Hidrojen sülfür

Hidrojen sülfür
Tanımlayıcılar
CAS numarası 7783-06-4
PubChem 402
EC numarası 231-977-3
UN numarası 1053
KEGG C00283
ChEBI 16136
RTECS numarası MX1225000
SMILES

InChI
Beilstein 3535004
Gmelin veritabanı 303
ChemSpider 391
3DMet B01206
Özellikler
Kimyasal formül H2S
Molar kütle 34,08 g mol−1
Görünüm Renksiz gaz
Koku Çürük yumurta kokusu
Yoğunluk 1.363 g dm−3
Erime noktası

−82 °C (−116 °F; 191 K)

Kaynama noktası

−60 °C (−76 °F; 213 K)

Çözünürlük (su içinde) 4 g dm−3 (20 °C)
Buhar basıncı 1740 kPa (21 °C)
Asitlik (pKa) 7.0[2][3]
Baziklik (pKb) 12.9
Tehlikeler
R-ibareleri R12, R26, R50
NFPA 704
4
4
0
Parlama noktası −82.4 °C (−116.3 °F; 190.8 K)[4]
Öztutuşma
sıcaklığı
232 °C (450 °F; 505 K)
Patlama sınırları 4.3–46%
ABD maruz
kalma limiti (PEL)
C 20 ppm; 50 ppm [10-dakika maksimum zirve]
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa)
Bilgikutusu kaynakları

Hidrojen sülfür, renksiz, çürük yumurta kokusunda zehirleyici bir gazdır. 1796'da C. Louis Berthallet tarafından bileşiği meydana getiren elementler tâyin edildi. Formülü H2S şeklindedir.

Çok şiddetli zehir olan hidrojen sülfürün 10-5lik bir konsantrasyonda da kokusu hissedilebilir. Sıvılaştırılmış hidrojen sülfür elektriği iletmez. Kaynama noktası -60,75 °C, erime noktası ise -83,70 °C'dir. Havadan 1.19 defâ daha ağırdır. Kaynama noktasında yoğunluğu 0,993'tür. Suda ve alkolde oldukça çözünür. Yanıcıdır. % 4,5-45,5 oranında hidrojen sülfür içeren hava patlayıcıdır.

Hidrojen sülfür az miktarda petrolde, kaplıcalarda ve tabiî gaz kuyularında bulunur. Elementlerinden de elde edilen hidrojen sülfür laboratuvarlarda demir sülfür üzerine hidrojen klorür etki ettirmekle elde edilir. Saf hidrojen sülfür elde etmek için kalsiyum veya baryum, sülfür reaksiyona sokularak oluşturulur.

2015 yılı Ağustos Ayında çok yüksek basınç altında (150 GPa (1.5 milyon atm)) hidrojen sülfürün −70 °C (203 °K)'de süper-iletkenlik gösterdiği keşfedildi.[5] Hidrojen sülfür bugüne kadar bulunmuş en yüksek Süperiletken dönüşüm sıcaklığına sahiptir.

Kaynakça

  1. "Hydrogen Sulfide - PubChem Public Chemical Database". The PubChem Project. USA: National Center for Biotechnology Information. 19 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131219042222/http://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/summary/summary.cgi?cid=402&loc=ec_rcs.
  2. Perrin, D.D. (1982). Ionisation Constants of Inorganic Acids and Bases in Aqueous Solution (2nd bas.). Oxford: Pergamon Press.
  3. Bruckenstein, S.; Kolthoff, I.M., in Kolthoff, I.M.; Elving, P.J. Treatise on Analytical Chemistry, Vol. 1, pt. 1; Wiley, NY, 1959, pp. 432–433.
  4. "Hydrogen sulfide". npi.gov.au. 30 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130530213843/http://www.npi.gov.au/substances/hydrogen-sulfide/index.html.
  5. Cartlidge, Edwin (18 August 2015). "Superconductivity record sparks wave of follow-up physics". Nature News. Retrieved 18 August 2015.
This article is issued from Vikipedi - version of the 11/1/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.