Serviçen Efendi
Serviçen Efendi, asıl adı Serovpe Viçenyan (22 Kasım 1815, İstanbul-2 Ekim 1897, İstanbul), Ermeni asıllı Osmanlı hekim.
1839'da Paris Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdi. İtalya'ya giderek 1840'ta Pisa Üniversitesi'nde doktorasını tamamladı; Paris'e giderek idrar yolları hastalıkları konusunda da çalışmalar yaptı. 1842'de İstanbul'a döndü, 1848'de Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane'de (Askeri Tıbbiye) ilk Tıbbi Kanuni (adli tıp) derslerini vermeye başladı.[1] Aynı yıl Bâb-ı Seraskeri'ye sertabip (başhekim) atandı. Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane'de ayrıca fizik dersleri verdi; iç hastalıkları konusunda özel kurslar düzenledi. Gazette Médicale de Constantinople (1849-52) adlı Fransızca tıp gazetesinin yazıişlerini yönetti.
Kırım Savaşı'na (1853-56) katıldı. 1856'da Cemiyet-i Tıbbiye-i Şahane'nin kurucuları arasında yer aldı ve başkanlığını üstlendi (1858-59 ve 1865-66). Uzun süre Askeri Tıbbiye'nin başhekimliğinde bulundu. Meclis-i Tıbbiye-i Mülkiye ve Sıhhiye-i Umumiye üyesi olarak uzun yıllar hizmet verdi. Sivil eczacılar için çıkartılan Beledi İspençiyarlık Nizamnamesi'ni hazırladı; Hilâl-i Ahmer Cemiyeti'nin (Kızılay) kurucuları arasında yer aldı. Heyet-i Ayan üyeliğinde bulundu; Sicill-i Ahval Komisyonu Azalığı’na ve 1887 yılı başında İntihab-ı Memurin Komisyonu Azalığı’na da seçildi. 1878'de Tıp fakültesi'ndeki görevinden emekliye ayrılan Serviçen Efendi 1891’de II. dereceden Nişan-ı Ali-yi Osmani’ye layık görüldü.[2]
İstanbul'daki Fransızca tıp dergilerinde de yazılar yayımlayan Serviçen Efendi'nin Ermenice yapıtlarının en önemlisi Mangadadzutyun'dur (1844; Çocuk Bakımı). Serviçen Efendi’nin oğlu Gavril Serviçen Ticaret ve Nafia Nezareti Müşavirliği ve Müsteşarlığı yapmış olan iyi bir mühendis idi.