Sylvain Maréchal
Sylvain Maréchal (asıl adıyla Pierre-Sylvain Maréchal; d. 15 Ağustos 1750, Paris; ö. 18 Ocak 1803, Montrouge) Fransız şair, filozof, devrimci, Maréchal Takvimi'nin yaratıcı. Anarşizm birinci mütefekkirlerinden biri olurmuş. Maréchal Révolutions de Paris adlı gazetenin yazardı.
Erken Hayatı
Şarapçı bir babanın oğlu olarak 1750 yılında doğan Maréchal Paris'te hukuk bilimi okuyup sonradan avukat olmuştur. 1770'te Yirmi yaşlarında Bergeries (tr: çoban evi) adlı lirik şiir antolojisini başarıyla yayımlamış. Bu sebepten Paris'deki Collège des Quatre-Nations (Dört Ulus Okulu) adlı kütüphane'de yardımcı kütüphaneci olarak çalışabilmiştir. Orada büyük bilgileri elde edip özellikle Jean-Jacques Rousseau, Voltaire, Helvétius ve Denis Diderot'un eserlerini okuyup onları çok takdir etmiştir.
Ütopya ve Fikirleri
Maréchal; ütopik bir Sosyalizm'in fikirlerini geliştirmiştir. Tarım mülklerinin ortaklaşmasını savunmuştur. Başkalarının yanı sıra Papazlar sınıfının da karşısında cephe alan yeni takvimini yaratmıştır. Bu Maréchal Takvimi denilen takvim Almanach des Honnêtes Gens (1788) adlı kitapta yayımlanmıştır. Kitapta Hıristiyan kutlunun adı ile ünlü kişilik (Honnêtes Gens) adı yerine geçirilmiştir. Nihayet Maréchal din ve Absolutism'in eleştirisinden dolayı Collège'den çıkarıldıktan hemen sonra takviminden dolayı dört ay hapise mahkûm olmuştur. Her türlü takip ve baskıdan kaçınmak amacıyla eserlerini yalnızca anonim adlarla yayımlamıştır.
Fransız Devrimi boyunca
Fransız Devrimi'nin başlangıcını coşkuyla alkışlamıştır. Révolutions de Paris adlı haftalık gazetenin bir editörü olarak yoksulları kayırmıştır[1]. İnsanın her biçim köleliğinden kurtuluşunu savunup, dinin; hükümet tarafından halkın ekonomik olarak sömürülmesinde bir araç gibi kullanıldığını belirtmiştir. 1792 - 1794 yılları arasında dini eleştiri olan Aklın Bayramı hareketine kavuşulmuştur.[2]. Maréchal iştirak etmemesine rağmen onun takvim tasarısı 1793 yılında Fransız Devrim Takvimi için temel olmuştur. 1796 yılında Gracchus Babeuf'in hareketine katılıp daha sonra cezalandırmadan kaçıp kurtulabilmiştir.
Son yılları
Maréchal yazılarını anonim yayımladığından, 1803'te ölümüne kadar yazdıkları nedeniyle rahatsız edilmeden yazmasına devam edebilmiştir.
Eserleri
- Bergeries (1770)
- Chansons anacréontiques (1770)
- Essais de poésies légères suivis d'un songe (1775)
- Fragments d'un poème moral sur Dieu (1780)
- Dieu et les prêtres (1781)
- Fragments d'un poème philosophique (1781)
- L'Âge d'Or (1782)
- Livre échappé du déluge (1784)
- Almanach des Honnêtes Gens (1788)
- Apologues modernes, à l'usage d'un dauphin (1788)
- Dame Nature à la barre de l'Assemblée nationale (1791)
- Jugement dernier des rois (1793)
- La Fete de la Raison (1793)
- La Manifeste des Égaux (1796) (Eşitlerin Manifestosu)[3]
- Pensées libres sur les prêtres (1798)
- Le Lucrèce Français (1798)
- Culte et lois d'une société d'hommes sans Dieu (1798)
- Les Voyages de Pythagore (1799)
- Dictionnaire des Athées anciens et modernes (1800)
- Pour et contre la Bible (1801)