Kocakovacık, Keles

Kocakovacık
  Mahalle  
Bursa
Ülke Türkiye Türkiye
İl Bursa
İlçe Keles
Coğrafi bölge Marmara Bölgesi
Nüfus (2000)http://www.yerelnet.org.tr/koyler/koy.php?koyid=240576
 - Toplam 541
Zaman dilimi UDAZD (+3)
İl alan kodu 0224
İl plaka kodu
Posta kodu 16740
İnternet sitesi: http://www.yerelnet.org.tr/koyler/koy.php?koyid=240576
YerelNET sayfası

Kocakovacık, Bursa ilinin Keles ilçesine bağlı bir mahalledir.

Tarihçe

Bursa, Balıkesir ve Kütahya yörelerinde yoğun olan Karakeçili yörükleri tarafından kurulmuş bir mahalledir. İlçemize bağlı Düvenli, Delice, Baraklı, Küçükkovacık, Sorgun, Gelemiç, Akçapınar, Belenören, Pınarcık gibi köyler de aynı boydan ve mahallesimüzle akrabadır.

Alaaddin Keykubat zamanında Kayı Boyu Türkleri , Orta Asya’dan Söğüt’e gelmişler. Bir kısım Türkler ise Domaniç’e yerleştirilmiş. Domaniç’e geldiklerinde Üç Tepeler’de durmuşlar. Burada bir sis yoğunluğu görmüşler. Bu sis yoğunluğunu deniz zannederek burada bir gece konaklamışlar. Ertesi gün kalktıklarında sis yoğunluğunun ortadan kaybolduğunu ve buranın deniz olmadığını anlamışlar ve şimdiki yerleşim yerleri olan Kocakovacık’a doğru hareket etmişler. Göçebe şeklinde olan bu topluluk Kocakovacık’ta ilk toplu yerleşik yaşamlarına caminin etrafında çadır kurarak gerçekleştirmişler. O zamanlar mahallenin altındaki bahçelerde sulu kaynaklar varmış. Mahallenin altındaki bu bahçeler o zaman kofalık , çayırlıkmış. Kendi sığırlarını , koyunlarını , develerini bu otlaklığa getiriyorlarmış. Göksu deresine kadar olan bu yerler kofalık adı verilen geniş sulak çayırlarla kaplıymış. Bu yüzden burası Kocakofalık adını almış. Daha sonra bu isim türeyerek Kocakovacık adını almıştır. Mahallenin kuruluşunu tam olarak bilen yok. Osmanlı Devletinin kuruluşundan yıllar önce varolduğu biliniyor. Osmanlı’nın uç kollarından gelip yerleşenler sulak otlak diye buraya gelmişler ve buradaki çayırları işleyerek bahçe yapmışlardır. Mahallenin çevresi dağlarla çevrilidir. Batısı Karaçamlığı , kuzeyi Kayabaşı , doğusu güneyi Kuzu Bayırı’dır.

Yörenin ekonomisi ; Keles ilçesinde sanayi gelişmemiştir. Tarım alanları dar ve kısıtlıdır. Ancak meyvecilik ve çilek üretimi üreticinin yüzünü son yıllarda güldürmüştür. Hayvancılık ve orman işçiliği de önemli geçim kaynaklarındandır. İlçenin çevre köylerinde de durum pek farklı değildir. İlçe köylerinden olan Kocakovacık mahallesinin geçim kaynakları , hayvancılık , tarım ve orman olarak sıralanabilir. Ancak bu kaynaklar mahallede normal halli bir geçim için yeterli değildir. Yeteri kadar tarım ormanlarına sahip olmasına rağmen toprakların verimsiz ya da kıraç olması , bilinçli tarım yapılamaması gibi olumsuz etkenlerden dolayı iyi bir tarım gelirine sahip değildir. Son yıllarda çilek yetiştiriciliği yaygınlaşmış ve en önemli gelir kaynaklarının başında yer almıştır. Çilek rezervi yıllık 30-35 bin tondur. Çilek ekili alanları dağ bölgesinde olduğu için ayrı bir tat ve özelliğe sahiptir. Hemen hemen bütün bilinen meyveler yetişmektedir. En fazla olanlar ceviz , erik , elma , armut ve üzümdür. Eskiden geçim kaynaklarını üzümden sağlarlarken şimdi sadece kendi ihtiyaçlarına yetecek kadar yetiştiriyorlar. Geçim kaynağı olarak artık çilek yetiştiriliyor. Köylüler kendi ihtiyaçlarına göre bahçelerinde sebzelerini yetiştiriyorlar. Tarlada kadın ve erkek beraber çalışıyor yani evin geçimini ortak karşılıyorlar.

Hayvancılıkta durum tarımdan farklı değildir. Mahallede sadece küçükbaş hayvancılık yapılıyor. Büyükbaş hayvanlardan sadece öküz , çit sürmek ve yük taşımak için kullanılıyor. Günümüzde hayvancılığın yerini tarım almış durumda. Halen mahallede 4000 civarında küçükbaş hayvan bulunmaktadır. Ancak kış aylarında otlak sorunu ve yem girdilerinin yüksek olması geçimini hayvancılıktan sağlayan insanları ne doyurur ne de öldürür durumda bırakmıştır. Bu olumsuz ekonomik koşullar özellikle gençlerin mahalleden göçerek yaşamlarını Bursa , İnegöl , Domaniç , Tunçbilek , Tavşanlı gibi yerlerde idame ettirmelerine neden olmuştur.

Mahallede ortaokul yok ilkokul da üçüncü sınıfa kadar var. 4. ve 5. sınıfa gitmek için komşu köyleri olan Sorgun’a gidiyorlar. Erkeklerin %90’ı okuyor ancak kızlar ilkokul bittikten sonra genelde okutulmuyor. Mahallede sağlık ocağı yoktur. En yakın sağlık ocağı Keles’te bulunuyor. Evler genelde eski yapıdadır. Taştan , çamurdan ve ağaçtan yapılmıştır.

Coğrafya

Keles ilçesi Bursa kentini oluşturan ilçelerden biridir. İlçe merkezi Bursa’ya 63 km uzaklıktadır. Kuzeyi Osmangazi , doğusu İnegöl , batısı Harmancık ve Orhaneli , güneyi ise Tavşanlı ilçeleri ile çevrili bir dağ kasabasıdır. Dağlarla çevrili bir plato görünümündedir. Denizden yüksekliği 1000 metredir.

İlçe iç Ege’nin kuzeyinde Uludağ’ın güney kısmında yer alır. Ortalama rakım 1000 metrenin üzerindedir. Arazi dalgalı yer yer derin vadilerle kaplıdır. Bunlardan kuzeydeki Nilüfer çayı vadisi , güneyde ise daha derin ve sarp Kocasu “Atranos” ırmağı vadisi yer alır. Verimli tarım ancak bu vadi tabanlarında yapılır. Arazinin %55’i ormanlarla kaplıdır ki bunun yarıdan fazlası iyi vasıflı ormandır.

Yazlar ılık ve kısa , kışlar uzun ve sert geçer. Yağış ve nem yeterlidir(780mm). Haydar ve Çayören (Hereke) mahallesi civarında doğal sıcak su kaynakları mevcuttur.

Keles’e bağlı olan Kocakovacık mahallesi Bursa’nın en son köylerinden biridir. 1350 rakımında bulunan mahallesimüz etrafı dağlarla çevrili ve sahip olduğu arazilerinin çoğu orman ile kaplıdır. Genellikle karaçam , gürgen ve meşe ağaçları yaygındır. 30-40 metreyi bulan ağaçların kapladığı orman alanları deforme edilmemiş ve kayda değer bir orman yangını olmamıştır.

Uludağ’ın son uzantıları ve Domaniç dağlarının birleştiği bölümde yer almaktadır. Kayabaşı eteğinde kurulmuş olan mahallesi tam karşısında bulunan Kuzbayırtepe çevrelemektedir. Genelde arazi yamaç ve engebelidir. Kirmastır çayı ile başlayan ve dağlarla devam eden sınır çizgileri çevresini belirlemiştir. Komşusu olan Sorgun , Çayören (Hereke) , Düvenli köylerine hemen hemen 5-6 kilometre ile eşit mesafededir. Keles’e 30 , İnegöl’e 36 , Domaniç’e 38 ve Tunçbilek’e 43 km. mesafededir. Tarım arazileri ve yer altı suları bakımından zengin olmasına rağmen topraklar verimsiz ve kıraçtır. Köyü iki tarafından Düvenli dere ve Akça dere çevreler. Bu dereler mahallenin hemen altında birleşerek Kocasu’ya dökülürler.

Derelere uzantıları boyunca birçok dere katılır. Yine etrafı çam ormanlarıyla çevrili benzersiz güzellikte bir de Kocayayla’ya sahiptir.

Kış mevsimi genelde çok sert geçer ve uzun sürer. 80’li yıllara kadar yollar kar nedeniyle sık sık kapanır ve ulaşım kış mevsiminde ciddi sorun olurdu. Yazlar çok fazla sıcak olmamakla birlikte genelde aralıklı olarak yağışlı geçer. Bölge sık aralıklarla yağış alır.

İklim

Mahallenin iklimi, Marmara iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2010 386 [1]
2000 554 [2]
1997 551
1990 746 [3]
1985 942 [4]
1980 1.061 [5]
1975 1.061 [6]
1970 1.001 [7]
1965 893 [8]

Ekonomi

Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Altyapı bilgileri

Mahallede, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.

Resim galerisi

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. Yerel Yönetim Portalı
  2. Türkiye İstatistik Kurumu, 2000.
  3. Türkiye İstatistik Kurumu, 1990.
  4. Türkiye İstatistik Kurumu, 1985.
  5. Türkiye İstatistik Kurumu, 1980.
  6. Türkiye İstatistik Kurumu, 1975.
  7. Türkiye İstatistik Kurumu, 1970.
  8. Türkiye İstatistik Kurumu, 1965.
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.