Sodyum asetat

Sodyum asetat
Tanımlayıcılar
CAS numarası
6131904 (trihidrat) 127093
6131904 (trihidrat)
PubChem 517045
EC numarası 204-823-8
ChEBI 32954
RTECS numarası AJ4300010 (anhidrat)
AJ4580000
SMILES

InChI
ChemSpider 29105
Özellikler
Kimyasal formül C2H3NaO2
Molar kütle 82,03 g mol−1
Görünüm Beyaz toz
Koku Bileşienlerine ayrılıncaya kadar ısıtıldığında sirke (asetik asit) kokusuna sahip olur.[1]
Yoğunluk 1.528 g/cm3 (20 °C, anhidrat)
1.45 g/cm3 (20 °C, trihidrat)[2]
Erime noktası

324 °C (615 °F; 597 K) (anhidrat)
58 °C (136 °F; 331 K) (trihidrat)

Kaynama noktası

881.4 °C (1,618.5 °F; 1,154.5 K) (anhidrat)
122 °C (252 °F; 395 K) (trihidrat)
Bileşenlerine ayrışır.

Çözünürlük (su içinde) Anhidrat:
119 g/100 mL (0 °C)
123.3 g/100 mL (20 °C)
125.5 g/100 mL (30 °C)
137.2 g/100 mL (60 °C)
162.9 g/100 mL (100 °C)
Trihidrat:
32.9 g/100 mL (-10 °C)
36.2 g/100 mL (0 °C)
46.4 g/100 mL (20 °C)
82 g/100 mL (50 °C)[3]
Asitlik (pKa) 24 (20 °C)
4.76 CH3COOH
Baziklik (pKb) 9.25
Tehlikeler
Ana tehlikeler Tahriş edici
NFPA 704
1
1
0
Parlama noktası >250 °C (482 °F; 523 K)
Öztutuşma
sıcaklığı
600 °C (1,112 °F; 873 K)
LD50 3530 mg/kg (oral, sıçan)
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, standart haldedir. (25 °C, 100 kPa)
Bilgikutusu kaynakları

Sodyum asetat (CH3COONa, aynı zamanda NaOAc şeklinde de ifade edilir.[4]), sodyum etonat olarak da bilinen asetik asitin sodyum tuzu. Isınarak sıvılaşabilen bu tuz, geniş bir kullanum alanına sahiptir.

Reaksiyonlar

Sodyum asetat bromoethan gibi alkil halidler ile birlikte ester oluştumak amacıyla kullanılabilir.

CH3COONa + BrCH2CH3CH3COOCH2CH3 + NaBr

Sezyum tuzları reaksiyonu katalize eder.

Kaynakça

  1. "Sodium Acetate". International Chemical Safety Cards. National Institute of Occupational Safety and Health. 17 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160517034615/http://www.cdc.gov/niosh/ipcsneng/neng0565.html.
  2. http://chemister.ru/Database/properties-en.php?dbid=1&id=1510
  3. Seidell, Atherton; Linke, William F. (1952). Solubilities of Inorganic and Organic Compounds. Van Nostrand.
  4. Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart; Wothers, Peter (2001).
This article is issued from Vikipedi - version of the 7/2/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.