Musular, Şereflikoçhisar
| Musular | |
| — Mahalle — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Ankara |
| İlçe | Şereflikoçhisar |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 83 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0312 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 06950 |
| İnternet sitesi: | |
Musular, Ankara ilinin Şereflikoçhisar ilçesine bağlı bir mahalledir.
Tarihçe
Yaptığımız Tüm Araştırmalara Rağmen Köyümüzün Tam Tarihi Bilinmemektedir . Yalnız Merhum İbrahim Hakkı Konyalının Şereflikoçhisar Tarihi ve Mehmet Yücelin Geçmişten Günümüze Şerefli Koçhisar Adlı kitabından aldığımız bilgiye göre 7 Asır önce Karaman Oğulları Beyliklerinden KORTULU AŞİRETİNE Bağlı ALCANLI Cemaatine mensup MUSA İsminde bir Türkmen köylüsünün üç oğluyla birlikte kış aylarında barınma yeri olarak yerleştiği bir mezra olduğu belirtilmektedir. Bu aile yazları hayvanlarını otlatmak için karasenir dağında yaşar kışın daha sıcak olduğu için şimdiki mahallenin bulunduğu yeri barınma yeri Olarak kullanırmış.
Köyümüz ismini mahallesimüzü Kuran MUSA’dan almıştır. III Murat zamanında Musa mezrası olarak adlandırılan mahallesimüz zamanla büyüyerek köye dönüşmüştür. Önceleri Musalar mezrası diye adlandırılan mahallesimüz zamanla şimdiki ismi olan Musular ismini almıştır. Tarihi süreç içerisinde; Hititler, Asurlar, Romalılar, Persler, Bizanslar, Selçuklular, Karamanoğulları, Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti sınırları içerisinde bulunan mahallesimüz; Kanuni Sultan Süleyman zamanında nüfus sayımında Alcanlı cemati ( 33 nüfuslu 28 evli ) Musular, Baba, ve Hisar mezralarında oturduklarını gösteren belge “Şereflikoçhisar tarihi” adlı kitapta mevcuttur. Alcanlı cematine mensup olan Baba ve Hisar mezralarının yerlerini tespit edemedik
1466 yılında Karamanoğulları “Osmanlı Hakimiyetine geçtikten sonra”Osmanlının Arap ve Fars Kültürünün Etkisinde kalan Dili Öz Türkçe olan Karaman Oğulları topraklarında yaşayan Türkleri tekrar toparlanıp Osmanlı'ya baş kaldırmasın diye veya gittiği topraklarda yaşayan insanları asilmize etsin diye tabi bunların içerisinde Şereflikoçhisar ve köyleri de dahil zorunlu olarak Rumeliye, Batı Trakya'ya, İstanbulun Aksaray Semtine, 1571 yılında Kıbrıs'a zorunlu göç ettirilmiştir.Karamanoğulları Oğuzların Avşar boyundandır.
Bazı insanlarımız da Osmanlı Yönetimine karşı zorda kaldıkları için iz kaybettirmek amacı ile Anadolunun çeşitli yerlerine gidenler olmuş bunlar genelde Türkmen ve Yörükler. Köyümüz halkından da bu göçte yer alıp alınmadığı tespit edilememiştir. . Köyümüzde ve Yöremizde kullandığımız sözcükler arı Türkçe dir. Köyümüz 1960 nüfus sayımına göre 48 hane 261 nüfusa sahip iken mahalleden şehire göç nedeni ile şuanda 35 hane- 100 nüfus civarındadır şu anda sadece Ankarada 150 hane yaşamaktadır. Köyümüz önceleri tarım ve hayvancılıkla geçinirdi 1960”lı yıllarda 1500 koyun 200 büyükbaş hayvanı bulunan mahallesimüzde şuanda hayvancılık ve tarım tamamen bitmek üzeredir. Şehir merkezine 11 km uzaklıkta olan mahallesimüz Tarihi Karasenir Dağının eteğinde yemyeşil bir vadi buz gibi suyuyla meşhurdur.
Şereflikoçhisar altı büyük Aşiretten oluşmuştur . Bunlar; Şerefli aşireti, Rişvan aşireti, Hacıahmetli aşireti Kurutlu aşireti Kortulu aşireti ve Kıyaslı aşireti. Yapılan araştırmaya göre Köyümüz Kortulu Aşiretine bağlı Alcanlı cematindendir. Tarihte şöyle geçmektedir ESB-KEŞAN-Kazasının Kortulu Aşiretine bağlı Alcanlı Cemati Musular, Baba ve Hisar mezralarında oturmaktadır. Tüm araştırmamıza rağmen Baba ve Hisar Mezralarının yerleri tespit edilememiştir. yalnız Hisar mezrasının Şereflikoçhisarın eski garajların üstündeki şimdiki kale mahallesinin Olduğu yer tahmin ediliyor.
ESB-KEŞAN ın Anlamı Orduya at yetiştiren, at süren demekmiş eskiden Şereflikoçhisar ve civarında( EsbKesan merkezi bugün ki KULU ILCESI) orduya at yetiştirilirmiş o sebepten dolayı ESB-KEŞAN denmiş.
ESB-KEŞAN Şereflikoçhisarın ilk adıdır Daha sonraları Koşhisar, Koçhisar, Tuzbaşı Şereflikoçhisar ve Milli Mücadeleden sonra ATATÜRK Tarafından Tuzbaşı kaldırılarak Şereflikoçhisar olarak kalmıştır.
Merhum İbrahim Hakkı Konyalının yaptığı araştırmalardan aldığımız bilgilere göre Koçhisar Şerefli vasfını Şerefli AŞİRETİNİN çokluğundan dolayı almıştır. Yalnız önceleri Tuzbaşı Şereflikoçhisar olan ismi Milli Mücadelede yaptıkları yardım ve verdikleri Şehitlerden dolayı ATATÜRK Tarafında Tuzbaşı kaldırılarak Şereflikoçhisar olarak Adını değiştirerek Aksaray'a Bağlı olan Şerefli koçhisarı Ankara,nın Kazası yapmıştır.
Köyümüzün en büyük dağı tarihi karasenir dağıdır bu dağ Romalılar, Selçuklular ve Karamanoğulları zamanında büyük bir kale olarak kullanılmış tarihi bir dağdır. Rahmetli Babamın anlattığına göre dağın tam tepesinde bir mağara olduğu bu mağaranın çıkışı Kadıncık Mahallesinin Altında olduğunu söylerdi çok eski tarihlere tanıklık yapan bu dağın etrafı meşe, alıç ve dağ eriği ağaçları ile kaplı yemyeşil bir dağdır. Her sene etraftaki köylerin geleneksel olarak yağmur duası yaptıkları büyük bir dağ olan karasenir buz gibi pınarları gürül gürül akar suları vardır.
Köyümüz baştada söylediğimiz gibi tek Aileden meydana gelmiştir. Köyümüzde şuanda bulunan aileler Alfabetik sıraya göre şöyledir. AÇIKGÖZ, ATALAN, ATAK, ALICI, AYDIN, GÖKTAŞ, GÖRGÜLÜ, GÜNDÜZ, DEMİREZ, KARAKUŞ, ÖCAL, ÖZBEK,TOPTAŞ ve YILMAZ dır. Bu Ailelerin birkısmı şuanda mahallede yaşamakta bir kısmı Ankara ve başka illerde yaşamaktadır. Köyümüzün Akar suları şöyledir Bükden Doğan Köyümüzün altından akan bir çayımız vardır bütün bahçemizi bağımızı ve sebzemizi bu su ile sularız. Köyümüzde her çeşit sebze yetişir.
Köyümüze komşu köyler Kadıncık, Palaz ve Şıhlı köyleridir bu üç mahallenin ortasındadır.
KÖYÜMÜZÜN GELENEKLERİ
Eskiden düğünler Perşembe günü öğleden sonra başlar Pazar günü sona ererdi kına gecesi yapılırdı oğlan evine eziyet edilirdi. Başlık parası, süt hakkı, dayı ve emmi yolu ( Amca ) çoban yolu alınırdı. Her mahallenin olduğu gibi bizim mahallesinde odaları vardı her akşam odalarda toplanıp sohbet ederlerdi bizim oda mahallenin tam ortasında idi mahallenin gençleri genelde kışın gündüzleri orada toplanıp çelik, mot, aşşık, saklambaç ve körebe gibi oyunlar oynarlardı. Hoca mektebine giderdik Perşembe günleri cümacelik toplar, mısır patlağı, un helvası (pekmez ile un dan yapılan ) hedik, ceviz, iğde ve üzüm kurusu gibi yiyecek götürürdük baharın yumurta boyardık. Çocukken Ramazan aylarında akşam olurken bizim odanın önünde toplanıp Ezan okunmasını beklerdik Halil damın başına çıkınca dikkatlice Halil’i dinlerdik Ezan okununca hep birlikte Ezan okundu diye bağırırdık.
Kültür
KARAMANOĞLU AVŞAR Türkmenleri kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.
Mahallenin en önemli yemeği yufka ekmeğin arasına köy yoğrdu koyup dürümlemek ve kuru yufkaları üst üste (6 ya da 7 tane)koyup üzerie bulgur pilavı dökerek meydana gelen yufkalı pilav yemeği.
Coğrafya
Ankara iline 160 km, Şereflikoçhisar ilçesine 13 km uzaklıktadır.
İklim
Mahallenin iklimi, karasal iklim etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Yıllara göre mahalle nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 70 |
| 2000 | 83 |
| 1997 | - |
Ekonomi
Mahallenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Altyapı bilgileri
Mahallede, ilköğretim okulu vardır fakat kullanılmadığı icinaz sayıdaki öğrenci taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Mahallenin içme suyu şebekesi vardır kanalizasyon şebekesi hala yapım aşamasındadır PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Mahalleye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup mahallede elektrik ve sabit telefon vardır.
Dış bağlantılar
| ||||||