William Carr Beresford
William Carr Beresford, Vikont Beresford, Elvas Dükü (d. 2 Ekim 1768 - ö. 8 Ocak 1854, Bedgebury, Kent, İngiltere), Yarımada Savaşı'nda (1808-14) önde gelen İngiliz generali ve Portekiz mareşali. La Albuera'da (İspanya) 16 Mayıs 1811'de Fransızlara karşı elde ettiği, ama pahalıya malolan zafer yüzünden İngiltere'de sert eleştirilere uğramıştır.
Tyrone 2. kontunun (sonradan Waterford 1. markisi) evlilik dışı oğluydu. 1785'te İngiliz Kara Kuvvetleri'ne girdi. 1806'da tuğgeneral rütbesiyle, o dönemde Fransa'nın müttefiki olan İspanya'nın sömürge kenti Buenos Aires'e, üslerinin gayri resmi biçimde desteklediği bir saldırı yaptı ve kenti kolayca ele geçirdi. Ama yerel askeri birlikler 12 Ağustos 1806'da Beresford'u teslim olmaya zorladı. Altı ay tutsak kaldıktan sonra kaçan Beresford, o dönemde Portekiz adına İngilizlerin elinde tuttuğu Madeira'ya vali olarak atandı.
Yeniden orduya çağrıldıktan sonra İspanya'nın La Coruña kentinde 16 Ocak 1809'da General Sir John Moore'un emrinde başarıyla savaştı. Sonradan Wellington dükü olan General Sir Arthur Wellesley, Beresford'u Portekiz ordusunu yeniden kurmak üzere görevlendirdi; 7 Mart 1809'da Beresford'a Portekiz ordusunda mareşal rütbesi verildi. Beresford, komutasındaki İngiliz birlikleriyle Badajgoz yakınlarındaki La Albuera'da, Fransız mareşali Dalmaçya dükü Nicolas-Jean de Dieu Soult'u yenilgiye uğratırken, adamlarının dörtte birini kaybetti. Yeniden Portekiz birliklerinin başına geçtikten sonra 22 Temmuz 1812'de Salamanca'da yaralandı.
Sırasıyla "kont", "marki", ve "dük" unvanlarını alarak Portekiz'de 1819'a değin görevde kaldı. Wellington'un ilk başbakanlığı sırasında topçu generaliydi (1828-30).[1]