OSPF

İnternet iletişim kuralları dizisi

OSI modeli

Katman İletişim kuralları
7. Uygulama katmanı HTTP, DNS, SMTP, FTP, TFTP, UUCP, NNTP, SSL, SSH, IRC, SNMP, SIP, RTP, Telnet, ...
6. Sunum katmanı ISO 8822, ISO 8823, ISO 8824, ITU-T T.73, ITU-T X.409, ...
5. Oturum katmanı NFS, SMB, ISO 8326, ISO 8327, ITU-T T.6299, ...
4. Ulaşım katmanı TCP, UDP, SCTP, DCCP, ...
3. Ağ katmanı IP, IPv4, IPv6, ICMP, ARP, IGMP, IPX,...
2. Veri bağlantısı katmanı Ethernet, HDLC, Wi-Fi, Token ring, FDDI, PPP, L2TP...
1. Donanım katmanı ISDN, RS-232, EIA-422, RS-449, EIA-485, ...

İngilizce Open Shortest Path First, yani "En kısa yola Öncelik" anlamına gelen OSPF, bir TCP/IP ağındaki router'ların birbirini otomatik olarak tanımasında kullanılan bir protokoldür. OSPF yönlendirme internette intra-AS yönlendirme için RIP gibi yaygınca kullanılan bir yöntemdir. OSPF temelde internet servis sağlayıcılarının (ISP) üst-tabakalarında kullanılır. OSPF kelimesindeki ilk O harfi yönlendirme protokolü şartlarının açık olduğunu gösterir(örnek olarak, Cisco’nun EIGRP protokolünün karşıtı gibi). OSPF’nin en güncel versiyonu ikincisidir[RFC 2328].

Amaç

İnternet denen ağ, birçok ağın birbirine bağlantısı ile oluşur. Örneğin:

Bu bağlantılarda routerlar kullanılır, ve o routerlar bir şekilde hangi adrese ulaşırken hangi yolu kullanacağını bilmelidir. Bu durumda iki çözüm vardır:

İlk çözümün ikinci çözüme göre birçok dezavantajı vardır:

Dolayısıyla, OSPF ve başka protokoller (RIP de) router'ların birbirlerini otomatik olarak görmesi için gerekli hizmetleri sunarlar.

Nasıl çalışır

OSPF, RIP’den sonra düşünülmüştür ve birçok gelişmiş özelliğe sahiptir. Temelde bağlantı-durum (İngilizce:link-state) bilgisinin taşmasını ve Dijkstra’nın en kısa yol algoritmasını kullanan bir bağlantı-durum protokolüdür. OSPF ile birlikte, bir yönlendirici ağın tüm topolojik haritasını oluşturur. Yönlendirici daha sonra yerel olarak tüm ağlara en kısa yol ağacını elde etmek için Dijkstra’nın en kısa yol algoritmasını kullanır, kendisini bu ağaçta kök olarak belirler. Yönlendiriciler arasında özel bağlantı maliyetleri ağ yöneticisi tarafından ayarlanır. Yönetici tüm bağlantı maliyetlerini 1 olarak belirleyebilir, böylece miminum-hop yönlendirmeyi başarabilir, veya bağlantı yüklerini trafik veya bant-genişliğine göre seçebilir. OSPF bağlantı maliyetleriyle ilgilenmez, bunun yerine sadece verilen bağlantı maliyetleri kümesiyle elde edilebilecek en düşük maliyetli yolları belirlemek için bir protokol sunar. OSPF ile bir yönlendirici yönlendirme bilgisini diğer tüm yönlendiricilere yayınlar, sadece kendi komşularına değil.

RIP'ten farkı

OSPF, RIP ile benzer bir şekilde çalışır, yani router'lar ulaşabildikleri ağlar ile ilgili bilgileri birbirleri ile değişirler.

Öte yandan, OSPF bir ağa kaç adımda ulaşabildiğini değil bir ağa ne kadar zamanda (veya hangi hızda) ulaşabildiğini yollar. Dolayısıyla, RIP'te görülebilen sonsuza kadar sayma sorunu ortadan kalkmış olur.

Buna ek olarak, OSPF dört değişik ağ rütbesine (İngilizce Backbone area, Stub area, Totally stubby area ve Not-so-stubby area) sahiptir.

Benzer şekilde, router'lar da rütbelendirilebilir:

Getirdiği yenilikler

OSPF'in sorunları

OSPF mesajları, router'ların kendi içlerinde ağın bir haritasını çizmesini sağlarlar. Öte yandan, bir haritayı hatırlayabilme ve o haritada yolunu bulabilme hafıza ve işlem gücü açısından çok pahalıya mal olabilir!

Unutulmamalıdır ki bir haritadaki en kısa yolu bulma işlemi, yani seyyar satıcı problemi, NP-Zor bir problemdir.

Ayrıca bakınız

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/4/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.