Platonik aşk
| Aşk |
|---|
 |
|
Temel yönleri
|
|
Tarihte
|
|
Duygunun çeşitleri
|
|
Ayrıca bakınız
|
Platonik aşk, sekülerlikten çıkarak tinsele dönüşen aşk anlamına gelir. Ünlü düşünür Platon'un adından gelir.
Günlük Türkçe'de, karşılığı sorgulanmayan aşk anlamında kullanılır.
Aslına göre gerçek sevgidir. Fiziksel doyum için değil, yani ilişkide olunan kişiyle gezmek, dolaşmak, öpüşmek vb. yapılabilir ama bu sayılanların yanında seks şarttır. Çünkü buradaki şart "doğal aşk" diyebileceğimiz, seks sonunda doğal kurgu olan ejekülasyonun reddi, doğal ya da Tanrısal kurguya direnmedir. Kişinin kendisinin kendi olduğu için ona aşık olma durumudur...
Tasavvufta buna "müşahhas"tan "mücerret"e ulaşma denirki, divan şiirlerinde çokça işlenen bir konudur.
Platonik aşk, bilinenin aksine, karşılıksız, imkansız aşk gibi anlamlara gelmemektedir. Platonik aşk, Platon'un ideaları dolayısıyla zaman içinde insanlar tarafından türetilmiştir. Platon'un düşüncelerine göre idealar; kusursuzluğun, tanrısallığın ve mükemmelliğin zaten olduğu, olmakta olduğu ve olacağı yerdir. Her insan dünyaya gelirken idealara bir kargaşa içinde ancak göz gezdirebilmiştir, çok az bakabilmiştir, dünyadaki tasfirlerde ideaların olmamış yansımalarıdır. İnsan ancak öldüğünde idealara ulaşabilmektedir. Platon bu düşüncelerini Diyaloglarına serpiştirmiş ve Devlet adlı eserinde Platon, olması gereken ideal bir devleti tarif etmektedir. Devlet sadece ve sadece vatandaşlar için var olmalıdır ve devleti yönetenlerin filozof olması gerektiğini söyler. Platonik aşk'ta "ideal" olan, mükemmel olan aşkı, ki bu aşk Tanrı'ya, tanrısallığa ve mükemmelliğe duyulan aşktır ancak ve ancak ölünce ulaşılır, platonik aşk bir insana duyulan aşk değildir.