Sikelgaita

Robert ve ailesi; Sikelgaita sağda oturuyor

Sikelgaita (ayrıca Sichelgaita ya da Sigelgaita) (1040 – 16 Nisan 1090) Lombard prenses, Salerno'lu IV. Guaimar'ın kızı ve Apulia Dükü Robert Guiscard'ın ikinci karısı. Hakkı olan birlikleri kendisi kumanda etmiştir.[1]

Hayatı

Robert ilk karısı Buonalbergo'lu Alberada'dan kan bağı olması nedeniyle boşandıktan sonra, 1058 yılında Robert ile evlendi. Kızkardeşi Gaitelgrima, Robert'in üvey kardeşi Drogo ile daha önce evlenmişti. Alberada ile boşanma ve Sikelgaita ile evlenme muhtemelen Guaimar'ın liderleri olduğu Lomard prensleri ile ittifak stratejisinin bir parçasıydı. Alberada, kendi tarafında, hiç kuşkusuz evliliği kolaylaştırı bir unsurdu.

Sikelgaita, araları bozulan kardeşi Salerno'lu II. Gisulf ile kocası arasında arabulucu olmayı denedi fakat ricaları karşılık bulmadı ve kardeşinin Guiscard yaptığı savaşlardaki katkısını kabul etti.(1078)

Sikelgaita, sıklıkla fetihlerde Robert'e eşlik etti. Robert, Taranto'ya yönelince, Trani kuşatmasını (1080) yönetti. Başlangıçta Bizans İmparatorluğu'na saldırmamak konusunda Robert'i ikna etmeye çalışmasına rağmen, sonuçta birliklerini getirdi ve Bizans'a karşı seferinde ona eşlik etti. 1081 yılında ki Dyrrhachium Muharebesi'nde tam donanımlı savaş meydanındaydı, onun ve Robert'in birlikleri toplanmaya noktasında birleşirlerken savaşı hemen başı Bizans ordusu tarafından püskürtüldüklerinde, bağlantıyı kaybetme tehlikesinde kaldı. Orta yaşta ve çok çocuk doğurmuş bir kadın olarak, savaşçı olması mümkün değildi, ancak mücadelenin ortasında kalması muhtemelen komuta makamında olmasındandır.[2] İmparator I. Aleksios Komnenos'un kızı Anna Komnena'nın babasının savaşlarını anlattığı Aleksiad adlı tarih kitabına göre O "diğer Triton'un kızı Pallas gibiydi ama ikinci bir Athena değildi," ve Aleksiad'da,[3] Anna, ona İlyada'dan alıntı atfeder.

1083 yılında, Sikelgaita, Papa VII. Gregorius'u Kutsal Roma Cermen İmparatoru IV. Heinrich'e (1084–1105 arası hükümdar) karşı savunmak için Robert ile İtalya'ya döndü. Robert'in Bizanslılara karşı ikinci seferinde ona eşlik etti. Bu sefer sırasında Robert 1085 yılında Kefalonya'da onun yanında öldü. 1086 yılının başlarında, Sikelgaita, Salerno'da Centraro kasabası bağışını, çiftin evlilikleri boyunca bahşettikleri iyilik adına Montecassino şerefine yaptı.[4] Sikelgaita büyük miktar gümüşü bir başka zaman hastalanması üzerine sağlığına kavuşmak için bağışladı.[5]

İddialara göre eşinin ilk karısından olma oğlu Boemondo'yu zehirlemeye teşebbüs etmesine rağmen, iki taraf, Sikelgaita'nın oğlu Roger Borsa'nın Robert'in yerine Düklüğün başına geçmesi konusunda anlaşmaya vardılar. Oğluyla beraber, Bari'nin Yahudilerini şehrin başpiskoposunun buyruğuna verdiler.[6]

Öldüğünde, kendi isteği üzerine, Montecassino'ya gömülmüştür.[4]

Çocukları

Robert'ten, Sikelgaita'nın sekiz çocuğu olmuştur:

Kaynakça

  1. ↑ Valerie Eads, "Sichelgaita of Salerno: Amazon or Trophy Wife?" Journal of Medieval Military History 3 (2005), pp. 72-87.
  2. ↑ Eads, p. 86.
  3. ↑ The Dominion of Gender: Women's Fortunes in the High Middle Ages, Susan Stuard, Becoming Visible: Women in European History, ed. Renate Bridenthal, Claudia Koonz and Susan Stuard, (Houghton Mifflin Company, 1987), 157.
  4. 1 2 Bloch, 214.
  5. ↑ Loud, 823.
  6. ↑ Loud, 828.

Kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/28/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.