Koyuncular, Sürmene
| Koyuncular | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Trabzon |
| İlçe | Sürmene |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 303 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0462 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 61600 |
| İnternet sitesi: | |
Koyuncular, Trabzon ilinin Sürmene ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe
Mahallenin asıl adı ahali arasında Vadon olarak da bilinmektedir. Vadon kelimesi için Var-Dön kelimelerinin kısaltılmış hali olduğu da iddia edilmektedir. Yunanca βατόμουρου kelimesi karşılığı olan böğürtlen-ligarba (yaban mersini,maviyemiş) olmakla birlikte resmi olarak Koyuncular olarak değiştirilmiştir. Özellikle 1990'lı yıllarda mahallede doğal olarak yetişen ligarbanın ticareti yapılmaktaydı. Koyuncular mahallesi tarihi hakkında henüz derinlemesine bir araştırma yapılmamış olmakla birlikte bu konu ile ilgili "Sürmene Tarihi" isimli eserde bir miktar açıklamalar vardır[1]
Kültür
Mahallenin gelenek ve görenek hakkında özellikle nışan ve düğün törenleri,asker uğurlama seramonileri, yayla göçleri günümde eski önemini yitirmiş olmakla birlikte az da olsa sürdürülmektedir. Koyuncular mahallesi; kendine has sivil mimarı tarzıyla diğer köylerden ayrılmaktadır. özellikle kesme taş ve ahşabın ahenkli uyumu koyuncular mahallesi evlerinde dimdik zamana karşı mücadele vermektedir. Ahşap malzemesi olarak en çok Koyuncular mahallesinde kestane ve kızılağaç tercih edilmektedir.
Yemekleri; hamsi buğulama, mısır ekmeği, holiya, turşu kavurma, kuymak, sarma, muhlama, badıç kavurma, saloti kavurması, süt kuymağı, lapa, dirma, bulama, pazı kavurması,gorgot çorbası, cumur, mısır ekmeği, otli ekmek, hamsili ekmek, golot, muhlama ve tatlı olarak kabak tatlısı göze çarpan somut kültür varlıklarından sayılabilir.
dokuma tezgahları, günümüzde kitle üretimin kurbanı olmuştur. özellikle keten gömlek dokumacılığı bugun tamamen kaybolmuştur. ayrıca kırk yama örtü, battaniye(patchwork)örnekleri ve değişik yolluk dokuma örnekleri mevcuttur. kendir işlemede köprübaşı yolu üzerinde beş tokmaklı bir değirmenin tüm yakın çevreye hizmet ettiği bilinmektedir. bugunse sadece harebe olarak ayaktadır. son olarak beşköy 1998 selinde bu değirmen giden köprüde yıkılmaktan kendini kurtaramamıştır.
Yine günümüzde yavaş yavaş unutulmaya başlanan bir gelenek de; mahallede yeni doğan çocuklar için verilen yemeklerdir. Çocuğu olan kimse mahalledeki ahaliye ve civar mahalledekilere yemek pişirip sunardı. Böylesi bir davranışın altında yatan neden ise çocuk büydüğünde aç gözlü olmasının önüne geçme kaygısıdır.
Sağlık yönünden de mahallede tam olarak kim tarafından bulunduğu bilinmeyeyn değişik nitelikte ilaç merhem ve şuruplar mevcuttur. özellikle ziftin eritilip yaraya dökülmes, ya da mısır unu ile yoğurt hamur halinde cerahat eden bölgeye sargı yadımıyla bağlanarak yaraların iyileştirildiği, ayrıca yörede damar otu diye bilinen bir bitkinin de kesik ver yaralara karşı kullanıldığı bilinmektedir.
Coğrafya
Trabzon iline 53 km, Sürmene ilçesine 15 km uzaklıktadır. güneyinde Gündoğan mahallesi ile köprübaşı ilçesi ile sınırı vardır. kuzeyde ise Ortaköyle sınırlıdır. doğuda Kacalak dağı batıda ise manahoz deresi ile yağmurlu mahallesi, koyuncular köyunun sınırını çizmektedir. ortalama rakım 285 metredir.
su potansiyeli oldukça yuksek olan bu koyde tenörü düşük seviyede bakır ve krom cevheri mevcuttur.
Manahoz deresini besleyen pek çok irili ufaklı ırmağa sahip olan mahallede soyadlarına bakıldığında göze Kanca,Özkan,Altuntaş,Atalı, Şentürk, Öksüz, Ustabaş,Ustaahmetoğlu,Yazıcı
TUİK aderese dayalı nufus sayımına göre mahallede yer alan mezralar şöyle sınıflandırılmıştır: Alt, Orta(kancali), Zuzula, Üst ve Ustaahmetli
İklim
Mahallenin iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Nüfus
1985 nüfusu 606 dır
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 285 |
| 2000 | 303 |
| 1997 | 282 |
Ekonomi
Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. önemli gelir kaynakları arasında fındık ve çay üretimi yer alır.
ünlüleri
Mahallenin yetiştirdiği en ünlü sanayicisi merhum Abdullah Kanca'dır. oldukça yardımsever ve hemşehri canlısı bir insan olan merhum Abdullah KANCA'nın kapısından boş dönen ihtiyaçlı olmamıştır. Ülkesinden kazandıklarını ülkeye yatırmak ona hep haz vermiştir. Bu bağlamda Sürmene’de KTÜ Abdullah Kanca Meslek Yüksekokulunu inşa etti.(http://akmyo.ktu.edu.tr/) Yine kendi mahallesinün yolunun da yapılmasında emeği çok fazladır. Yaptırdığı MYO'da yetişecek gençler ülkemizin tersanecilik alanında eksik olan kalifiye eleman ihtiyacını karşılayacaktır.
Altyapı bilgileri
Mahallede, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin içme suyu şebekesi vardır. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.
.Kaynakça
- ↑ Detaylı bilgi için bakınız; Sürmene Tarihi, Mehmet Bilgin, Sürmene Belediyesi Kültür Yayınları, İstanbul,1990
Dış bağlantılar
| ||||||