Karagöz / Demirci Höyük
| Arkeolojik Höyük | |
| Adı: | Karagöz / Demirci Höyük |
| il: | Sinop |
| İlçe: | Merkez |
| Köy: | Demirci |
| Türü: | Höyük |
| Tahribat: | |
| Tescil durumu: | Tescilli[1] |
| Tescil No ve derece: | 99 / 1 |
| Tescil tarihi: | 28.06.1988 |
| Araştırma yöntemi: | Kazı |
Karagöz / Demirci Höyük, Sinop il merkezinin yaklaşık olarak 13 km. güneyinde, Demirci Köyü'nün yanında yer alan bir höyüktür. Tepe, 160 x 70 metre boyutlarındadır.[2]
Araştırmalar
Höyük 1951 yılında saptanmıştır. Daha sonra 1953 yılında A. Erzen ve L. Budde başkanlığında yapılan bir kazı çalışmasında bir açmada ancak 2 metre derine kadar kazılmıştır.[2]
Tabakalanma
Aslında kazılarda dört tabaka saptanmıştır. Ancak 4. tabaka fazla incelenememiştir. İlk üç tabakanın birbirleriyle bir kil tabakasıyla ayrıldığı ve yangın geçirmiş tabakalar olduğu belirtilmektedir.[2]
Buluntular
İlk (üst) tabakalarda kil tabanlar ve ocaklar açığa çıkarılmıştır. Buna dayanılarak yapıların ana malzemesinin ahşap olduğu görüşü öne sürülmektedir. İlk iki tabakada ocaklar oval olup çamur harç kullanılarak küçük taşlardan yapılmıştır. Üçüncü tabakanın ocak tarzları ise değişik olup köşelidir.[2]
İlk üç tabakanın çanak çömleği olarak el yapımı, siyah, kahverengi, gri, sarı ve kırmızı yüzey renkli, birçoğu açkılı parçalar ele geçmiştir. Çıkıntılı, balık kılçığı, içi beyaz dolgulu oyuk – çizi bezeme türündeki bezemeler daha çok ilk iki tabakada ele geçmektedir. İkinci tabakanın malları daha kabadır.[2]
İlk tabakanın çanak çömleği kahverengi, açık kahverengi ve astarlıdır.[2]
Üçüncü tabakanın çanak çömleği içinde kırmızı yüzey renkli ve açkılılar çoğunluktadır.[2]
Dördüncü tabakanın çanak çömleği çok iyi pişirilmiş, çizi bezemeli ve siyah açkılı kaplardır. Geniş ağızlı, keskin profilli kaplar, küre biçiminde vazolar, kaideli ve kaidesiz kaseler vardır.[2]
Değerlendirme ve tarihlendirme
Yerleşmenin Karadeniz Bölgesi'ndeki en önemli yerleşme olduğu belirtilmektedir. Buluntular Troya I. – II. ile ve Yortan Kültürü ile karşılaştırılmaktadır. Burney, buluntuları Geç Kalkolitik Çağ'a tarihlemektedir. W. Orthmann ise yerleşimi bir Erken Tunç Çağı kültürü olarak görmektedir.[2]
Tahribat durumu
Tepenin güneydoğu kesiminde köy evleri yapılmıştır. Diğer yandan Devlet Su İşleri'nin bir su deposu yapılırken höyükte kısmen tahribata neden olunmuştur.[2]