Maratha Konfederasyonu
| Maratha Konfederasyonu मराठा साम्राज्य Marāṭhā Sāmrājya | ||||
| — İmparatorluk — | ||||
| ||||
|
Bayrak | ||||
 | ||||
| Başkent | Raigad; Pune | |||
| Dil(ler) | Maratça, Sanskrit | |||
| Din | Hinduizm | |||
| Yönetim | Monarşi | |||
| Chattrapathi | ||||
| - 1674–1680 | Shivaji | |||
| - 1681–1689 | Sambhaji | |||
| - 1689–1700 | Rajaram Chhatrapati | |||
| - 1700–1707 | Tarabai | |||
| - 1707–1749 | Chattrapati Shahu | |||
| Peshwa | ||||
| - 1674–1689 | Moropant Pingle (ilk) | |||
| - 1795–1818 | Baji Rao II (son) | |||
| Yasama organı | Ashta Pradhan | |||
| Tarihi | ||||
| - Deccan Savaşları | 1674 | |||
| - Üçüncü İngiliz-Maratha Savaşı | 1818 | |||
| Yüzölçümü | ||||
| - 1700 | 2800000 km2 | |||
| Nüfus | ||||
| - 1700 | 150000000 | |||
| Yoğunluk | 53.6 /km2 | |||
| Para birimi | Rupi, Paisa, Mohor, Shivrai, Hon | |||
| Günümüzdeki durumu |  Hindistan Pakistan Bangladeş | |||
| Hindistan Tarihi |
Tarih Öncesi Çağlar
Antik Çağ
Orta Çağ
Yeni Çağ
Sömürgecilik
|
Maratha Konfedarasyonu ya da Maratha İmparatorluğu, 1674-1818 yılları arasında varlığını sürdürmüş Hint devletidir. Güney Asya'da yayılmış ve 2.8 milyon km²'lik bir alana hükmetmişlerdir.[1]
Marathalar Batı Deccan (günümüzdeki konumu Maharaştra)'da yaşayan köylü ve çiftçilerden oluşan savaşçı bir Hindu toplumuydu. Maratha kültüründe toplum kastlara ayrılmıştır. Kastlar, toplumun büyük bir çoğunluğunu oluşturan çiftçi ve işciler, toprak sahipleri, asker ve yöneticiler olarak sıralanmıştır.[2]
Tarihçe
Marathalar, Shivaji'nin önderliğinde 17. yüzyılda Adilşah Devleti ve Babür İmparatorluğu ile savaşlar yapmışlar ve Deccan Yaylası'nın büyük bir çoğunluğuna hakim olmuşlardır. Babür Şahı I. Alemgir Şah zamanında Maratha-Babür Savaşları yaşanmış ve bu savaşlar Marathların Hint Yarımadası'nın büyük bir bölümüne hükmetmesini sağlamıştır.
Shahu döneminde imparatorluk genişlemesini generaller ve onlara itaat eden Dhangar, Kunbi gibi etnik gruplarca devam etmiştir.[3] Shahu, Shivaji'nin torunu ve generallerinden biriydi. Sultan Alemgir'in ölümü üzerine Babür İmp. Shahu'yu serbest bırakmıştı. Ülkesine dönen Shahu halası Tarabai ile girdiği mücadeleyi kazanıp tahta çıkmıştır. Shivaji, Balaji Vishwanath'ı Peshwa rütbesine yükseltir. Peshwa, modern başbakan görevindeki imparator tarafından yetkilendirilmiş imparatorluktaki en güçlü ikinci adamdır. (Türk Devletlerinde bulunan Sadrazam makamıyla benzerlik gösterir.) Peshwa sisteminde yönetime gelecek kişi soy yoluyla belli olur. Babür Şahı I. Alemdar'ın ölümüyle, imparatorluk Peshwaların liderliğinde muazzam ölçüde genişlemiştir. İmparatorluk en parlak döneminde kuzeyde Tamil Nadu'ya, güneyde Peşaver (günümzdeki konumu Hayber-Pahtunhva)'e, doğuda ise Bengal ve Andaman Adalarına kadar genişlemiştir.[4][5]
1761 yılında Peshwa Baji Rao'nun yiğeni Sadashivrao Bhau'nun komutasındaki ordu Dürrani Şahı Ahmed Şah tarafından 3. Panipat Savaşı'nda yenilgiye uğratılmıştır. Bu yenilgi Kuzey Batı Hindistan'a doğru olan ilerlemenin durmasına neden olmuştur. Sınırların fazla genişlemesi üzerine ülkeyi yarı-özerk yönetimlere bölmüşlerdir. 1775 yılında Maharaştra eyaletine bağlı Pune şehrinde çıkan olaylara Doğu Hindistan Şirketi'nin müdahalesi EIC (East India Company) arasında Birinci İngiliz-Maratha Savaşı'na yol açmıştır. Marathalar uzun süre Hindastan'daki mutlak güç durumundaydı ta ki İkinci ve Üçüncü İngiliz-Maratha Savaşlarını kaybedene kadar (1805-1817). Savaşların sonucunda Hindistan'ın büyük bir kısmı EIC yönetimine geçmiştir. İmparatorluk topraklarının kıyı kesimleri Maratha Deniz Komutanı Kanhoji Angre tarafından başarıyla korunmuştur.
Kaynakça
- ↑ India global.britannica.com
- ↑ Maratha global.britannica.com
- ↑ The Indian Princes and their States books.google.co.uk
- ↑ Advanced Study in the History of Modern India 1707-1813 books.google.com.tr
- ↑ Ancient and Modern India books.google.com.tr