Keçili, Yahşihan
| Keçili | |
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Kırıkkale |
| İlçe | Yahşihan |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 323 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0318 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 71450 |
| İnternet sitesi: | |
Keçili, Kırıkkale ilinin Yahşihan ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihçe
Keçili Köyü, Kırıkkale kurulmadan önce, bugün Ankara'nın bir ilçesi olan Kalecik'e bağlı bir köydü. Cumhuriyetten sonra Kırıkkale'de savunma sanayinin kurulması ve (o zamanlar Kırık Köyü) ilçeye dönüşmesinden sonra köy Kırıkkale'ye bağlanmıştır. Kırıkkale'nin il olması ile de Yahşihan köyü ilçeye dönüşmüş ve Keçili köyü buraya bağlanmıştır.
Keçili Köyü'nün Horasan'dan geldiği eskiler tarafından hep söylenegelmiştir. Horasan'dan gelirken neler yaşanmış, daha önce nerelerde konaklanmış, neler yapılmıştır? Bu konular araştırmaya muhtaç konulardır. Ancak Keçili köyüne yerleşmenin, eskiler tarafından anlatılmış bir hikâyesi vardır. Topluluğun (obanın) bir ileri geleni, daha önce yaşadıkları yerde, gene ileri gelenlerden birisinin karısı ile aşk yaşar ve bu yasak aşk yüzünden yaşadıkları yeri kadınıda da kaçırarak terk etmek zorunda kalır. Bugün Keçili Köyünün güney batısında Yanık Kışla ya da Kuzören (kuzu ören) denen yere kabileleri ev olarak bilinen (Kelenevi, sölemezevi,garisevi, cafarevi....vs.) yerleşirler bunlardan en köklüsü garisevi olarak bilinir ve burada yaşamaya başlarlar. Bir gün köye bir dilenci (döşürücü) gelir. Bu dilenci köyde kimsenin olmadığı bir zamanda (Ya da köyün İdris Dağı’nda yaylada olduğu bir zamanda) köyü ateşe verir. Daha sonra anlaşılacaktır ki bu dilenci köyden birine kaçan gelinin kocasıdır. İçindeki intikam ateşini dindiremeyen eski koca, iz sürerek eski karısının yaşadığı yeri bulmuş ve Köyü yakarak intikamını almıştır. O zamanlar, Keçili köyünün bu gün bulunduğu yerde Kazmaca köyünün öküz damları vardır. Geçici olarak o kışı geçirmek üzere öküz damlarına yerleşirler ve bir daha çıkmayarak burayı yurt edinirler. Burası bu günkü Keçili köyünün bulunduğu yerdir. Bu böylece efsane olarak söylene gelmiştir.
Keçili köyü 1850-1853 yılları arasında kurulmuş bir Osmanlı köyüdür. Rusların Osmanlı ve Türk topraklarına girmeye başladığı 1840‘dan sonra geçiş noktalarındaki köyleri boşalttığı-taşıdığı belgelerde yer almıştır.. Osmanlı-Rus Savaşından 20-25 yıl önce Horasan vilayeti kuzey batısından (Olur’un Kuzeyinden) Yalnızçam Dağları güney batısından ve Karadağ civarından geldiği Osmanlı kayıtlarında mevcuttur. Osmanlı Rus savaşı zamanın da orta yaş ve genç nüfusun savaşa katılmasıyla geride kalan ihtiyar, kadın ve çocuklar önce Gümüşhane’nin güneyine yöresine (köyüne-Bayburt) geldikleri orada bir müddet konakladıkları bir zaman sonra (Takriben dokuz ay) tekrar yürüyüşe başladıkları bilinir. Az bir kısmının burada kaldığı daha sonra tekrar yürüdükleri kaydedilmiştir. Irmak, Kılıçlar, Hacıbalı, Mahmutlar(Şahlı), Keçili, Gökdere (Kalecik), Karalar, Kazmaca, Aydınşıh, Hıdırşıh ve İmamoğlu köyleri aynı zamanda bu bölgeye yerleşmişlerdir. Keçili soyunun şimdiki Karagüney dağları eteklerine geldiğinde bu bölgede Rum nüfustan bir kısım insanların yaşadığı ancak fazla olmadıkları, şu andaki Arpalık denen yerde yerleşimlerinin olduğu mezarlıklarının şu anki İlimanın deresinin üst kısmında bulunduğu kiliselerinin daha üst kısımda olduğu yazılmıştır. Arazilerin çok büyük bölümünün Osmanlı Devleti'ne ait olduğu ve bazı arazilerin de satın alınarak Keçililere verildiği belgelerde rastlanmıştır. Mülk edinme tarihleri bu tarihlere rastlamaktadır. Rum nüfusun bir-iki aile dışında bölgeden ayrıldıkları o kalanların Kurtuluş Savaşı yıllarına kadar yaşadığı tespit edilmiştir. Bu bölgeye yaklaşık 1000-1200 aile geldiği bu bölgeye yerleştiği söylenmiştir. Bu çevredeki köylerden Kurtuluş Savaşı zamanında orduya giyecek gittiği bilinen kayıtlar arasındadır.
Kültür
Köyün gelenek, görenek ve yemekleri;
Gelenek ve göreneklerine çok değer veren bir köy olarak bilinir. Hiçbir şekilde hiçbir kimse acı ve güzel günlerinde yalnız bırakılmaz.
Köyde misafirperverlik bilinen bir ananedir. Bu gelenek yaklaşık 10 adet köy odası ile desteklenmiştir. Bu odalar sülale adları ile anılır. Köyde tarihsel olarak yakın zamana kadar cirit oyununun oynandığı, güreş tutulduğu bilinmektedir.
Yemekleri genel olarak İç Anadolu kırsalına özgü yemeklerdir. Ancak çevrede çok bilinen su kabağı yemeği(Ekşili Kabak), Yarma aşı (Tereyağlı ve yoğurtlu), bulgur aşı, toyga aşı, pıt pıt aşı, ham bostan salatası (sarımsaklı), Narpuz cacığı, tere yağı ile yapılan yağ ve pekmez omacı sayılabilir.
Hamur işi olarak -yöre ismi ile- "saçkıran, kete, kömbe, içli börek" vardır. Yufka ekmeği buğdayın lezzetine bağlı olarak doyumsuzdur.
Köyün bağcılık ve arıcılık konusunda üstün deneyimleri ve başarıları vardır. Uzun yıllar boyunca çevrenin üzüm ihtiyacını karşılamıştır. Son zamanlarda bal üreticiliği tescil edilmiştir.
Köyün "Bükün bahçe" mevkiinde akarsu bölgelerinde sebze ve meyve yetiştiriciliğ yapılır. Çevrede çok lezzetli olarak bilinen taze fasulye, domates, karpuz ve kavun yetiştirilmektedir. Erik çeşitleri, Armut çeşitleri, dut ve kayısı köye özgü meyvelerdir.
Coğrafya
Kırıkkale iline 27 km, Yahşihan ilçesine 18 km uzaklıktadır.
İklim
Köyün iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Yıllara göre köy hane nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 120 |
| 2000 | 323 |
| 1997 | 293 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri
Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi var hemşire olmadığından kaldırıldı muhtar evi olarak ve TT santralı olarak kullanılıyor. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.
Dış bağlantılar
| ||||||||||