Kozludere, Dulkadiroğlu
| Kozludere | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Kahramanmaraş |
| İlçe | Dulkadiroğlu |
| Coğrafi bölge | Akdeniz Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 367 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0344 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 46000 |
| İnternet sitesi: | |
Kozludere, Kahramanmaraş ilinin Dulkadiroğlu ilçesine bağlı bir mahalledir.
Köy, en alt kısmında dağlardan gelen sel sularını taşıyan bir derenin bulunduğu vadinin içinde yer almaktadır. Bunun yanında mahallenin bulunduğu bölgede yoğun olarak ceviz ağaçları bulunur. Cevize ise yörede koz denir. İşbu sebepten mahallenin ismi Kozludere olarak anılmıştır.
Kültür
TÜRK kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.
Mahallenin gelenek, görenek ve yemekleri hakkında kısaca şunlar söylenebilir: Merkez mahallesi olması ve şehir merkezine hem fiziki yakınlığı, hem de yazlıkçılar dolayısıyla sıkı ilişkisi sebebiyle şehir merkeziyle büyük benzerlik gösterir. Tarhana pişirme ve kurutma, bulgur kaynatma, pekmez ve diğer "şire"lerin yapılması gibi Kahramanmaraş yemek ve kışlık zahire hazırlama geleneğine ilişkin; genellikle imece usulü ile yapılan faaliyetler canlı bir şekilde devam etmektedir. Şehir merkezinde bu gelenekler kaybolmaya yüz tutmuştur. Cevizi yanında peyniri de tutulur. Cevir cinsleri içinde en muteberi "Bahri" adı verilen türdür. Çürüğü nadir çıkar ve uzun süre saklanabilir. Dezavantajı ise kabuğunun kalın olması ve nispeten küçük bir ceviz cinsi olmasıdır. Baharda dondurmanın atası sayılan "karsambaç" yani kar ile pekmezin karışımından oluşan bir tür tatlı hazırlanır. Şire adı verilen ve tamamı üzümden yapılan ve kış için saklanan yiyecekler: bastık, pestil, kırma, pekmez (kara pekmez ve gün pekmezi), sucuk (un sucuğu ve kara sucuk, samsa. Gün pekmezi azıcık kaynatıldıktan sonra güneşte bekletilerek elde edilir, baldan daha kıymetlidir. Sucuklar ise genellikle cevizin bir tür pestile bulanması ve güneşte kurutulmasıyla elde edilir. Bazen ceviz yerine badem, kaysı çekirdeği hatta fıstık gibi ürünlerin de denendiği olur. En randımanlısı cevizdir. Bastık henüz pekmez haline gelmemiş üzüm şerbetinin nişasta (nişe adı verilir ve buğdaydan klasik yöntemlerle elde edilir, bu işleme nişe çıkarmak denilir.) ile karışımından elde edilen "hapısa" adı verilen karışım bastık bezleri üzerine serilerek kurutulur. Kuruduktan sonra kalınca bir kâğıt gibi sökülür, nişastaya bulanarak yapışması önlenir. Bastık muska şeklinde içine dövülmüş ceviz içi konularak sarılırsa samsa adını alır, tadına doyum olmaz.
Coğrafya
Kahramanmaraş merkezine 18 km uzaklıktadır. Milcan tepesi eteklerine kurulmuş köy tam bir yayla özelliği taşımaktadır.Sırtını yasladığı dağın etekleri çam ormanıdır.Köy gelişen ormanıyla yakın gelecekte orman mahallesi halini alacaktır ve önemli bir geçim kaynağı olarak kullanabilecektir. Zengin yeraltı kaynak suyu akıp gittiği bağ ve bahçeleri doyasıya sulamakta ve yemyeşil bir köy olarak görünmesini sağlamaktadır.Mahallenin yüksek kesimleri sarp dağlar olduğu için barınma olanağı bulunmamaktadır.
İklim
Mahallenin iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Yazları serin bir hava mevcuttur.Sonbaharın hemen başlarında başlayan sağnak yağışlarla kış erken hissedilmeye başlarken kışlarıda etkili kar yağışıyla soğuk ve çetin geçer.
Nüfus
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | |
| 2000 | 367 |
| 1997 | 691 |
Ekonomi
Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri
Mahallede ilköğretim okulu kapatılmıştır. Mahallenin içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık var fakat kapalısır. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.
Mahallede birde tek minare beton yapı cami bulunmaktadır.
Dış bağlantılar
| ||||||