Suleyhiler

Yemen tarihi
Antik Tarihi
İslam Tarihi
Modern Tarihi

Suleyhiler, Mısır'daki Fatımi halifeliğine bağlı Müslüman hanedan (1047-1138). Yemen'de İsmailiye mezhebinin egemen olmasını sağlamıştır.


Ailenin Yemen'deki egemenliği, Fatımi dâîlerinin işbirliğine dayanan Ali bin Muhammed'le (hükümdarlığı 1047-67) başladı. Önce dağlık bölgeyi ele geçiren Ali bin Muhammed, daha sonra Tihame kıyı bölgesinde oturan Necahileri, San'a'daki Zeydileri (1063) ve Aden'deki Maanileri (1064) yerlerinden etti. Ayrıca Hicaz'daki Musavi şeriflerin yerine Haşimi şeriflerin geçmesini sağladı (1063).

Ali es-Suleyhî’nin ölümünün ardından yerine oğlu el-Melikü’l-Mükerrem Ahmed es-Suleyhî geçti.[1] Ama Mükerrem Ahmed es-Suleyhi döneminde (1067-84) Suleyhi toprakları azalmaya başladı. Kuzeyde Necahiler yeniden güç kazandılar. Güneyde ise Aden, İsmailiye mezhebinden başka bir hanedan olan Zurayilere verildi. Ahmed hükümdarlığının son yıllarında fiili yönetimi büyük ölçüde karısı es-Seyyide Erva'ya bıraktı. Erva'nın ölümünde (1138) sonra Yemen'in yönetimi Zurayilere geçti. Suleyhi melikleri 12. yüzyılın sonuna değin Yemen'deki bazı kaleleri ellerinde tuttular.

Kaynakça

  1. ↑ Suleyhiler, Diyanet Islam Ansiklopedisi 37. Cilt 480..
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/7/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.