Molla Abdülvacid
| Molla Abdülvâcid Bin Mehmed | |
|---|---|
| Doğum |
? Meşhed, İran |
| Ölüm |
1434 Kütahya |
| Dalı | Astronomi, Hadis, Edebiyat |
| Çalıştığı yerler | Vacidiye Medresesi |
| Etkilendikleri | Kutbeddin Şirazî, Nasîrüddin Tûsî |
Molla Abdülvâcid Bin Mehmed (d. Meşhed; ö. 1434, Kütahya). Tefsîr, hadîs, astronomi, edebiyat ve fıkıh âlimi.
Horasan eyaletinin merkezi olan Meşhed kendinde doğduğu söylenir. Seyahat yoluyla Anadolu'ya gelmiş, Germiyanoğulları zamanında[1] Kütahya'da Umur Bey Medresesi müderrisliğine tayin edilmiş ve vefatına kadar orada kalmıştır. Vefatı 1434 senesinde olup kabri medrese içindedir.
Molla Abdülvâcid, fıkıh, tefsir, hadis ve edebiyatta zamanın önemli âlimlerinden olup fıkıh hakkında Nükaye ismindeki esere Nükayet-ül Fıkıh-ül Vâcidiyye ismini vermiş ve bu eserini 1403 senesinde tamamlamıştır. Kendi el yazması olan nüsha Fatih Kütüphanesi'ndedir. Bundan ayrıca Fenârizâde Mevlâna Mehmed Şah Efendi için manzum usturlap risalesini tertip etmiş; Çağminî'nin astronomiye dair Mülahhâs eserini şerh etmiştir.[2] Molla Vâcid ta'lik yazı yazmada kabiliyetli olup bu sanatı Hattat Sultan Ali'den öğrenmiştir.
Molla Abdülvâcid'in uzun müddet ders okuttuğu Umur Bey Medresesi kendisinden sonra Vâcidiye Medresesi ismini almıştır. Halk, kapısının demir olmasından dolayı Demirkapı Medresesi de der.[3]
Kaynakça
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||