Martin Bormann

Martin Bormann, 1934

Martin Bormann, (d. 17 Haziran 1900, Wegeleben, Prusya, Almanya - ö. 2 Mayıs 1945, Berlin), NSDAP’nin parti sözcüsü, aynı zamanda Adolf Hitler’in özel sekreteri.

Babası Prusya bölgesindeki posta ofisinde yardımcılık yapıyordu. Babasının ölümünden sonra miras olarak kalan çiftliği işletmek için okulu bıraktı. Tarımsal ticaret lisesini bırtakan Bormann, I. Dünya Savaşı'nın son günlerinde, Haziran 1918'de bir topçu olarak 55. Topçu Alayına katıldı. I. Dünya Savaşı’nda sahra topçusu olarak görev aldı. Savaş bittikten sonra çiftliğin bulunduğu Mecklenburg şehrine geri döndü. Burada Rossbach Freikorps’larına katıldı. Kısa zamanda örgüt adına çeşitli olaylara karıştı. Bu olayların hiç birinden ceza almadan kurtulmayı başardı. Fakat 1924 yılının Mart ayında kendisinin de ilkokul öğretmeni olan Walther Kadow örgütün bütün gizli sırlarını açıklamıştı ve öldürülmesi gerekiyordu. Bormann ve adamları gereken infazı gerçekleştirdi. Olayın farkına varan polis Martin Bormann’ı tutukladı ve bir yıl hapis cezası verdi.

Hapishaneden çıktıktan sonra NSDAP’ye katıldı ve üç yıl içerisinde önce Thuringia bölgesi basın müdürü, daha sonra da idari menajer oldu. 1928 ve 1930 yılları arasında SA yüksek komuta merkezinde görev aldı. İdari alanda yükselişini devam ettirdi ve 1933 Ekiminde NSDAP’nin parti sözcüsü, aynı zamanda da Adolf Hitler’in özel sekreteri oldu. Bir ay sonra Nazi Partisi'nin milletvekili olarak meclisteki yerini aldı. Bu zaman zarfı içerisinde Rudolf Hess’in de özel sekreterliğini yapıyordu.

Yaptığı özel sekreterlik bir türlü yardımcılık gibiydi ve bu yardımcılığı sırasında gerek Hitler’in gerekse Hess’in güvenini fazlasıyla kazanmıştı. Partinin bütün mali işleriyle ilgileniyordu. Hitler’in evi olarak bilinen “Kartal Yuvası” Berghof fikrini Bormann verdi. Berchtesgaden’in böyle bir ev için çok uygun olduğunu düşünüyordu ve aynı zamanda Obersalzberg’deki büyük Nazi kompleksini de işletiyordu.

Cesedinin bulunması

1 Mayıs'ta, saat 11:00 civarında, Bormann, Sovyet kuşatmasından kurtulmak isteyen gruplardan birinin üyesi olarak, SS doktoru Ludwig Stumpfegger, Hitler Gençliği lideri Artur Axmann ve Hitler'in pilotu Hans Baur ile Führerbunker'i terkettiler. Bormann yanında Hitler'in vasiyetinin bir kopyasını taşıyordu. Partinin birçok üyesi Tiger tankı arkasında çömelerek, Weidendammer Köprüsünden Spree Nehrini geçmeye çalıştılar. Bormann, Stumpfegger ve diğer birkaç kişi, sonunda üçüncü denemede nehri geçtiler. Bormann, Stumpfegger ve Axmann diğerlerini bırakarak ters yönde gitmeye karar verdiler. Lehrter istasyonu Demiryolu boyunca yürüdüler. Bir Kızıl Ordu devriyesi ile karşılaştılar. Axmann daha sonra geri döndüğünde Bormann ve Stumpfegger'in cesetlerini gördü.

İlerleyen yıllarda, CIA ve Batı Almanya Hükümeti de dahil olmak üzere çeşitli kuruluşlar, başarısızlıkla Bormann'ı bulmaya çalıştılar.^[1] 1964 yılında Batı Almanya hükümeti, Bormann'ın yakalanmasını sağlayacak bilgi için 100.000 Alman markı ödül sundu.^[2] Avustralya, Danimarka, İtalya ve Güney Amerika dahil olmak üzere tüm dünyada görüldüğü bildirildi.^[3][4] Otobiyografisinde, Nazi istihbarat subayı Reinhard Gehlen, Bormann'ın bir Sovyet casusu olduğunu iddia ederek Moskova'ya kaçtığını belirtti.^[5] Nazi avcısı Simon Wiesenthal ise, Bormann'ın Güney Amerika'da yaşadığına inanıyordu.^[6] Batı Alman hükümeti, Bormann'a koyduğu ödül avını 1971 yılında sona erdirdiğini ilan etti.^[7]

Ölümü konusunda çeşitli fikirler olsa da gerçek daha sonra ortaya çıktı. Hitler’in özel şoförü Erich Kempka’ya göre Martin Bormann Sovyet hatlarını geçmeye çalışırken tank ateşi ile öldü. Hitler Gençliği (Hitlerjugend) lideri Artur Axmann’a göre ise Bormann intihar etmişti.

1963 yılında, Albert Krumnow adında emekli bir posta işçisi, 8 Mayıs 1945 tarihinde, Sovyet askerlerin emri ile Lehrter istasyonu yakınında ki demiryolu köprüsü yakınında bulunan iki cesedi gömdüğü gerekçesi ile polise haber verdi. Cesetlerinden biri Wehrmacht üniforması giymiş ve diğerinin ise üstünde sadece iç çamaşırı olduğunu söyledi.^[8] Axmann ve Krumnow tarafından belirtilen yerlerde 20-21 Temmuz 1965 tarihlerinde yapılan kazılarda cesetleri arama çalışmaları başarısızlıkla sonuçlandı.^[9]

Artur Axmann, Bormann'ın intiharı ile ilgili haklı çıktı. 7 Aralık 1972 yılında, Krumnow'un onları gömdüğünü iddia ettiği Lehrter İstasyonu'nun yapımı sırasında inşaat işçileri, iki adet ceset buldu.^[10] Yapılan Otopsi sırasında iki cesedinde iskeletlerinin çenelerinde cam kırıklarının^[11] olduğu ve siyanür içerek öldüğü saptandı. Cesetlerden birinin Hitler’in doktoru Ludwig Stumfegger’e ait olduğu belirlendi. 1973 başlarında yüz kimliklerinin doğrulanması aşamasında testler yapılmıştır. Kısa bir süre sonra, Batı Alman hükümeti, Bormann'ın öldüğünü ilan etti. Aile durumda daha fazla adli inceleme olması gerektiğini belirtip, cesedinin yakılmasına izin vermedi.

1998 tarihinde yapılan genetik testin sonucunda, kafatası ve kemiklerin Martin Bormann'a ait olduğu tespit edildi. Teste, Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi'nde, Adli Bilimler Profesörü Wolfgang Eisenmenger önderlik etti.^[12] Akrabalarından birinden alınan dokudan kullanılarak yapılan DNA testleri sayesinde, Bormann'ın kafatası olduğu belirlenmiştir. Bormann'ın kalıntıları yakıldı ve külleri 16 Ağustos 1999 tarihinde Baltık Denizi'ne dağıtıldı.^[12]

Kaynakça

1. Whiting 1996, ss. 127, 144.
2. Whiting 1996, s. 144.
3. Hamilton 1984, s. 94.
4. Whiting 1996, ss. 98–99, 101.
5. Whiting 1996, ss. 162–164.
6. Levy 2006, s. 165.
7. Whiting 1996, s. 191.
8. Lang 1979, s. 417.
9. Lang 1979, ss. 421–422.
10. Whiting 1996, ss. 217–218.
11. Lang 1979, s. 432.
12. Miller 2006, s. 154.