Sidi Muhammed bin Ali es-Senusi
Sidi Muhammed bin Ali es-Senusi El-Mucahiri El-İdrisi (1791, Turş, Mosteganim, Cezayir-7 Eylül 1859, el-Cegbub, Libya), kendi adıyla, Senusiye olarak bilinen dinsel ve siyasal hareketin kurucusu.
Eğitimine halası Seyyide Fatıma'nın gözetiminde başladı. Daha sonra öğrenimini sürdürmek için Fas'a gitti. İcazet aldıktan sonra sekiz yıl süreyle ders ve vaaz verdi. Konuşmaları yönetimin tepkisini çekince ülkesinden ayrıldı (1829), Cezayir, Mısır ve Hicaz'a gitti. Sonunda Mekke'ye yerleşen Senusi, Şazeliye tarikatının İdrisiye kolunun kurucusu Şeyh Ahmed bin İdris'e bağlandı. Senusiye adını alacak olan tarikatının ilkelerini açıklamaya başladı. İlk zaviyesini de burada, Ebu Kuvays Dağında açtı. 1841'de Osmanlı yönetimince sürülünce Mekke'den ayrılarak Afrika'ya gitti. İlk olarak Derne ile Bingazi arasında Cebelü'l-Ahdar'da bir zaviye açtı. Burası kısa sürede büyük bir kasabaya dönüşüp Bingazi'deki Osmanlı memurlarının dikkatini çekince tarikat merkezini el-Cegbub'a taşıdı. Merkezden çevreye doğru yayılan bir örgütlenmeyi gerçekleştirdi. Afrika içlerindeki kabileleri Müslümanlaştırdı. İslam dünyasının önemli merkezlerinde zaviyeler açtı. Adı bir süre sonra bütün Afrika ve İslam dünyasında, kerametler gösteren büyük bir veli, bir kurtarıcı ve önder olarak anılmaya başladı. Öldüğünde Senusiye resmen ilan edilmeyi bekleyen bir devlet biçiminde örgütlenmişti.