiğinde diğeri asabi tavırlar göstererek kıskanç olmaya başlar ve sahibini de protesto eder.[5]
Kaynakça
- ↑ http://tdk.org.tr/TR/SozBul.aspx?F6E10F8892433CFFAAF6AA849816B2EF05A79F75456518CA 18 Ocak 2009 tarihinde erişilmiştir.
- ↑ http://www.drtuncayfiliz.com/kiskanclik.htm 18 Ocak 2009 tarihinde erişilmiştir.
- ↑ http://www.drtuncayfiliz.com/kiskanclik.htm Harvard Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim üyelerinden Prof. Dr. Frank Pattilio'nun açıklaması 18 Ocak 2009 tarihinde erişilmiştir.
- ↑ http://psikoloji-psikiyatri.com/kiskanclik.html 18 Ocak 2009 tarihinde erişilmiştir.
- ↑ http://www.our-cats.de/textarchivkatzen/dieeifersuechtigekatze.html (Almanca) 18 Ocak 2009 tarihinde erişilmiştir.
| |||||||||||||||||